Zondag zijn er verkiezingen in Zweden. Het perspectief voor de traditionele Zweedse elite ziet er slecht uit. Komt er een nieuwe golf van Europese verkiezingen die de fundamenten van de EU verder ondergraven, of is dit intussen een doorlopend proces?

Vorig jaar was er ontzettend veel ophef over president Trump die iets zei over de wetteloosheid in Zweden, waarop bijna de hele westerse wereld over hem heen buitelde. Zoals vaker had Trump zijn opmerkingen tijdens een rally off the cuff gemaakt, en niet vooraf nauwkeurig doorgesproken met politieke assistenten en wat niet al – zoals tegenwoordig voor politici vrijwel verplicht geworden is om juist niet per ongeluk dit soort ophef te veroorzaken (zie ook: minister Blok). Zoals Trump prompt bleek te doen. In maart haalde hij zijn gelijk, of beter: het werd thuisbezorgd door een reeks incidenten die de hele wereld over gingen.

Het punt is dan ook niet in hoeverre en hoe nauwkeurig Trumps bespreking van de situatie in Zweden was – hij is president van de USA, niet van Zweden – maar dat Zweden spreekwoordelijk geworden is voor een totaal uit de hand gelopen sociaal experiment, waarbij ongebreideld mensen uit de minder ontwikkelde delen van de wereld worden geïmporteerd ten einde te bewijzen dat beschaving niets met cultuur te maken heeft. Dat een dergelijk experiment werd opgezet door democratisch gekozen politici doet vanzelfsprekend niets af aan de absolute misdadigheid en het misbruik van door de kiezers geschonken vertrouwen  aan deze democratisch gekozen politici (hè bah, dat klinkt pijnlijk bekend). Dat nu het experiment het einde van zijn eerste fase bereikt blijkt dat de autochtone bevolking – alsmede de voorheen heersende cultuur van welwillendheid tegenover wie dan ook mee wilde doen – hieronder zwaar te lijden hebben gekregen, wordt dit bestreden met de kreet dat dit een uiting van racisme is.

Maar loze beschuldigingen die te vaak zijn herhaald neigen er toe zich tot geuzenkreten te ontwikkelen. De snelle groei van partijen die het belang van de zittende bevolking voorop stellen toont dat men zich niet langer laat verleiden tot een verplicht ‘goed doen’ tijdens verkiezingen. Dit is een verwijdering van bestaande sentimenten die eeuwigheidswaarde werden toegedicht. Een volgende stap zou kunnen zijn dat door een blijvend inbeuken van politici op de gevoelens van de aanwezige bevolking,racisme als geuzenwoord gebruikt zal gaan worden. God sta ons bij voor de gevolgen als dat proces ooit op gang komen zou.

Zweden is binnen Europa het verst gevorderd op het pad van culturele verdringing. Curieus genoeg heeft het Zweedse politieke systeem (grote partijen en een hoge kiesdrempel van 4%) lang weerstand geboden aan populistische oprispingen die parlementair vertaald werden. In hoeverre dit ook te wijten is aan de concentratie van immigranten die paar grotere steden die Zweden rijk is (waardoor het probleem buiten die steden onvoldoende werd onderkend om een reactie op gang te brengen) is voor mij niet eenvoudig te bepalen,en gaat zeker de focus van dit stukje te buiten. Maar correspondenten van mij in Zweden geven me de indruk dat  men op het Zweedse platteland nu wakker begint te worden – terwijl tegelijkertijd de sympathie voor ‘groene’ politici er onverminderd groot is. Dat dit in de praktijk een innerlijke tegenstrijdigheid zal blijken te bevatten (die door groendenkende politici niet zal worden opgelost, vanwege hun persoonlijke gevoelde affiliatie met ‘progressiviteit’, is er nog onvoldoende doorgedrongen. Of toch wel? Dat zullen de verkiezingen van aanstaande zondag moeten bewijzen. De groenen moeten het kabinetsbeleid mede verdedigen, Dat lijkt een zware klus.

