Als PVV en FvD iets willen bereiken dan kan dat alleen als bij beiden een nauwere samenwerking bovenaan hun agenda komt te staan.

In mijn eerste column[1] in de aanloop naar de verkiezingen op 20 maart 2019 schold ik u bijna allen uit voor #dommeburgers en #idioten, hetgeen voortkwam uit boosheid en frustratie. Die eerste giftige column werd goed gelezen met meer dan 16.000 lezers. Misschien is het wel een perfect recept om goed gelezen te worden.

Ik ben vanaf het begin al een groot fan (en kiezer) van de PVV en Geert Wilders. Daarnaast leerde ik Thierry Baudet persoonlijk kennen ruim voor hij met de partij Forum voor Democratie startte. In deze column zal ik trachten de PVV en de FvD kiezers een beetje dichter bij elkaar te brengen en van hen te vragen om iets meer de hersenen en iets minder de emotie te laten spreken. Mijn argument is dat wij (!) het vroeg of laat samen zullen moeten doen. Dit geldt waarschijnlijk ook voor de politieke leiders van deze twee partijen, Geert Wilders en Thierry Baudet.

Als u naar de versplintering van het Nederlandse politieke landschap kijkt en de moeite zag waarmee totaal verschillende relatief kleine politieke partijen het laatste kabinet hebben gevormd, dan zijn consolidatie, intensievere samenwerking of toekomstige fusies van politieke partijen onafwendbaar. Dit geldt voor de linkse helft van het politieke spectrum, als ook voor de rechtse – veel betere – helft.

Het voorbeeld van het CDA
In 1967 vonden de eerste officiële gesprekken plaats tussen de ARP (opgericht in 1879 door Abraham Kuyper), CHU (1908 door Savornin Lohman) en de KVP (voortzetting in 1945 van de in 1926 opgerichte RKSP – de Rooms Katholieke Staats Partij) om pas 13 jaar later in 1980 uit te monden in een nieuwe politieke partij het CDA. Het CDA heeft tussen 1980 en 2019 (39 jaar) met Dries van Agt, Ruud Lubbers en Jan Peter Balkenende, 22 jaar de minister president van Nederland geleverd en heeft vrijwel al die tijd in het centrum van de macht verkeerd. Het CDA heeft coalities kunnen vormen met vrijwel alle partijen in de Tweede Kamer.

Vooral in de periode van de zogenaamde paarse coalitie onder leiding van Wim Kok (PvdA) van1994 tot 2002 (8 jaar), was het CDA uitgesloten van regeringsdeelname. Dat het CDA een gouden strategische zet was blijkt uit het verloop van het aantal zetels dat het CDA over de afgelopen bijna 40 jaar wist te bemachtigen: van 54 zetels in de eind tachtiger jaren, tot een tijdelijk inzinking (13 zetels) in 2012. In 1994 na het vertrek van Ruud Lubbers en de mislukte kroonopvolging door Elco Brinkman verloor het CDA maar liefst 20 zetels, van 54 naar 34. Maar toch nog altijd 1 meer dan de VVD tijdens de laatste verkiezingen in maart 2017, waarmee de VVD toch nog ruimschoots de grootste partij werd (PVV op 2 met 20 zetels) en – in principe – de minister-president mocht leveren.

Het voorbeeld en de geschiedenis van het CDA laat overtuigend zien hoe succesvol samenwerking kan uitpakken.

Op naar samenwerking van gezond rechts
Iedereen die zich een beetje in politiek interesseert weet dat het in de politiek om slechts 1 ding gaat en dat is macht. Macht en legitimiteit verkrijgt de politicus / volksvertegenwoordiger middels verkiezingen. Stemmen dus. In onze parlementaire democratie, met al haar tekortkomingen en gebreken, geldt dat de meerderheid van stemmen de meest gangbare politieke besluiten kunnen nemen. Dat is dus 50% plus 1. [2]

Gezond rechts is het aan haar kiezers en zichzelf verplicht om van het verleden te leren, het heden kritisch te analyseren en te sturen op en te kiezen voor de beste toekomst.

