Syrië – eindspel Idlib begint zonder Turks-Amerikaanse eenheid
Gevechten op grote schaal zijn er al enige tijd niet geweest, maar de burgeroorlog in Syrië is nog niet volledig afgelopen.
In Syrië is militair al enige maanden zo weinig gaande dat de meeste mensen zullen denken dat die burgeroorlog in stilte is beëindigd. Dat klopt niet, dat het westen de hoop heeft opgegeven er nog enige winst uit te peuren is de belangrijkste reden voor de stilte. Enig gemiauw over de slechte behandeling van de kinderen van IS-gesneuvelden die de hulpmaffia naar Nederland halen wil daargelaten.
Het gebied rond Idlib is door een sterke Turkse aanwezigheid een probleem dat de Syriërs gesteund door de Russen spoedig hopen op te lossen. Het aldaar geldende bestand wordt voortdurend geschonden door beide partijen (Syrië, en de ‘gematigde rebellen’ wier toevluchtsoord in de laatst fase van de gevechen vorig jaar Idlib werd).
Turkije probeert al enige tijd de USA zover te krijgen dat de regering-Trump een de facto invasie van Turkije in Syrië steunen gaat. Tot nog toe met weinig tot geen succes, maar Turkije blijft aandringen en dreigen. De USA – niet geheel vertrokken blijkt steeds opnieuw – ziet op dit moment meer in het organiseren van een soort alternatief circuit tegenover de regering-Assad – iets waar Syrië zich vandaag nog erg boos om maakte, maar ook triomfantelijk betoogde dat het niet werkte.
Dat lijkt – na de burgeroorlog en de slachting die er in volgde – niet heel vreemd. Het land snakt naar rust en wederopbouw,en wil vooral de terugkeer van grote hoeveelheden vluchtelingen stimuleren. Dat begint te komen, maar niet meer dan mondjesmaat. Plaatjes van een gezellig begin van ramadan in Aleppo moet dat beeld ondersteunen.
Iran en Rusland overlegden vandaag in Moskou over de situatie in Idlib:
Russian Foreign Minister Sergey Lavrov said that terrorist organizations are controlling most of Idleb province ,and continuing to target civilians and carryout provocations against the Syrian Arab Army, which cannot be allowed.
Lavrov’s remarks came during a press conference with his Iranian counterpart Mohammad Javad Zarif on Wednesday in Moscow.
Opvallend detail: de laatste dagen lijkt Turkije zich meer te concentreren op Irak dan op de situatie in Syrië. Klaarblijkelijk was dat ook de situatie die de Amerikaanse minister van Buitenlandse zaken Pompeo deed besluiten zij voorgenomen bezoek aan Angela Merkel af te zeggen, en spoorslags af te reizen naar Irak.
Het Syrische leger lijkt begonnen weer richting Idlib te kruipen. op de achtergrond speelt vanzelfsprekend voortdurend de animositeit tussen Iran tegenover de USA en Israël. De installatie van de Russische S300-luchtafweer maakt het voor Israël moeilijker vrijelijk boven Syrië te opereren. Dat Iran daarvan gebruik zal proberen te maken moeten we als vaststaand aannemen. De raketaanvallen van de ‘gematigden’ lijken Rusland nu te zullen provoceren tot verder gaande aanvallen op Idlib. En dat kan niet anders leiden tot een situatie die de Turkse president Erdogan zo graag wilde vermijden: dat hij moet kiezen tussen Rusland en de USA =- welke laatste hem al helemaal niet meer vertrouwen wil.
The last time a large Syrian-Russian joint force mustered to retake the al-Qaeda held province in the country’s northwest, the United States threatened major military response (in Sept. 2018), also citing that even should so much as an accusation of chemical weapons usage surface, US strikes would ensue.
Dat het de Russen ernst is nu valt niet te ontkennen:
Later in the day Beirut-based Al Masdar News confirmed citing Syrian military sources major Russian airstrikes in and around Idlib:
The Russian Air Force has unleashed a massive assault across northwestern Syria this morning, targeting several areas under the control of the militants in Hama, Aleppo, and Idlib.
According to a military source in the government stronghold of Mhardeh, the Russian Air Force began their aerial bombardment of northwestern Syria just minutes before the Syrian Arab Army (SAA) made their push in northern Hama.