De distributie over Zweden van de immigranten uit andere culturen is in ieder geval tamelijk onevenwichtig. Net als in Nederland zijn er nog andere onevenwichtigheden die de statistieken vervuilen:

Due to the continuation of the influx of immigrants, the current population is 10 million. According to Statistics Sweden it will be 14 million by the end of this century. The Swedish authorities regard only first and second generation immigrants as foreigners. After one generation a sprawling Pakistani community relocated to Malmö will be regarded as natural Swedish growth.:

Maar de absolute aantallen geven nog een ernstiger beeld. En doordat de distributie van nieuwkomers zich concentreert in de grotere steden, (waar traditioneel het politiek leven zich ook concentreert) zijn de autochtone Zweden daarin een minderheid geworden. Daarover verschillen de meningen overigens:

Another approach is to look at the difference between the computed population and the official numbers. If Cerberus 2.0 forecasts 7 million people in 2050 and Statistics Sweden expects 12 million, the difference is due to migrants, whether it is the first, second or fifth generation.
The forecast made by the Swedish authorities is rather a blueprint or plan for the future than a prediction. Comparing the projection made by Cerberus 2.0 and those made by the state planners, the Gefira report expects the Swedish to be a minority by 2066 i.e. by the end of this century only one-third of the population will be of Swedish descent, which means almost a total re-population.

Ook de uit de USA overgewaaide SJW-waanzin heeft invloed op wat er politiek in Zweden gebeurt, maar dat is iets wat eigenlijk buiten de scope van dit verhaal valt. Dat de huidige Zweedse regering vrij bizarre noodsprongen maakt als het gaat om integratie (van wie?) is ook een politiek feit waarop ik niet al te diep wil in gaan, maar die alles tezamen brengt in een partij als de ZwedenDemocraten. De ZwedenDemocraten zijn de belangrijkste uitdager van de zittende elite die geen fundamenteel meningsverschillen etaleert, hoogstens over het tempo waarin alles zich voltrekken moet.

De ZwedenDemocraten zijn nu de derde partij in de Rikstag (totaal 349 zetels), met 49 zetels.(Na Socdems 119, 2e partij conservatieve Alliance – 89 zetels, 4e partij zijn de Groenen, 25 zetels). De meest recente poll ziet er zo uit:

Na de autobranden begin augustus raakte de populariteit van de ZwedenDemocraten even het niveau van de regerende Sociaaldemocratische partij – de partij die Zweden sinds de Tweede Wereldoorlog vrijwel onafgebroken heeft geregeerd. Die populariteit is sindsdien weer iets teruggezakt, maar blijft nog steeds hoog.

De ZwedenDemocraten zijn het derde paard in de race om de macht in Zweden geworden, maar een paard dat de rest van de kudde weigert te accepteren. De gematigde Alliance (een complexe groep partijen met daarin onder andere Conservatieven, Zweedse liberalen, en christendemocraten) was traditioneel de tegenhanger van de sociaaldemocraten, maar in hoeverre zij in staat is die positie nog te handhaven komt zondag onder druk. Doordat alle partijen hebben bezworen niet met de ZwedenDemocraten samen te zullen werken en daarmee een cordon sanitaire creëerden – de bekende paniekmaatregel waarmee deze partij tot officiële oppositie wordt gebombardeerd, met alle voordelen van dien. Voor wie van de bevolking dit concept te moeilijk bleek zal na deze verkiezingen geen misverstand meer mogelijk zijn – het lijkt bijna onmogelijk nog een regering te vormen die bij de traditionele blokken niet samenvoegt tot ;’één regeringskongsi.

