DE WERELD NU

Overleg met Turkije – USA over Koerden in Manbij

Turkije

Overleg met Turkije is voor niemand op dit moment een pretje. De onaangenaamheden die het land zich veroorlooft zijn zowel ongekend als dom. Morgen gaat een Turkse delegatie naar Washington om te praten over de situatie in Manbij in Syrië. Dat wordt geen gezellig gesprek.

Maandag schreef ik al over het EU-overleg dinsdag met Turkije in Varna (Bulgarije), waarbij ik voorspelde dat er niets uit zou komen. Dat was inderdaad precies wat de NOS een dag later meldde:

Een bijeenkomst van de EU en Turkije in de Bulgaarse stad Varna heeft geen enkel resultaat opgeleverd.
(..)
“Als u mij vraagt of er oplossingen of compromissen zijn bereikt, is mijn antwoord nee”, zei Tusk tegen de media. De EU is nog steeds bezorgd over de toestand in Turkije. “Ik kan zeggen dat ik al onze bedenkingen ter sprake heb gebracht. De lijst was lang.”

Cyprus en haar nieuw ontdekte gasreserves
Maar als je Turkse media leest zie je dat men er daar ietsje anders naar kijkt:

Do Greek Cypriot ruling elites think Turkish President Recep Tayyip Erdoğan left the EU summit in Varna with a deep sense of intimidation that would be enough to keep him from sending warships to the island’s waters?
(..)
It might be hard to digest, but they should have listed to Harry Tzimitras, when he said the United States and the EU have zero leverage on Turkey. The director of the Peace Research Institute Oslo (PRIO) Cyprus Center did not chew his words when he spoke at a panel for the Bosphorus Energy Club on March 27.
(..)
The events of the last few weeks have shown that Greek Cypriots cannot count on the EU or on individual EU members either.

Kort vertaald en geïnterpreteerd: we hebben de EU een grote bek gegeven zodat ze begrijpen weg te blijven van de gasreserves in de zeebodem rond Cyprus.

Turkije heeft er een begerig oog op laten vallen. En EU-lid Cyprus dient volgens deze grote Turkse krant te beseffen dat het alleen staat, en dat de EU en NATO het land niet beschermen zullen.

Dàt is andere koek.

Manbij
Weer andere koek mag je echter verwachten van het bezoek van een Turkse delegatie morgen aan Washington. Dat zal gaan over het dreigende conflict rond de Syrische stad Manbij, die in handen is van de Koerden. In Manbij bevinden zich ook Amerikaanse soldaten. Formeel als adviseurs, maar reken er op dat ze zullen terug schieten indien aangevallen. En dat dreigen met aanvallen van Manbij is precies wat De Turkse president Erdogan nu al weken doet.

Turkish Foreign Ministry Undersecretary Ümit Yalçın will visit Washington on March 30 to try to find common ground on Manbij with U.S. officials, the ministry announced Wednesday.
During his visit, Yalçın is to meet with U.S. Deputy Secretary of State John J. Sullivan and discuss Turkey-U.S. relations along with international and regional matters, said a ministry statement.

Dit bezoek werd bijna 2 weken vertraagd door het ontslag van de Amerikaanse minister Tillerson:

The exit of Rex Tillerson as U.S. secretary of state had delayed a visit to Washington by Foreign Minister Mevlüt Çavuşoğlu previously set for March 19. Yalçın’s visit may be expected to address some of the issues that were to be tackled at that meeting.

En één van de redenen waarom Tillerson ontslagen werd was zijn veel te slappe houding tegenover de Turkse grote bek tegen de USA over die Koerdische stad Manbij, en wat de Amerikanen daar doen. Nu is de gehele manier waarop Turkije zich tijdens de Syrische burgeroorlog heeft opgesteld voor de Amerikanen een bron van ergernis, maar de recente uitspraken van Erdogan zijn echt ver over het randje gegaan.

