Het idee waarmee de Amsterdamse politie vandaag naar buiten kwam, of het verbod op het dragen van een hoofddoek in een openbare functie niet op de helling moet – kwam uit de koker van een oude bekende: Fatima Elatik, voormalig stadsdeelvoorziter namens de Amsterdamse PvdA.

Nicolette Geveke heeft vandaag al de principiële bezwaren tegen  toestaan van de hoofddoek voor politiemensen belicht, maar de praktische kant wil ik hier nog even apart behandelen.

Elatik is niet onomstreden, noteerde het AD vanmiddag droog. Een fraai eufemisme, dat een dieper probleem wegwuift. Fatima Elatik is namelijk wel iets meer dan ‘omstreden’. Maar de politie vind het belangrijk om ‘wakker’ te worden gehouden:

,,Zij is de punaise in mijn bedrijf”, zegt politiechef Aalbersberg over Elatik. ,,Ze kan haarfijn uitleggen waar de echte spanning zit. Dat is ook vervelend, want het doet pijn als je op een punaise gaat zitten. Bij het selecteren van personeel denken we vaak te veel langs standaardpatronen. We vissen te veel in onze eigen vijver. Fatima houdt mij scherp.”

Kon Aalbersberg a raison van €12.000,- geen betere punaise vinden? Of heeft hij niet gezocht, maar kwam hij op een ochtend tot de ontdekking dat hij op Elatik was gezet, en niet meer van haar af kwam? Dat hoor je verder nooit het fijne van, maar de baantjesmachine van de PvdA is berucht, en een directeur diversiteit moet uit de aard van de hedendaagse wijsheid een kleurtje hebben. Veel meer gedachten zitten er klaarblijkelijk niet achter.

Dat Elatik al in haar tijd als stadsdeelvoorzitter voorstander was van hoofddoekdragende ambtenaren is welbekend. Dat ze zich nog nooit iets aangetrokken heeft van wat de wet voorschrijft of wat gebruikelijk is in Nederland en waarom, eveneens. Zodat het bijna verbazing wekt dat het zo lang duurde eer de vanmorgen voorgestelde maatregel ter discussie kwam. Ditmaal is het excuus dat het zo moeilijk is om te voldoen aan het politionele streven naar meer employees met een migratie-achtergrond, dat dat vind men in Amsterdam heel belangrijk, en men zit nu pas op 18%.

Dit brengt ons daarmee weer op vertrouwd terrein: er is geen enkele goede reden waarom dat noodzakelijk zijn zou. Als gezag wordt ontleend aan een kleurtje van de huid in plaats van aan het uniform dat men draagt, betekent dat eenvoudig dat je in de multi-etnische maatschappij die we nu hebben eigenlijk ontzettend grote teams de straat op zou moeten sturen, want er is altijd wel iemand van de ‘verkeerde – want andere – kleur’ bij iets betrokken. Dat is onwerkbaar, en als Aalbersberg dat niet beseft dient hij heel snel ontslagen te worden. Drie jaar bijscholing op Curaçao mag ook, overigens, maar geef hem dan gelijk de functie van verkenner.

De discussie wat al dan niet mag worden verwacht van politiemensen en de onzinnigheid van afgedwongen diversiteit binnen een korps heb ik hier al eens behandeld, en daar gaat geen woord vanaf. Waar wellicht nog aan moet worden toegevoegd, dat je het gezag over de Amsterdamse politie nooit langer dan drie jaar achtereen aan dezelfde persoon zou moeten geven, en dat je eist dat die persoon niet in Amsterdam komt wonen, noch er ooit gewoond heeft. Voor het bestrijden van idioterie heb je nu eenmaal paardenmiddelen nodig, het is niet anders.