Monomaan politiegedrag – schieten op gekken
Er is iets geks met het politiegedrag van de laatste jaren. Dat er in geval van schieten door de rijksrecherche onderzoek wordt gedaan lijkt me normaal. Dat ze zelden schieten in situaties die zich er voor lenen verbaast me vaak. Nu is ook het omgekeerde gebeurd.
Maar dat wat gisteren in Alkmaar gebeurde niet deugt kan ook dit zeer korte berichtje van de NOS niet verhullen.
En de voortdurend herhaalde mantra (ook in het NOS-artikeltje prominent aanwezig) dat ze “de aanwijzingen van de politie niet opvolgde” is helemaal een ‘killer’. Sinds wanneer is dat een excuus om gericht op iemand te schieten? De schietinstructies van de politie zijn bekend: in geval van een gevoelde noodzaak te schieten wordt de schutter geacht op de benen te mikken.
Dan ben je wel een heel slechte schutter, als je op die wijze iemand dodelijk verwondt dat ze een dag later aan haar verwondingen overlijdt (hetgeen ook uitsluit dat een dijslagader werd geraakt en het slachtoffer ter plaatse dood bloedde). Op zijn best is dit paniekerig politiegedrag, over wat het op zijn slechtst is wil ik niet speculeren.
Niet dat ik met deze zaak in de hand de diversiteitsgedachte geweld aan wil doen, maar sinds wanneer zijn politiemensen zo bevreesd voor een met een mes en een hamer zwaaiende vrouw dat ze haar dan maar uit pure paniek doodschieten? Was er geen agent beschikbaar die fysiek in staat was haar bij de lurven te grijpen tot iemand de dwangbuis klaar had? Maar nee, ook daarop wordt in het huidige diverse korps niet meer op geselecteerd. Bang om het mensje aan te raken, mogelijk? De NOS doet intussen een beetje alsof het voor iedereen maar beter is zo:
Buurtbewoners lieten aan NH Nieuws weten dat de vrouw al jaren voor overlast zorgde. “We hebben zeker 200 meldingen gedaan bij verschillende instanties”, zei een buurman.
Ook hier wordt de nadruk verkeerd gelegd. Die is eenvoudig genoeg: OVERHEIDSFALEN. Deze vrouw had overduidelijk reeds jaren geleden opgenomen moeten worden. Daar heb je geestelijke gezondheidszorg voor. In theorie, dan.
Maar ja, bezuinigingen hè? Op autochtone en gevestigde gekken wordt bezuinigd. Er zijn zoveel interessante nieuwe gevallen dat de oude er een beetje bij inschieten. Wat de prioriteiten zouden moeten zijn wordt door de overheid steeds minder goed begrepen.
Meer over problemen in Nederland met de politie vindt u hier op Veren of Lood.
Politie moest toch een afspiegeling van de huidige maatschappij zijn? Zie daar de faal. Knotjesdragende genderneutrale miezers. Tijd om weer ECHTE MANNEN te selecteren- daarbij agressie niet vergetende. We hebben heel wat anders nodig tegen de zandbewoners dan deze mietjes. Beter nog- laten we onze verdediging ZELF regelen. Zijn we tenminste veilig.
Politieagent(e) was een beetje verward door verwarde vrouw, zag er geen been meer in en verwarde buik voor been of zo. Triest dat de vrouw al jaren niet werd geholpen. Geld voor migranten, stikstof en Pfas is belangrijker dan voor een medemens in kennelijke nood.
Tja… ik heb niet echt medelijden met deze vrouw. Ik denk dat agressief gedrag te vaak wordt omgezet in verward. Misschien was in benen schieten beter geweest…maar helaas heeft zij pech gehad. No merci voor elke gek die de vreedzame burger bedreigd. Man, vrouw, blank of gekleurd.
Het lijkt er op dat er een geheime interne richtlijn is die van elke agent een 007 agent maakt. License to kill.
Het is altijd makkelijk om achteraf kritiek te leveren op een schietincident. Zeker voor de Nederlandse bevolking waarvan vrijwel niemand ooit een wapen heeft gezien, laat staan gebruikt.
