Brexit, eigen schuld
Premier Rutte maakte zich tegenover Mariëlle Tweebeeke druk over het vertrek uit de Britse politiek van Nigel Farage.
Ik denk zelf dat de meeste Britten tevreden zullen zijn dat ze zijn zenuwtronie niet meer dagelijks te zien krijgen. Farage blijft overigens in Brussel waar hij van de week met een judaskus door Jean Claude Juncker werd welkom geheten. Dat in Brussel blijven zal wel te maken hebben met de hoge salarissen van de Europarlementariërs waar erg weinig werk tegenover staat: 98.000 euro per jaar plus onkostenvergoedingen.
Vergaderingen vinden twaalf weken per jaar plaats van maandagmiddag tot en met donderdagmiddag in Straatsburg, en zes keer per jaar van woensdagmiddag tot en met donderdagmiddag in Brussel. Maar als je niet je komt is het ook goed. Dan krijg je alleen de reiskostenvergoeding niet.
U denkt nu misschien hoe kan dat? Daar heeft iemand zijn uiterste best gedaan om de Britten uit Brussel en Straatsburg weg te halen en zelf blijft hij zitten? Maar zo is de politiek, je zegt het een en je doet het ander. De verontwaardiging van Rutte klonk in mijn oren ook niet erg oprecht. Het spreekt vanzelf dat hij Farage graag ziet gaan maar al de conservatieven die zijn opgestapt waren juist zijn vriendjes.
Ik denk dat hij en al die andere EU regeringsleiders werkelijk geen seconde gedacht hebben dat het Farage zou lukken met zijn Brexit. Ze wisten natuurlijk ook beter dan U en ik hoeveel schade dat op ging leveren. Maar wat ze kennelijk niet wisten is hoe weinig populair Brussel en Straatsburg zijn bij de gewone mensen in Noord Europa en zij zelf trouwens intussen ook. Het vrije verkeer van personen kost de mensen hier banen, denkt iedereen. De vakbonden hebben behoorlijk aan macht ingeboet en kunnen die banen niet verdedigen. Er gaan enorme sommen naar de zuidelijke landen. Dat het daar zo slecht gaat komt door de euro en door de Brusselse regelgeving. De kosten komen op ons bordje, in plaats van dat ze eens wat deden aan al die salarissen en onkostenvergoedingen.
Bovendien denken de mensen dat tegen hun wil de integratie in Europa wordt doorgezet. We herinneren ons de referenda over de Europese grondwet en de associatie met Oekraïne. Met grote meerderheid afgewezen door de bevolking maar de grondwet is nu het verdrag van Lissabon en het verdrag met Oekraïne wordt uitgevoerd alsof het aangenomen en geratificeerd zou zijn. Dus democratie in Europa? Ho maar.
We hebben niets meer te vertellen in ons eigen land en als we daar de eigen politici op aanspreken dan zeggen ze het moet van Brussel. Dat is dan wel niet altijd waar, maar het resultaat is wel steeds dat men zich niets aantrekt van wat de mensen willen.
In Nederland is het nog een stuk erger dan in Engeland of in Duitsland. Daar kan een partij die het slecht gedaan heeft nog weggestemd worden. Hier maakt het allemaal niets meer uit. Voor de verkiezingen vechten de VVD en de PvdA elkaar de tent uit, maar stem je op de een dan krijg je de ander erbij cadeau.
Ik denk niet dat ze in Den Haag in de gaten hebben hoezeer de mensen hier genoeg van hebben en hoe erg het wantrouwen tegenover de politiek intussen geworden is.
Eerder verschenen op het Blog van Toon Kasdorp
Farage is weliswaar teruggetreden als partijleider, maar heeft ook beloofd het brexit proces volledig te controleren.,vandaar zijn zetel nog, niets anders. De grootste hypocriete “democraat” rotte rutte ziet die controle natuurlijk niet zitten, vandaar zijn diarree.
Dit ben ik niet van u gewend mijnheer Kasdorp. Doorgaans vind ik uw artikelen goed tot zeer goed, maar deze valt wel erg uit de toon.
Zelf ben ik een fan van Farage. Ik vind hem veruit de beste spreker in het hele Europese parlement en vind het jammer dat ik als Nederlander niet op hem kan stemmen. Vooral de karakterschets die hij gaf van Herman van Rompuy vond ik gedurfd en ronduit hilarisch, maar dat terzijde.
Het toeschrijven van een ‘zenuwtronie’ aan Farage is inhoudelijk natuurlijk zwak, en lang niet zo sterk als de opmerking van Farage richting van Rompuy.
Verder valt me op dat u wel heel vaak de ‘wij’ vorm gebruikt in uw betoog. Alsof u de gevoelens van zoiets amorfs als ‘de massa’ zou verwoorden.
Dat zouden wij niet moeten willen mijnheer Kasdorp 😉 . Ik zie liever dat u voor uzelf spreekt en niet pretendeert om namens anderen te spreken.
@Marcel. Volkomen mee eens.
Dank u Wim.
Ik was nog vergeten om in te gaan op de beschuldiging van de heer Kasdorp dat hij vermoed dat Farage aanblijft in het Europese parlement vanwege de vorstelijke beloning.
Dat kan van de meeste Euro parlementariërs gezegd worden, maar uitgerekend niet van Nigel Farage. Het is niet eens een geheim dat de heer Farage niet onbemiddeld is. Hij heeft reeds genoeg verdiend om rustig en met vroegpensioen van te gaan leven. Bovendien heeft hij zijn vermogen vergaard in de Londense city, en kan dus gezien worden als iemand die weet waarover hij spreekt bij het uiten van kritiek hierop.
Dit in tegenstelling tot de meeste van zijn collega parlementariërs waarvan de meeste kiezers vermoeden dat zij nog niet in staat zijn om van een patatkraam een succes te maken.
Ook die beschuldiging die tot uiting komt in het artikel snijdt dus geen hout. Jammer mijnheer Kasdorp. In plaats van afbreuk te doen aan de reputatie van Farage ondermijnt u hiermee juist die van uzelf.
Flinke onzin om Farage ervan van te betichten het voor het geld te doen aangezien hij nou precies een van de weinige politici is die daadwerkelijk zijn baan verliest als Brexit een feit is. Hij is de nagenoeg de enige politicus die erbij inlevert en desondanks toch voorstander is van Brexit.