Het EP wil meer geld om mee te spelen, maar niet door zelf te bezuinigen. De EU gaat onwillige lidstaten korten op hun subsidies indien zij zich niet conformeren aan de wensen uit Brussel, en zo zet het hele chantagecircus zichzelf opnieuw te kijk als wat het werkelijk is: een kudde graaiende regenten die te stom zijn om voor de duvel te dansen.

Als je niet dagelijks over de EU schrijft, is het vaak moeilijk een keuze te maken uit de waanzin die Brussel dagelijks afscheidt. Het gaat maar door, en de enige manier om er ooit een einde aan te maken is door uit de EU te stappen, en een volledig nieuwe organisatie op te bouwen. Zonder EP en zonder bestuur dat politiek gevoelige kwesties behandelen mag.

Het belang van dat laatste wordt pas goed duidelijk als je beschouwt hoe de huidige migratiecrisis zo enorm ontsporen kon. Dat Merkel het Verdrag van Dublin aan haar laars lapte, had tot direct gevolg dat Brussel niet langer kon ontkomen aan politieke back-up, al was het maar om te voorkomen dat de EU volledig in elkaar donderde. Ook de eerdere suggestie dat onwillige landen financiële consequenties zouden ondervinden kwam uit de Duitse koker. En inderdaad zagen we vandaag dat het EP, mede op instigatie van Eurogroepvoorzitter Dijsselbloem overigens, ook geluiden in die richting laat horen.

Het is de snelste manier om de EU uit elkaar te laten vallen, want de Visegradlanden zullen er niet in trappen. Maar eerst dient het bekende spelletje: Wie heeft de schuld?’ te worden gespeeld. Dat zou zo maar het bestaan van de EU met enige maanden kunnen rekken. Mogelijk zelfs tot het moment dat iedereen duidelijk is dat de boedel failliet is , en moet worden opgeruimd. Maar dat zal nog wel even duren – mooie visioenen beklijven het langst. Afgelopen weekend was er een conferentie met de Balkanlanden. Veel mooie woorden, weinig concrete besluiten. Maar de illusie van eenstemmigheid bleef in stand – ongetwijfeld door achter de schermen met enorme zakken geld te rinkelen.

Wat niet wegneemt, dat na Hongarije, Kroatië en Slovenië, ook Oostenrijk vandaag aankondigde een groot hek te gaan bouwen langs de grens. Wel zei iemand, dat het geen hek zou worden, maar meer een afscheiding met gaas. Grappig, hoe politici hun eigen eerdere falen proberen toe te dekken met vreemde uitspraken en zalvende termen die hun eigen eerdere ongelijk uit het zicht moeten houden.

Je wordt er wel treurig van, zeker als je beseft dat men er gewoon aan begint te raken op een dergelijke wijze te worden bedot. Maar de opperste walging blijft gereserveerd voor de nietsnutten die vanuit het EP op de meest hoogdravende toon en volkomen wereldvreemd eisen stellen aan mensen die met de realiteit van doen hebben. Zoals bijvoorbeeld Paul Tang (PvdA):

Hongarije, Tsjechië en Slowakije hebben zich uitgesproken tegen de verplichte verdeling van vluchtelingen over de EU. Die landen krijgen miljardensubsidies uit Brussel. Tang vindt dat ze echt hun bijdrage moeten leveren aan de oplossing “van het grootste probleem waar de EU nu mee kampt”. Anders gaat de hand op de knip, aldus de PvdA-parlementariër.

Arrogante kwal. Kan niks, doet niks, en wil alleen zijn hand ophouden. Maar mensen die worden geconfronteerd met de ellende die hij en zijn politieke trawanten hebben gecreëerd, krijgen te horen dat ze beter moeten luisteren. Want anders krijgen ze geen centjes meer.

Je zou bijna iets gaan zien in het voorstel van de EU om voortaan bij EP-verkiezingen een kiesdrempel in te voeren. Dan verdwijnt zijn PvdA in ieder geval uit die graaitempel.