Tillerson ging enige malen naar Ankara om te praten, en het gerucht gaat dat hij op het punt stond Erdogan zijn zin te geven toen hij ontslagen werd. Dat die ontmoeting morgen tussen staatssecretarissen zal zijn en niet tussen de ministers is een teken aan de wand van wat er te gebeuren staat. Turkije zal te horen krijgen dat het nu de laatste kans krijgt zich beter te gedragen, omdat de USA anders andere maatregelen nemen zal. Erdogan houdt zich intussen nog steeds niet in, en schroeft zijn eisen zelfs nog wat op:

Turkey on March 28 again warned it may “take action” in Syria’s Manbij if the region is not cleared of militants.
The warning came in a written statement issued by the National Security Council, chaired by President Recep Tayyip Erdoğan in the capital Ankara.
“It was stated [during the meeting] that terrorists in Manbij should be removed from the region as soon as possible, or Turkey will not abstain from taking initiative,” it said.
(..)
“Besides Syria, it is expected from the Iraqi state to prevent terrorist group actions in various locations in Iraq, especially in Sinjar and the Qandil Mountains,” the statement said.

De plek van een ontmoeting is vaak een aanwijzing van wat je verwachten kunt, evenals het niveau van de mensen die elkaar spreken. Dat de USA bij monde van een staatssecretaris in de eigen hoofdstad zullen toegeven is uitgesloten. Dat de Turkse minister van Buitenlandse zaken morgen niet zelf komt geeft aan dat het een onprettig gesprek wordt.

Het gebulder van Erdogan suggereert dat die de moed nog niet opgegeven heeft dat de USA hem uiteindelijk ter wille zal zijn. Er is ook nog zoiets als een naderend conflict van de regering -Trump met Iran over de kernwapendeal van Obama, en als dat uitmondt in oorlog dan heeft de USA haar bases in Turkije hard nodig. Toch zou het me verbazen als de USA nu voor Erdogan bukken zou. Niets is uitgesloten, maar het zou tegelijkertijd een heel slecht voorteken zijn voor de klaarblijkelijke bereidheid nu eerst recht op Iran af te gaan.

2 reacties

  1. Erik schreef:

    In alles toont zich de geopolitieke catastrofe waar Obama cs ons in hebben gestort, met de staatsgreep in de Ukraine en het verder oprukken van de navo oostwaarts en de rampzalige Iran deal plus de eerder door Clinton veroooraakte nucleaire ontplooiing van Noord-Korea .
    We hebben Rusland als partner nodig, willen we de islamterreur aanpakken en voorkomen dat ze een vinger aan de atoomtrekker krijgen.
    Appeasement zal zeker leiden tot oorlog, en veel bloediger dan nu direct ingrijpen.
    De Perzische oppositie moet breed gesteund gaan worden zodat er een alternatief komt voor het islamitische terreur regime .
    Turkije zou lang geleden na de koude oorlog al uit de navo moeten zijn gezet, de chicanes rond het gebruik van de basis incirlik bewijzen dit, de basis is infeite gegijzeld door de turken en zou moeten worden ontmanteld en de atoomwapens teruggetrokken.
    Turkije is bij een Iraans conflict vervangbaar door Georgië en Israël en natuurlijk de Arabische landen.

  2. Cool Pete schreef:

    Goed en informatief artikel.
    Thnx.

    @Erik : helemaal mee eens.
    Dit is wat ik ook al jaren schrijf.
    Rusland kan een betrouwbare partner tegen de agressieve islam zijn.
    In Turkije hebben we de nieuwe Hitler. Turkije UIT de Navo.
    De kwasi-intellectuelen en kwasi-werldverbeteraars van dat “EU”-konstrukt
    worden door Erdogan aan alle kanten over-ruled. Turkije NOOIT in die “EU”.
    De militaristische ayatollah diktatuur, bedreigt het hele Midden-Oosten.
    Een geslaagde volks-opstand in Iran / Persia, kan de hele regio stabiliseren.
    IranProtest; NCR-Iran; IranUprising; FreeIran; e.v.a.