En dat heeft direct geleid tot een nieuwe barrage van westerse media die waarschuwingen begonnen te verspreide over de volgende humanitaire ramp. In en rond Idlib verblijven naar men zegt 3 miljoen mensen.
Meanwhile, international media reports have again begun spotlighting the potential for mass humanitarian disaster and refugee displacement as Idlib again finds itself increasingly targeted by warplanes above — also given the mainstay of al-Qaeda’s force in Syria is now lodged among some three million civilians in the area.
The Washington Post on Monday said that “a final showdown” is looming over Idlib, which could bring Syria straight back into the international spotlight once again, also as both the US and Israel ramp up efforts against “Iranian expansion” in the region, and as John Bolton announced the deployment of a US carrier strike group and bomber task force to the Middle East.
Het westen lijkt zich maar niet neer te willen leggen bij een definitief einde van deze burgeroorlog. Dan lawaai blijven maken over de slachtofers die nog vallen is wel weer heel hypocriet. Hoe verstandig een eventuele interventie gericht tegen Iran zal blijken moet ook nog worden afgewacht. Opnieuw is het schaakspel rond Syrië bijzonder ingewikkeld, en dienen alle spelers rekening te houden met de meest onvoorziene omstandigheden.
Zie verder ook ons volledige en zeer uitgebreide dossier over de burgeroorlog in Syrië.
Met het uitzenden van een Carrier-group door de VS -met als reden de dreigende taal die Iran gebruikte- door de VS zal het er in dat gebied niet echt rustiger op worden.
Nu ben ik toch al niet zo’n voorstander van het Amerikaanse buitenlandse beleid over de afgelopen decennia, maar de constante dwangmatige impuls om overal maar ‘democratie’ te brengen is een aaneenschakeling van blunders. Net zoals hun opmaak om zich in het gebeuren van Venezuela te mengen.
Er wordt dan wel gepromoot dat er een ‘pax-americana’ is, maar als men kijkt naar de grote conflicten dan is het vrijwel altijd de VS geweest die zich ergens in mengt en dan probeert de Amerikaanse versie van democratie op te leggen, wat iedere keer weer faalt wegens een totaal onbegrip van de plaatselijke cultuur en historie.
Men moet natuurlijk bedenken dat het voor een goed deel gaat om de grondstoffen, met name de olie. De wereld heeft olie nodig, maar er is voldoende kennis aanwezig om daarvan af te stappen als belangrijkste energiebron. Het militaire bedrijfsleven heeft de olie echter ook nodig als reden om zich overal in te mengen om zo de enorme uitgaven te blijven rechtvaardigen.
“Dan lawaai blijven maken over de slachtoffers die nog vallen is wel weer heel hypocriet”: Inderdaad, de retoriek van mensen met een pak boter op het hoofd en/of hun ignorati-achterban, in EN buiten de USA.
Waarom eigenen wij ons niet gewoon een aantal van die ‘failed states’ toe? Het komt toch wel van oorlog tussen muzelmannen en ons.
Beter dat wij nu onze olie veiligstellen.
‘Cut out the middle man’.
@ LT; Want Iran, Turkije,Rusland doen het beter dan Amerika?
Wij moeten ons snel aanleren dat de rest van de wereld niet interessant is. Laat die moslims hun eeuwige onderlinge religieuze strijd zelf uitvechten. Hou ze daar- en laat het Westen zijn eigen zaken regelen.
Goede update.
De Westerse wereld wil het maar niet begrijpen :
de islam , is de oorzaak.
Het lijkt erop dat het westen voor het eerst in de (nieuwe) geschiedenis een belangrijk spel, de controle over energie belangrijke gebieden gaat verliezen. Dat zijn ze helemaal niet gewend en weten eigenlijk niet goed hoe mee om te gaan, daarom zoveel blunders.
Er zijn twee hoofdoorzaken hiervoo
1. Verdeeldheid aan de westerse kant tussen Amerika en Europa
2. Rusland die steeds beter en overtuigender overkomt als behoeder van de de kudde en feilloos weet onder de westerse sancties onderuit te komen en en me andere grote spelers samen te rekken om Americaanse invloed in se wereld te ondermijnen
@Muric :
1. zonder het Westen, was u niet vrij.
2. anders : veel plezier gewenst met de Chinese diktatuur.
3. en anders : nog meer plezier gewenst in uw kalifaat.