Het klinkt zo mooi, ‘schiet in de benen’. Alleen is dat absoluut niet zo eenvoudig als men wel denkt. Maar ja, de ervaring met wapens komt voor de meeste mensen door het kijken naar films op tv. Ik geef het iemand te doen om eerst in een halve seconde een situatie te beoordelen, dan verbaal te reageren, nogmaals verbaal te reageren en dan werkelijk het wapen te trekken, weer verbaal te reageren en dan uiteindelijk dat wapen te gebruiken. Iets wat een zeldzaamheid is en waar ook op geen lange na geen voldoende training voor wordt geboden.
En nee, het niet opvolgen van aanwijzingen van de politie is niet altijd reden om te schieten. Maar het is wel altijd vragen om problemen. Niet opvolgen van de aanwijzingen terwijl je met een mes zwaaiend rondloopt? Er zijn domweg te veel incidenten geweest. Ook allemaal verwarde personen.
Ik kan me de situatie van de agent goed voorstellen en kan hier ook niets vreemds in zien.
Overigens ben ik wel blij dat de auteur in ieder geval nog even aangeeft waar het echt mis is gegaan; bij de aanpassing van de selectiectriteria om de politie toegankelijk te maken voor ieder klein duimpje, iedere debiel en iedere zwakkeling om toch maar inclusief te zijn.
Spijkers op laag water zoeken…..
Messen zijn gewoon dodelijke wapens.
En nee die pak je niet zomaar af.
3 jaar HEMA les gehad en ik onderschat niemand met een mes.
@Johan P.
Makkelijk is het nooit, maar wat mij absoluut verbaasde is dat iemand in deze situatie naar zijn wapen grijpt. Zoals politiemensen in Nederland worden gedresseerd is dat de minst logische reactie die ze kennen – ook omdat het altijd oeverloos gezeik geeft.
Vreemd genoeg voorspel ik desondanks dat er geen vervolging zal komen; er is jurisprudentie. Uit mijn blote hoofd noem ik de zaak Meta Hof(f)man, die een agent aanviel met een aardappelschilmesje en werd doodgeschoten – de agent is later van blaam gezuiverd.
De reden dat ik de nadruk legde op het “opvolgen van aanwijzingen” is dat de media daar zo verbazingwekkend in mee gaan. Als er een Antifa-knulletje was neergeschoten was de wereld te klein geweest, en werd je gekielhaald met een dergelijk argument.
En ja, ik ken de dilemma’s. Acht jaar portier geweest van een studentendiscotheek, waar ik in mijn hoogtijdagen vier avonden pw aan de deur stond, waarvan de helft alleen. Als je de deur opende nam je al een risico, maar daar ga je op anticiperen. 30 jaar horeca-ervaring in allerlei plekken waar geweld kon ontstaan.
Deze vrouw was al hoogst agressief, men wist waar men heen ging en wat gaande was. Wie zichzelf daar niet op voorbereidt en schieten gaat, is niet geschikt voor het politievak. Je pistool trekken in een flits is helemaal zo eenvoudig niet, maar wordt logisch als men niet bereid is de vrouw te naderen. Hoeveel filmpjes van dat soort angsten en aarzelingen zijn al niet in omloop? Daar kun èn moet je mensen op trainen.
@Hannibal,
Correct, maar dat trainen gebeurt niet of nauwelijks. Ik heb zelf als instructeur zelfverdediging heel wat agenten gehad die extra kwamen trainen in eigen tijd, op eigen kosten, omdat de training die geboden werd waanzinnig weinig uren betrof en onvoorstelbaar weinig inging op praktijk situaties.
Ook hier leg ik de schuld bij het idee van een verplichte diverse politie. Noem mij nu eens iemand die respect heeft en niet -al is het maar innerlijk- meewarig glimlacht als er een allochtone agente van misschien 1.60 meter en 60 kg voor je staat en doet alsof het heel wat is.
