Het grote nieuws van zondag was de aankondiging van de Franse president Macron dat hij de groeiende invloed van de islam wil inperken. Hard nodig, eerder beloofd maar gemakkelijker beloofd dan gedaan. De meeste Europese politici hebben hun vingers er nog niet aan durven branden, en alleen daarom al wordt interessant hoe dit verlopen gaat.

Frankrijk heeft een grote traditie met het op afstand van se staat zetten van religie. Laïcité is een woord dat zich maar lastig vertalen laat, maar het is de kern van het Franse beleid geweest sinds de Franse Revolutie. Hetgeen dan weer resulteer tot bizarre resultaten leidt, zoals een hek (met een kassa!) dwars door het midden in de basiliek van St-Denis, omdat de achterste helft van die kerk een museum is. Zodat je halverwege betalen moet om verder te mogen.

Dat de islam de katholieke kerk niet is gaan de Fransen nu meemaken. Elsevier meldt dat Macron zinnens is piketpaaltjes te gaan slaan, en de invloed van het geloof langzaam terug te gaan dringen. Ik wens hem veel succes, ik zie heel graag wat er uit komt maar ik hoop voor hem dat hij over drie jaar nog leeft – indien hij inderdaad doet wat hij zegt voornemens te zijn.

Voetje voor voetje wil president Emmanuel Macron de islam gaan hervormen in Frankrijk. Hij wil dit doen door komende maanden ‘piketpaaltjes’ te slaan voor de Franse islam. Volgens Macron is dat nodig om de cohesie in het land bevorderen.
(..)
Zondag maakt hij bekend dat hij de islam in Frankrijk wil gaan hervormen.
(..)
In de eerste zes maanden van 2018 wil Macron een aantal ‘piketpaaltjes leggen’ voor de gehele islam in Frankrijk. Wat hij hiermee precies voor ogen heeft, wil hij nog niet loslaten, maar wel laat hij weten veel advies hierover in te winnen bij vertegenwoordigers van alle religies. Hij wil dat ‘voetje voor voetje’ gaan doen.
Het doel van Macron is om ‘terug te gaan naar het hart van de scheiding tussen kerk en staat, en de mogelijkheid te bieden om te geloven, maar ook om ongelovig te zijn.

Zit dit er in? Mijns inziens niet. Niet alleen zal Macron tegenkomen wat mensen die er wat meer aandacht aan hebben besteed al lang weten: dat de islam een superioriteitsideologie is, die zich niet laat ringeloren. Maar de eerste fatwah’s krijgt hij binnenkort gegarandeerd om de oren als hij het hard spelen wil. En als hij het niet hard spelen wil, is het een kansloze exercitie.

De grap van de aankondiging van Macron lijkt dat hij het salafisme ziet als een schisma binnen de islam:

Hij ziet ook risico’s met de geplande hervormingen. ‘Er wordt de vraag opgeworpen hoe dit moet worden georganiseerd,’ zegt Macron, ‘maar er is ook een andere vraag. Namelijk de vraag wat het verband is tussen de islam en de republiek.’ Macron zei vorige maand dat hij een internationale crisis in de islam zag, die hij in Frankrijk wil voorkomen.

Maar dat is een groteske miskenning van het karakter van het salafisme. Zoals Aboetaleb een paar maanden terug verkondigde: èlke moslim is een beetje een salafist. Hoe ellendig dat voor veel van zijn fans ook klonk, het is niet meer dan de waarheid. Weinigen willen dat accepteren, en er mee leven. Maar dat maakt het niet minder waar.

Tot mijn verbazing kwamen er dit weekend twee berichten die mijn zienswijze ondersteunden. Dat de Daily Mail grossiert in ietwat overspannen meningen is welbekend: ook dat is een verdienmodel. Het bericht kreeg daardoor wat minder aandacht dan de verklaring van Macron, maar de suggestie dat iemand binnen de Brusselse moloch wakker begint te worden is dan ook bijna schokkend:

• EU official Corina Cretu says migrant ghettos could be a ‘nuclear bomb’ of unrest
• She has now urged the union to use £310 billion war chest to tackle the problem 
• European Union interior ministers are struggling with changing asylum policies

Al moet je er ook weer niet teveel van verwachten, gezien de aanpak die men in gedachten heeft:

A top European Union official has warned that migrant ghettos could become a ‘nuclear bomb’ of unrest and has urged the European Union to tackle the problem.

The EU has a war chest of £310 billion to spend by 2020 on its so-called cohesion policy as it tries to reduce inequality across the union.

De clou zit in de laatste woorden van het hierboven gegeven citaat: it tries to reduce inequality across the union. Ergo: de EU zit nog steeds op het spoor dat de problemen worden veroorzaakt door de economische achterstand van immigranten, en wil daar eerst eens een zak geld tegen aan gooien en dan evalueren. Maar tegen die tijd zit de hele westelijke EU in een burgeroorlog, iets waarvan men maar niets weten wil.

Dat noodzakelijke besef lijkt in Noorwegen (tweede bewustwordingsbericht) wèl al doorgedrongen:

Norwegian Army Chief: Europe Must Destroy Islam in Order to Survive
“We must be ready to fight with words, actions, and if necessary, weapons to preserve the country and the values we have in common.”
(..)
“I think we must be ready to fight, both with words, actions – and if necessary weapons – to preserve the country and the values we have in common,” said Odin Johannessen in a speech to the Oslo Military Society last week, according to Freedom Daily.
(..)
General Anders Brännström, the chief of the Swedish army, ordered his troops to prepare for a coming war in Europe against well-trained opponents.
“The global environment we are experiencing which is also demonstrated by strategic decisions [taken by politicians] leads us to the conclusion we could be at war within a few years,” wrote Brännström.
Back in December, Swiss army chief André Blattmann warned that the threat of terrorism was heightening in Europe and that citizens should arm themselves.

Generaals die de eerstvolgende oorlog willen winnen zonder naar de wortels van de vorige te kijken (strategisch neigen ze er toe de vorige te willen winnen) zijn zeldzaam, en bereiken vrijwel nooit de top van belangrijke militaire organisaties. Maar dat men zowel in Noorwegen, Zweden (niet negeren van eigen ervaringen is voor Zweden nieuw, voor zover ik weet) en Zwitserland zorgen maakt over wat thans gaande is, is beter nieuws dan waarop we voorlopig mochten hopen.

Kenmerkend genoeg zien we hierbij geen mensen genoemd die binnen een sterke militaire macht binnen de EU een rol van betekenis spelen. Als die er al zijn, houden die wijselijk hun monden. Maar dat is naar mijn idee ook het belangrijkste pluspunt van het voornemen van Macron: als hij grandioos faalt of wordt vermoord, zal hij hebben bewezen hoe ernstig de zaak geworden is door het gedachteloze negeren van alle waarschuwingen sinds de jaren negentig.

Het is slechts een sprankje hoop, en niet veel meer. Maar het moet ergens beginnen. Ook het falen van Macron kan hoop bieden, al was het maar omdat hij daarmee impliciet de weg vrij maakt voor Marine le Pen. Wamt als hij probeert door te zetten is over vier jaar voor wie het weten wil precies duidelijk hoe de kaarten liggen. En dat de Fransen het dichtsts bij het vuur zitten is een feit. Het is het enige EU-land waar men het leger al eerder moest inzetten tegen opstandige islamitische jeugd in de banlieus. Ook al valt moeilijk te zien hoe lang Italië zich nog kan veroorloven te wachten met de instromende migranten een krachtig halt toe te roepen, een eerste grote stap tegen de islam moet naar verwachting van Frankrijk komen.