Als u nu naar de peilingen kijkt en ziet dat er de 5/6 grootste partijen rond de 20 zetels zweven, dan dient de politieke leiding hier conclusies aan te verbinden. Om iets te kunnen veranderen in Nederland en om te kunnen rekenen met werkbare meerderheden (dus niet met het bij elkaar geraapte politieke zooitje van Rutte 3) dan moeten er bakens worden verzet. Als “wij” van gezond rechts dat niet doen, dan doen anderen dat straks wel voor ons.

Wilders-Baudet
De leiding van een politieke partij is zeker in dit tijdsgewricht alles bepalend. Verkiezingen worden in belangrijke mate gewonnen of verloren door de effectiviteit, het charisma en het vertrouwen dat de politiek leider krijgt van de kiezer.

Wilders en Baudet kennen elkaar maar al te goed. Baudet is een effectieve netwerker en met zijn denktank slaagde hij erin om met de PVV en met Geert Wilders samen te werken. Een van de laatste projecten die Baudet deed voor de PVV was een project ter verdediging, behoud en versterking van het referendum. Die samenwerking was toen uitstekend.

De vraag ging rond of Baudet niet op de lijst van de PVV zou gaan komen, maar voordat het zover was, had de jonge ambitieuze Baudet al een eigen plan getrokken. Oprichting van het Forum voor Democratie als partij, om te gaan meedoen aan de algemene verkiezingen met een eigen partij, een eigen lijst. Vandaag kan iedereen zien, hoe goed die beslissing heeft uitgewerkt. Het FvD staat er binnen een record tijd florissant bij in de peilingen, en de eventuele combinatie PVV en FvD is sterker en groter dan welke andere politieke partij, of voor de hand liggende combinatie van politieke partijen dan ook.[3]

Het gaat veel verder dan PVV-FvD
Dat samenwerken van gezond rechts houdt niet op bij PVV en FvD. Ook bij het CDA, het SGP en de VVD zitten vele kiezers – en leden – die – mochten zij daar vrij en onvervaard over kunnen stemmen, aansluiting bij een gezond rechtse nieuwe politieke combinatie zouden verkiezen. De VVD’ers die achter Rita Verdonk stonden zijn zonder uitzondering mensen die niet ver af staan van FvD of PVV. Ook CDA’ers voor wie het Nederlandse erfgoed van reuze belang is, die zich zorgen maken over het behoud van onze Spinoza-humanistische en Joods-christelijk gedeelde waarden en tradities,[4] is een nieuwe gezond rechtse combinatie of alternatief een aantrekkelijke, wellicht zelfs onweerstaanbare optie.

Ik heb in het bedrijfsleven fusies (en overnames) van dichtbij meegemaakt en die werden zelden geboren uit luxe, maar meestal uit noodzaak. Omdat het niet anders kon. Voor zowel de PVV als het FvD en haar respectievelijke leidingen is het onbestaanbaar dat zij hun miljoenen kiezers (!) straks nog een keer laten uitsluiten middels een cordon sanitair. Ja, Wilders heeft gelijk [5] als je maar genoeg stemmen haalt en groot genoeg bent, dan kunnen ze op een gegeven moment niet meer om je heen: op een gegeven moment, jazeker, maar de tijd die ons wordt gegeven is beperkt beste Geert.

Voor Thierry Baudet geldt dat hij een welverdiende glorieuze politieke start heeft gemaakt. Binnen 6 maanden met 2 zetels in de tweede kamer, en sinds eind 2017 schommelend rond de 15 zetels en met een ogenschijnlijk onbeperkt kiezerspotentieel, hetgeen onder andere is te zien aan het feit dat FvD binnen 2 jaar is uitgegroeid tot een partij [6] met meer dan 31.000 leden (ongeveer 6.000 meer dan de VVD). Het FvD heeft de huidige coalitie momenteel goed in de klem, met hun waanzinnige “klimaatwet”, de uitwassen van de ongebreidelde en door Rutte persoonlijk gefaciliteerde immigratie van kansloze niet westerse gelukzoekers, en zijn ijzersterke, intellectueel doorwrochte kritiek op de uitdijende niet democratische EU, alsmede de persoonlijke aanval op Mark Rutte, dat alles alleen draait om diens persoonlijke ambities en zijn door iedereen voorziene overstap naar de functie van president van de Raad van Regeringsleiders, in de plaats van Donald Tusk, exact per 19 november 2019. Baudet maakte als eerste dit punt expliciet in de Tweede Kamer en verzocht Rutte bij herhaling te bevestigen en te garanderen dat hij niet naar de EU zou verhuizen. Wat Rutte overigens bij herhaling weigerde te doen.

