Het enige echte argument dat er tussen verschillende mensen geen verschil in aanleg, IQ of erfelijkheid zou zijn is dat God het zo niet gewild heeft. Omdat mensen geen dieren zijn.

Eigenlijk is verder commentaar hier op overbodig, of zou dat moeten zijn. Maar voor wie dit te moeilijk is om direct te begrijpen zal ik er een paar extra woorden aan wijden.

De hysterie van D66 en aanverwanten van afgelopen weken over het Forum voor Democratie hadden natuurlijk niets te maken met wat Yernaz zei, maar vooral wat men hem aan kon wrijven waar domme mensen (waaronder grosso modo 99% van journalistiek Nederland) gedachteloos in zouden trappen. De sfeer die ontstond deed onplezierig sterk denken aan een Klu Klux Klan-lynching, maar in verkiezingstijd schijnt tegenwoordig alles geoorloofd te zijn. Yernaz – politiek duidelijk een nitwit – was na zijn publieke afbranding verder compleet kansloos, dus dat hij aankondigde zich terug te trekken had een zekere logica. Maar dat is nu geschiedenis.

En omdat geschiedenis geen exacte wetenschap is, is de vraag in hoeverre er iets waar is van de verschillen tussen naties en of er rassen bestaan onbeantwoord terug in de doos van taboes geduwd. Vorige maand schreef ik al dat die discussie inderdaad niets gaat opleveren als onderdeel van een publiek debat – behalve wellicht ongelukken inderdaad – en dat zij daarom vermeden moet worden.

Perspectief
Maar ook vorige maand al nam ik me voor er later nog eens op terug te komen. Niet met het aanhalen van al dan niet wetenschappelijke bewijzen, maar door eenvoudige logica en een variant op real guilt by association toe te passen. En daarmee zijn we terug bij de inleidende zinnen boven dit stukje.

De eenvoudigste manier om de deugdelijkheid van een bewering te testen is door haar om te draaien, of een pad terug te volgen. Dat zou in dit geval neerkomen op: zijn er verschillen in intelligente tussen mensen van diverse afkomst en achtergrond? Hiermee vermijd ik al het woord ras, of kleur, of wat dan ook dat je tot op uiterlijke kenmerken herleiden kunt. En het tweede punt dat hieruit gemaakt moet worden: zouden degelijke verschillen erfelijk kunnen zijn? Laten we het perspectief eens verbreden.

Mensapen
Zijn wij mensen intelligenter dan mensapen, onze meest nabije neven in de stamboom van de evolutie? Ik ken niemand die dat ontkennen zal. Hetgeen maar goed is ook, want het zou pathetisch zijn. Maar daaruit volgen maar twee mogelijkheden: we zijn door erfelijkheid slimmer geworden sinds we ons ergens in die stamboom van de mensapen af scheidden, of de mensapen zijn dommer geworden. Maar denkt u werkelijk dat dit een andere vraag is? Als regressie erfelijke effecten kan hebben, dan is onvermijdelijk dat er ook erfelijke vooruitgang bestaat. De Orang Oetan en andere mensapen splitsten zich af en werden dommer dan wij? Zoals gezegd, het kan maar is idioot.

Erfelijkheid en evolutie zijn voortdurend rondom en in ons aan het werk, zo houden biologen staande. Wat moeilijk te accepteren valt is dat de buren wellicht de volgende stap in de evolutie zullen blijken te belichamen, en dat wij de volgende Orang Oetans zullen blijken. De fundamenteel christelijk redenerende D66-ers vinden ook het omgekeerde dus onzindelijk, maar niemand houdt hen tegen op termijn vriendelijk rond te scharrelen als een stel apen die probeert hun trainer een banaan af te troggelen. De stap omhoog is minder makkelijk dan de stap naar beneden.

God
En eigenlijk zoudt u nu moeten begrijpen wat ik in de inleidende zinnen zeggen wilde: het ontkennen van erfelijke verschillen tussen groepen mensen krijg je alleen rond als je er van uit gaat dat een macht buiten ons de evolutie heeft stil gezet, ergens nadat wij ons van de andere mensapen (opnieuw: of andersom) afscheidden. Een daad van God is de enige uitweg die dit dilemma kan oplossen. Iemand moet de evolutie hebben stopgezet, wil het D66-standpunt houdbaar zijn.

Is er niet de uitweg dat we collectief evoluerend de toekomst in gaan? Welzeker, maar het succes van de mens en zijn wereldwijde verspreiding maakt dat eigenlijk onwaarschijnlijk. Het zijn de afwijkingen binnen afgebakende groepen die mutaties tot nieuwe afscheidingen laten leiden. Dat een wereldwijde populatie als die van de mens homogeen zal kunnen blijven is volgens biologen godsonmogelijk. Die mutaties zullen komen, waarschijnlijker is dat ze er al zijn. Langzaam zullen menselijke groepen zover uiteen gaan drijven dat het proces niet langer ontkend kan worden. Een wereldwijd kruisingsprogramma kan niet meer zijn dan een korte tussenstop.

Gelukkig hoeven we daar geen onderzoek naar te doen. Als het komt zal het niet te ontkennen zijn, en is het vroeg genoeg ons er zorgen over te gaan maken. Of kleur er iets mee te maken zal blijken te hebben moet overigens nog maar worden afgewacht. En of het gelukkig zal maken? Werkelijke intelligentie wordt door mensen dieper gehaat dan domheid, want afgunst is ons eigen.