De fysieke eisen zijn zo ver naar beneden gebracht dat men ze nauwelijks meer eisen kan noemen. De mentale vaardigheden net zo. Training in ieder aspect is belabberd.
En zoals u zelf al aangeeft, er zijn te veel, veel te veel, beelden van hoe onvoorbereid de politie is voor het toepassen van geweld. Hoe ze geen idee lijken te hebben van het optreden als groep, of moeten samenwerken om een verdachte op te pakken, van hoe ze geen benul hebben van hoe hun wapenstok te gebruiken. Zelfs de meest basale kennis van gevechtssituaties missen en geen flauw benul hebben hoe om te gaan met een tegenstander met een mes.
Overigens is een mes een buitengewoon link wapen. Ja, ik kan dat waarschijnlijk aan, maar zou er zelf de voorkeur aan geven te schieten. Mijn leven is me meer waard dan dat van een agressieve aanvaller met een mes. Ik heb diverse steek- en snijwonden opgelopen en zal nooit een mes onderschatten. Mes betekent levensgevaarlijke situatie en dus zal ik daar ook naar handelen. Zoals Boersma en den Edel zo mooi stelden; beter mediteren in de nor dan invalide thuis.
Beste Johan. Ik lees hier over je ervaring als instructeurzelfverdediging.
In begin jaren tachtig heb ik gesolliciteerd bij de politie en moest naar het landelijk selectie centrum hier in Hilversum , hier werdt mij duidelijk gemaakt dat ik verplicht zelfverdediging in eigen uren moest doen , en het liefst karate of jiu jitsu!
In mijn diensttijd bij de douane heb ik een vuurwapen test moeten ondergaan , en helaas moest ik constateren dat de instructeurs net zoveel wapen kennis hebben als een koe.
Als je tegenover mij staat en een ongeladen wapen zelfs met de loop richting mij behoud , dan ben je werkelijk een wandelend voorbeeld van onkunde!
Mijn vader had hem een paar klappen gegeven , ik heb vuurwapen gedrag van mijn vader en broer geleerd!
Je richt nooit een wapen op iemand als de situatie zich daar niet voor leent , altijd naar een veilige richting waar niemand geraakt kan worden als er misschien toch iets in de kamer bevindt!
Mijn vader was in zijn diensttijd schutter gouden ster , oftewel scherpschutter handvuurwapens.
Helaas heb ik dus moeten concluderen dat tegenwoordige instructeurs dus werkelijk geen begrip hebben van de-escalerend werken.
Als je mensen een escalatie sport laat trainen zoals kickboksen , dan weet je alleen dat je een stelletje agressieve mafkezen zonder hersenen traint!
En die geef je een vuurwapen!?
Leer poitieagenten echte omgang met wapens en gevechtstechnieken!
Een voorbeeld om eens te kijken welke sport nu werkelijk echt goed is voor de-escalatie of het oplossen van een probleem zonder agressie of negatieve gevoelens!
Met een stabiele instelling!
Als je dit leert dan is een mesje kinderspel , helaas zit de politie liever met anti-semieten te werken dan dat ze met echte veiligheidskenners werken!
Jammer van de vele mooie woorden over trainen en vuurwapengebruik , maar de praktijk stelt niets voor!
Ik heb geen hekel aan de politie , maar wel aan de politietop die als struisvogels hun dienders moedwillig in gevaar brengen door onderbezetting of willens en wetens een dienstopdracht geven die in strijd is met de volharding van de wet, zoals ik ook heb geleerd bij de douane en van je eigen morele kompas gebruik te maken en niet beïnvloed door meerderen, die je maar wat graag als onwettige knuppel in het hoenderhok willen gooien!
Laten we ook maar erbij zeggen dat al die vrijmetselaars uit de politie en overheid getrapt moeten worden!
@Martin el Rey
Zelf heb ik judo, jiu-jitsu, braziliaans jiu-jitsu, aikido, krav-maga, systema en kickboxen gedaan, evenals escrima en diverse cursussen in het hanteren van diverse wapens. Overigens ben ik zelf ook een ex-marechaussee en heb echt wel wat confrontaties meegemaakt. Ik heb later ook als uitsmijter nog wel het eea meegemaakt.