Zijn de onderlinge verschillen op rechts niet belangrijk?
Jazeker zijn verschillen belangrijk, en met name bij verregaande samenwerking is het noodzakelijk deze helder te hebben en bij voorbaat te bespreken en overeen te komen hoe met deze verschillen om te gaan. Om verschillen te overbruggen hadden de geestelijke vaders van het CDA officieel maar liefst 13 jaar nodig om deze te overbruggen (of te managen). In 2019 hebben wij geen 13 jaar de tijd meer om het tij te keren. Het moet wat sneller als het kan.

Het ogenschijnlijk grootste verschil tussen PVV en FvD is de aanpak en opstelling inzake islam, hetgeen met een praktische aanpak eenvoudig kan worden overbrugd. Ook bij het CDA zie je vandaag de dag, 39 jaar na de fusie, nog de verschillende bloedgroepen, stromingen of zuilen. Als de geestelijke vaders van dat CDA zich daar toen niet overheen hadden gezet (over hun schaduw waren gesprongen) dan was dat CDA er nooit gekomen. En dan?

Waarvoor pleit die Mulder? Wat is zijn voorstel?
Complimenten voor de twee leiders van de PVV en FvD. Zij hebben in de afgelopen twee jaar laten zien hoe ze konden samenwerken, samenleven, zonder in het huwelijk te hoeven treden. Het was een prachtige en voorbeeldige periode van verloving, van elkaar niet in de weg zitten, van elkaar in hun waarde laten, van elkaar steunen waar dat paste, van soms een opbouwende en kritische noot, maar nooit ten koste van die ander. Een voorbeeldige respectvolle relatie, waar veel PVV en FvD-kiezers nog veel van kunnen leren.

Mulder hoeft Geert Wilders of Thierry Baudet niet te vertellen wat ze moeten doen, of wat ze moeten laten. Zij zijn het probleem helemaal niet. U, de kiezer bent het probleem. Net zoals in mijn vorige column. U en u alleen bepaalt wie het in ons land voor het zeggen krijgt. Als de combinatie PVV en FvD niet de centrale machtsfactor zal worden, waardoor het werkelijk zou kunnen bepalen en beslissen hoe Nederland moet en kan worden geregeerd, dan heeft een intensievere samenwerking vrij weinig nut. Als u, de kiezer, echter een stevig mandaat geeft aan de combinatie PVV en FvD dan zullen zij u niet teleur stellen. Daar zijn ze veel te populistisch voor. Ze willen beide namelijk alleen hun beloftes aan u inlossen, hun woord houden, de wensen en de keuze van de kiezers respecteren en uitvoeren.

Samen zijn ze sterker, samen zijn ze beter, samen zijn ze meer, als jullie hen tenminste dat mandaat, die opdracht geven.

U weet nu precies wat u te doen staat:

#StemZeWeg

---

1. Die beruchte eerste column vindt u hier.
2. Er zijn uitzonderingen, bijvoorbeeld bij een wetsvoorstel tot het wijzigen van de grondwet, waarbij 2/3 meerderheid is vereist en het voorstel eerder door zowel de tweede als eerste kamer werd aangenomen (met een gewone meerderheid), maar waarbij de tweede stemming pas plaatsvindt na tussentijds gehouden algemene verkiezingen.
3. Samenwerking op links wordt uiteindelijk onafwendbaar GL, SP, PvdA (en D66) is een pot nat en is maar goed dat de ego’s en de blindheid op links velen malen groter zijn dan bij gezond rechts.
4. Met dank aan Boris van der Ham
5. Uitzending vandaag dinsdag 15 januari bij #JENSEN
6. Ledenaantal CDA 46.000 PvdA 45.000 en SP 36.000

---

De eerste column uit deze serie vindt u hier. 

De derde bevindt zich onder deze link.

Links naar latere columns worden hier te zijner tijd ingevoegd.