De bedreigingen boemerang
Van linkse politici lijk je niet te kunnen verwachten dat ze de logica van de bedreigingen boemerang ten volle doorgronden. Tijd er eens over na te denken?
Van linkse politici lijk je niet te kunnen verwachten dat ze de logica van de bedreigingen boemerang ten volle doorgronden. Tijd er eens over na te denken?
Bedreigingen zijn vervelend. Het is maar al te vaak een vorm van aandacht vragen, en sindsdien voelt alles dat op aandacht vragen lijkt ook als bedreiging.
De Eurozone lijkt de belangrijkste bron van toekomstige zorgen te zijn, destilleer je uit dit opmerkelijk algemene gesprek dat alle kanten op vliegt,
Bedreigingen zijn machteloze uitingen van domheid en gebrek aan woorden. Dat excuseert ze niet, maar geeft aan waar het probleem moet worden gezocht.
Gisteren was de dag van de bedreigingen – bedreigingen aan het adres van mensen die vinden dat het bedreigen van anderen dan zijzelf logischer is.
Het Wolfstreet report van deze week zoomt in op de ontwikkelingen in de Amerikaanse retail. Zullen Europese ontwikkelingen er veel van verschillen? Ondenkbaar, eigenlijk.
De bedreigingen van de eurozone worden door iedereen genegeerd – bewust of al dan niet onbewust. Een renteverlaging of Italiaanse BOT’s? De ondergang staat geschreven, het is nog slechts een kwestie van tijd.