En natuurlijk proberen ook de Zweedse media hun rilletje mee te spelen:

Ongehoord! Zweedse staats tv zendt verkiezingsdebat uit en na afloop neemt de presentatrice afstand van het 'generaliserende' betoog van de Zweedse Democraten. https://t.co/ySHCSt0vpT

— Joost Niemoller (@JoostNiemoller) September 7, 2018

Ditmaal zal het nog te vroeg blijken om de ZwedenDemocaten in een positie te brengen waarin de regeringsmacht hen niet kan ontgaan, maar dat lijkt een kwestie van tijd. Of die tijd beschikbaar zal zijn? Ook dat is een vraag die in de rest van de EU met argusogen bespiedt zal worden. Zie ook de snelle groei van de geïmporteerde bevolking hierboven. Additioneel is de kwestie wanneer er een politieke afsplitsing zoals DENK in Nederland zal ontstaan? Ik vermoed dat dat niet snel gebeuren zal. Bedenk, dat ondanks het islamitische karakter van DENK het onmiskenbaar eveneens een Turks-geïnspireerde club is. Dat zijn twee verschillende zaken die slechts incidenteel samenkomen. In Zweden zou dat door de relatief geringe Turkse aanwezigheid eerder werken als een waarschuwing aan de traditionele partijen dat hun functie voor de immigranten passé is. Of men daar geestelijk de consequenties van aanvaarden kan is de vraag, maar de bevolking zou daarin sneller kunnen handelen. Niet voor niets is in de rest van Europa de ondergang van de sociaaldemocratie snel gegaan. In Zweden lijkt er een voedingsbodem te zijn dat proces nog eens versneld te beleven.

De stembussen sluiten zondag om 20:00 uur.

Zweden is overigens niet het enige land waar de Europese Commissie met argusogen naar kijken zal. Wel dit weekend , niet dit jaar.. Eer komen nog meer verkiezingen aan die grote invloed  kunnen hebben: Niet alleen heeft de AfD zich de tweede plek binnen Duitsland toegeéigend, maar tevens is zij in de voormalige DDR nu de grootste partij.

Maar in het vroegere Oost-Duitsland is de AfD dus al ruim de grootste partij:

En dan hebben we het nog niet eens gehad over de groei in populariteit van de Italiaanse  Lombardische nationalist Savini, die sinds hij met verstandig beleid Italië probeert te beschermen tegen ongebreidelde immigratie, de populariteit van zijn partij heeft zien verdubbelen.

Er zijn dit jaar nog meer verkiezingen waar men in Brussel met samengeknepen billen naar de uitslagen kijken zal

• Macedonian name-change referendum, 2018, 30 September 2018
• Bosnian general election, 2018, 7 October 2018
• Belgian local elections, 2018, 14 October 2018
• Luxembourg general election, 2018, 14 October 2018
• Bavarian state election, 2018, 14 October 2018
• Georgian presidential election, 2018, October 2018
• Latvian parliamentary election, 2018, October 2018
• Czech municipal elections, 2018, 5 and 6 October 2018
• Czech Senate election, 2018, 5 and 6 October 2018
• Irish presidential election, 2018, November 2018
• Moldovan parliamentary election, 2018

Van dit rijtje zijn 5,6 en 14 oktober de belangrijkste data. De verkiezingen in Tsjechië zullen mede in het teken staan van het verzet in Oost-Europa tegen de politiek van asielmigratie door Brussel. Het gaat hier weliswaar om gemeenteraadsverkiezingen, maar het thema is thans door geheel Oost-Europa (dat behoorde tot de vroegere Donau-monarchie) vrijwel identiek. Tsjechië zal zich daaraan niet kunnen onttrekken.

De grote klapper dit jaar komt op 14 oktober. De verkiezingen in Luxemburg zullen naar verwachting weinig opzienbarend zijn, maar de Belgische gemeenteraadsverkiezingen zullen een belangrijke vooruitwijzing zijn voor de kansen van het VlaamsBelang zich opnieuw op te richten nadat zij door de N-VA naar de marge werd verdreven, en alle ogen in Europa zullen gericht zijn op de verkiezingen voor het parlement van de Vrijstaat Beieren. Indien daar de AfD de regerende CSU ernstig weet te bedreigen, dan is Duitsland in last.

---

Meer over Zweden op Veren of Lood vindt u hier.

Waarom het belangrijk is dat de EU zo snel mogelijk ineenstort leg ik hier uit.