Mijn schoonvader was een marinier en die heeft me in ieder geval een deel van zijn wapenkennis bijgebracht. Zo ook een paar vrienden van me die bij de commando’s zaten.
Ik kan het in zoverre met je eens zijn dat als je voldoende getrained bent het te doen is. Maar de training is absoluut belabberd. Ik ben het met je eens dat de meeste instructeurs heel weinig praktijkervaring lijken te hebben en dat is waarom ik trainingen gaf gericht op praktijk-gebaseerde basis.
Zelfs in de link die je stuurde zie je nog acties waar de ‘aanvaller’ 1x steekt met een mes en dan stil blijft staan voor de verdediging. Hoewel ik van mening ben dat een combinatie van krav-maga en systema de meest geschikte vorm is voor een werkelijk gevecht.
Vuurwapen training bij de politie is nauwelijks voldoende.
Het gaat me eigenlijk niet zozeer om de vuurwapen training alswel de volledige training in conflictbeheersing, de-escalatietechnieken alsmede gevechtstechnieken. De-escalatie gaat -zeker bij bepaalde groepen- alleen maar werken als ze weten dat de mogelijkheid EN de bereidheid hebt om op te treden. Als ze zien dat een van beiden mist dan lachen ze je gewoon uit.
Wat betreft mijn opmerking over het schieten. IK, als prive-persoon, IK, kan me wel verdedigen tegen een jandokus met een mes. Maar er is altijd een risico. ALTIJD. Als je een gevecht in gaat zijn er altijd risico’s. Iedereen die denkt dat hij het ongewapend op kan nemen tegen iemand met een mes zou dat moeten weten en daarom een afweging moeten maken van de risico’s.
Daarom zou IK persoonlijk bij voorkeur schieten als iemand met een mes op me af komt. Gewoon omdat ik het niet wens om mijzelf of mijn gezin bloot te stellen aan onnodig risic, alleen maar om de aanvaller te ontzien. Als hij me niet aanvalt is er ook geen gelazer. Zo simpel is het.
Zelfde met waarschuwen, dat is flauwekul. Als hij me niet aanvalt hoeft hij het niet te weten. Als hij me wel aanvalt merkt hij het vanzelf wel. En verrassing is altijd nog een enorm wapen dat ik echt niet zo maar uit handen geef.
In de beschreven siruatie van de vrouw met het mes en de hamer, situatie had een taser beter gewerkt .Helaas had de agent die niet. Dan maar het pistool. Dat het schot niet in de benen kwam van de aanvalster heeft vele oorzaken. Zal ze hier niet noemen. De hoofdoorzaak is dat de agent wel wordt getraind hoe het wapen technisch te hanteren maar dat een vrouw die op je af komt met een hamer en een mes toch echt wel iets anders is dan de doelroos op de schietbaan die niets terug doet. Ik de ,meeste agenten kunnen nog geen gewonde hond dood schieten of een stuk aangereden wild. Oefen daar eerst maar eens op. Als dat lukt zien we wel weer. In de meeste grote steden worden overtollige dieren in een gashok afgemaakt. Zelf spreekt men daar van “inslapen”. Het effect is hetzelfde. Laat agenten daar mee helpen om deze dieren met een goed schot af te maken. Helpt ze over een drempel heen die ze altijd zullen moeten nemen in een schietwaardige situatie. Dat geeft de agent ook meer zelfvertrouwen om het pistool zolang mogelijk in het holster te laten. Hij weet immers dat hij het kan en is daardoor minder paniekerig of over de rooie. Een agent die dit soort dingen niet wil of niet kan, is ongeschikt voor het politievak en kan maar beter iets anders gaan doen. Blijft hij in dienst dan is hij een gevaar voor zichzelf, zijn collega’s maar ook voor de burger die in en bepaalde situatie van die agent afhankelijk is. Bij de politieleidng is men echter blij met elke dwaas die in de huidige tijd nog agent wil worden