De moord in Amsterdam op een strandje afgelopen zaterdag is een nieuwe stap achteruit in de wijze waarop de beschaving wordt beleefd in het westen.

‘De politie doet nog onderzoek, dus legt geen verklaringen af’, is de mantra waarmee de Amsterdamse politie weg duikt – er zouden zich eens mensen zorgen gaan maken over de achteruitgang in de openbare omgangsvormen! Toch is de essentie van wat plaatsvond duidelijk genoeg – en dat is eveneens een verhaal dat de politie niet durft te verspreiden. Al was het maar omdat het gedrag van de dader zaterdag impliceert dat het bestaan van politie in Nederland – Amsterdam in het bijzonder – van geen enkel belang is voor wie kwaad wil.

Het lijkt ook bij de staatsomroep doorgedrongen dat dit ‘schietincident’ en nieuwe stap achteruit is, gezien de omfloerste terminologie die wordt gebruikt:

Men heeft het over een dief die bij het stelen geweld ging gebruiken. Werkelijk? ZElfs dat ontkent de politie overigens. Maar! Stelen impliceert (steels) ook een bedekte poging iets te jatten. Hoe bedekt ging dit? Uit alles dat er over bekend is, is dat de dader iets zag dat hij hebben wilde, er op af ging en het opeiste. En toen iemand daar tegen in ging, schoot hij die dood.

Het herrenvolk dat de paupers kwam afpersen, daar lijkt het meer op. Het recht van de sterkste, en daarmee ook een manifestatie van andermans machteloosheid. En ondanks al die omstanders liep de dader eenvoudig weg? Ook dat zal het ongebreidelde tuig niet vergeten.

Dit was geen ‘verwarde man’ – ook al kun je iemand die een schietwapen meeneemt als hij in zwembroek langs een strandje komt beslist niet normaal noemen.

Het zou gaan om een man tussen de 20 en 30 jaar oud. Hij heeft een lichte huidskleur, zwarte krullen en een mager postuur. Daarnaast heeft hij een sikje, draagt hij een hoed, een tasje en een blauwe zwembroek.

Maar dat je lopend in je zwembroek direct gaat schieten als je iets in de weg wordt gelegd maakt dit moord. Want ook al was vooraf geen slachtoffer bekend, het gaat hier wel degelijk om iemand die met voorbedachte rade en de intentie bij de geringste tegenstand te schieten op pad ging. Vijf keer schieten op een man op een strandje die je nooit eerder hebt gezien? Natuurlijk ben je dan een verwarde gek, maar wel een die voor de rest van zijn leven opgesloten moet worden.

Het is de daad van iemand die de hele Nederlandse maatschappij als vijand ziet, en zichzelf het recht geeft die te plunderen naar het hem uitkomt.Dat moet gestopt worden, en deze zaak laat zien dat we er al te lang als een stel wappies bij hebben staan kijken van “hoe kan dat nou?” Want waar geen grenzen worden gesteld woekert rotting gewoon verder. Amsterdam is hèt voorbeeld, maar niet het enige. Dit weekend was het er ééntje, en als ze hem niet snel pakken en opbergen zijn het er met de Kerstdagen al meer.

“In deze stad komen we voor elkaar op”

Nu burgemeester Halsema nog…

Geef de @Politie wat ze nodig heeft, maak preventief fouilleren mogelijk en stop met dat gezeur over gevaar voor etnisch profileren pic.twitter.com/NZZ1ZTRJBz

— Lilian Helder (@lilianhelderpvv) August 9, 2020

Staatsomroep
De staatsomroep kan zich om gebeurtenissen als deze alleen nog druk maken door er gekwetste kinderzieltjes bij te slepen:

Was het minder erg geweest als het in stilte was gebeurd, in een of ander donker hok? Moord blijft moord, maar voor de staatsomroep is de openbaarheid er van een groter affront dan de daad zelf. Die schutter? Die blijft voortvluchtig.

En gaat burgemeester Halsema nu iets doen, zodat de politie ooit weer effectief wordt? Wat dacht u? Ze kijkt wel uit; daarvoor is ze zèlf teveel de moeder van een kleine crimineel.

---

Meer berichtgeving over en commentaar op de politie en haar opereren vindt u hier. De herinneringen aan die burgemeester van Amsterdam, die ook als moeder van een kleine crimineel faalde, vindt u hier.