Het is dan weer wel fantastisch hoe Fidan Ekiz via het Algemeen Dagblad even onbedoeld als genadeloos de schijnwerper zet op het misfunctioneren van de journalistiek.

Het Algemeen Dagblad zette vanmorgen om 7:24 (!) deze ‘lead’ boven de trendende column:

Fidan Ekiz is columniste voor het AD Rotterdams Dagblad. Voor deze gelegenheid publiceren we de column ook elders.

Het AD vond dus dat deze column wel wat extra aandacht verdiende. Een paar uur later was het opmerkelijke stuk al trending. De afbeelding hierboven is afkomstig van een site die niet alleen zo’n trend sec – zeg maar als getal – signaleert, maar tweets verzamelt die het trenden zou kunnen verklaren. Een paar uur later kwam Ekla.in hier dus al mee. In de afbeelding staan slechts negen van de 70 tweets die de site in beeld bracht. Je krijgt de indruk dat allerlei mensen zaten te smachten om een verhaal als dit.
Ekiz’ column was niet lang. Ik citeer hier al bijna een kwart ervan:

Mijn emoties zijn ook persoonlijk: ik voel me belazerd. Als journalist, eerst als correspondent in Turkije, nu vanuit Nederland probeer ik mij in te zetten tegen de polarisering in Nederland, probeer ik, en velen met mij, telkens weer nuance aan te brengen in de negatieve beeldvorming over migranten, Turkse Nederlanders en over Turkije. In een klap wordt die poging onderuitgehaald.
Nederland heeft jarenlang de deur opengelaten voor ultra-nationalistische, religieuze en reactionaire clubs als Milli Görüs en de Grijze Wolven. Alle middelen werden beschikbaar gesteld, zodat deze Turkse organisaties tot diep in de Turkse gemeenschap in Nederland konden doordringen. (…)
De volgende morgen in Amsterdam, tijdens de uitzending van WNL op Zondag, zeg ik tegen Rick Nieman dat ik me alleen voelde daar tussen de vlaggende Erdogan-aanhangers bij het consulaat.
Maar ik weet dat ik niet alleen ben. Ik weet dat er een zwijgende meerderheid is van Nederlandse Turken die afstand nemen van wat zich dit weekend afspeelde in Rotterdam.

Ik twijfel er niet aan dat Fidan Ekiz een vriendelijke jongedame is, met het hart op de juiste plaats. Ook een beetje dapper zelfs. Maar ik heb problemen met deze column. Grote problemen. Het zijn twee verschillende problemen die echter wel met elkaar te maken hebben: ze schrijft over een meerderheid onder de Turkse Nederlanders en over een poging van haar die onderuit is gehaald.

Zwijgende meerderheid
Vorige jaar waren er twee keer [1] parlementsverkiezingen in Turkije. Ook mensen met Turkse nationaliteit in de rest van de wereld mochten meestemmen. Na afloop van de eerste van die twee verkiezingen schreef Metronieuws (25 april 2016):

Bij de laatste verkiezingen mochten 270.000 Nederlandse Turken stemmen. Ongeveer de helft van hen deed dit ook. Een overgrote meerderheid, 69 procent, stemde daarbij op de AKP van Erdogan.
Dat was een groter aandeel dan waar ook in de wereld. Veel groter ook dan in Turkije zelf waar Erdogan ongeveer de helft van de stemmen achter zich wist te krijgen.

Waar haalt Fidan Ekiz dan vandaan dat de meerderheid van de Turken in Nederland “afstand nemen van” de door de AKP geïnspireerde rellen? Heeft ze het idee dat juist onder de mensen die niet gingen stemmen voor de Turkse verkiezingen de aanhang voor AKP klein is? Dat is niet helemaal uit te sluiten, maar in dat geval is het op z’n minst een gemiste kans dat ze die mensen niet oproept om bij de Nederlandse verkiezingen een stem uit te brengen op een partij die niet, in haar letterlijke woorden,

jarenlang de deur open [hebben] gelaten voor ultra-nationalistische, religieuze en reactionaire clubs als Milli Görüs en de Grijze Wolven. Alle middelen werden beschikbaar gesteld, zodat deze Turkse organisaties tot diep in de Turkse gemeenschap in Nederland konden doordringen.

Ook de mensen die haar column toejuichen lijken er niet allemaal van overtuigd dat de groep waar Ekiz deel van uit maakt, de meerderheid vormt. Zo twittert @SachadeBoer: “Een Moet Lees. Een Ander Turks Geluid.”

Onmiskenbaar een verwijzing naar “Een ander Joods geluid“. De splinterorganisatie EAJ.

In een klap
Terwijl jarenlang “de deur open werd gelaten voor ultra-nationalistische, religieuze en reactionaire clubs als Milli Görüs en de Grijze Wolven”, werkte Fidan zelf als journaliste. En ze beschrijft met welke insteek ze dat deed. Ze deed een poging: “nuance aan te brengen in de negatieve beeldvorming over migranten, Turkse Nederlanders en over Turkije“.

Maar die negatieve beeldvorming over Turkse Nederlanders, had die niet voor een belangrijk deel te maken met de activiteiten, uitstraling en wervingskracht van die clubs die zij nu – met afschuw, dat mogen we hier toch wel in lezen? – aanduidt als ultra-nationalistisch, religieus en reactionair?

Vol overtuiging heeft Ekiz zich gewijd aan haar journalistieke opdracht zoals zij die begrepen had: het helpen bij het wegkijken. In de hoop dat ik het mis had, zocht ik naar dingen die zij geschreven of gezegd zou kunnen hebben over die ultra-nationalisten, reactionairen, Milli Görüs en de Grijze Wolven. Ik vond twee dingen. Ze maakte een documentaire, getiteld een verre reis. Die film gaat over het gevóél van Turks-Nederlandse en Marokkaans-Nederlandse jongeren, niet over lieden met een mohammedaans-politieke agenda.

In een uitzending van De Wereld Draait Door van kort na de Bataclan-terreuraanslag, krijgt Ekiz op 34:48 het woord. Ze spreekt van een kloof in Nederland, “een kloof tussen allochtonen en autochtonen, tussen moslims en niet-moslims” en over hoe makkelijk het is “om nu de Wilders-kaart te spelen” Niks over lieden met een mohammedaans-politieke agenda, niks over Milli Görüs of de Grijze Wolven.

Twitteraar Mehmet (@kocaer) voelde helemaal met haar mee:

Vooral dit “In een klap wordt die poging onderuitgehaald” http://www.ad.nl/dossier-rel-met-turkije/woede~a443a7af/ … Goed verwoord @fidanekiz

Het werd hoog tijd dat de poging tot wegkijken onderuit werd gehaald. Al de inspanningen op dit terrein van mensen als Fidan Ekiz, vallen in het niet bij die van mensen als Femke Halsema. Mocht de klap echt raak zijn geweest, en wil ze nu ophouden met wegkijken, dan zou ze wat van mijn teksten kunnen lezen. Een mooi begin is Deze tekst over Halsema, IS en de schriftgeleerden.

---

1) Zie daarover verder hoofdstuk VIII AKP: paranoia, megalomania, nostalgia or just double standards? uit mijn E-Book.