De gemeente Amsterdam verblijdde de weldenkende goegemeente vandaag met de mededeling dat er bij de intocht in Amsterdam alleen nog maar theoretische schoorsteenvegers meelopen, en geen hardwerkende Zwarte Pieten.

Dat je je voor zoiets als dit leent heeft voor mij iets onvoorstelbaars – en dan heb ik het over het Pietengilde dat meelopen mag. Ongeschminkt met een paar vieze vegen over je gezicht ben je in niets wat Zwarte Piet verbeelden moet. Zwarte Piet is een archetype, dat alleen volledig geschminkt geloofwaardig is. Ik heb dan ook altijd gevonden dat ook Surinaamse kennissen die meededen volledig geschminkt moesten worden. Wie dat niet wilde begreep het niet: het zwart is ook een manier om herkenbaar onherkenbaar te zijn. De ‘roetveegpiet’ is precies wat de naam aangeeft: iemand die niet de moeite genomen heeft zich volledig voor het feest in te zetten. Dat is een affront aan de kinderen voor wie het feest gevierd wordt.

Sowieso is er aan kinderen de afgelopen jaren geen enkele aandacht besteed, hoogstens aan een paar onderontwikkelde kinderzieltjes die zichzelf retrospectief een trauma hebben aangepraat, en dat onder andere zich minder voelende types hebben verspreid. Doe me een lol, groei op, en houd zwakzinnige minderwaardigheid voelende simulanten verre van je.

Het mooist zag ik dat proces gisteren nog bij de Medialogica-docu van HUMANn. Niet de meest geslaagde docu die HUMAN de laatste tijd heeft uitgezonden. Wie in een verhaal dat is gebaseerd op de gekwetste gevoelens van zwarte mensen zoveel tijd inruimt voor buttholesurfers als Sunny Bergman heeft geestelijk ergens de stoomboot gemist. Sunny Bergman, die poseert als de enige witte die zich het geestelijk leed van die arme zwarte gekwetste mensen aantrok, en daarmee eindelijk haar carrièrestap naar het grote publiek wist te maken. Ik werd er misselijk van. Als mensen als Bergman zo blatant hun eigen goedheid en inzet voor ‘de goede zaak’ komen etaleren, laten ze daarmee tevens zien hoe goed en dapper het van haar was die stap omlaag te zetten. Meestrijden met het verdrukte plebs onder het plebs. Daar mochten die negers echt blij mee zijn, dat zij hen steunen wilde!

Racistischer wordt het in dit land zéker niet.

En zo gaat het maar door. Zoals Toon Kasdorp gisteren al zeer terecht stelde: Pas als er grappen over je worden gemaakt nemen ze je serieus. Onder die roetveegpieten kunnen nu minder dan ooit etnische minderheden met een uiterlijk dat opzichtig afwijkt deelnemen, want dat gaat teveel opvallen.

Sinterklaas is een feest waarbij het mysterie altijd het belangrijkst was. Vandaar dat kinderen die achterdochtig worden, door de volwassenen ‘in het geheim’ worden opgenomen. In zekere zin is het daarom een ritueel van eerste inwijding op de weg naar volwassenheid. Dat mysterie was voor arme mensen het eenvoudigst in stand te houden met roet, een kleurstof die overal voorradig was in een tijd dat men kolen en hout stookte om warm te blijven ’s winters. Wat volledig vergeten wordt is dat Sinterklaas van oorsprong een feest van arme mensen is. Het stamt niets voor niets uit de Sint Maarten traditie. Arme mensen hadden geen geld voor dure schmink; roet haalde je gewoon uit de eigen schoorsteen. Het is jammer dat het roet in die schoorstenen niet gewoon bronsgroen was, of zoiets. Purper met lichtoranje spikkeltjes was ook al beter geweest. Maar helaas is het roetzwart, en niet roetgroen.

Wentelen in je eigen achterstelling is een levenshouding geworden. Iedereen is slachtoffer van die enge blanke mannen, die de hele maatschappij onderdrukken. Heeft er al iemand onderzoek gedaan naar de verhouding tussen winnaars van de Staatsloterij naar kleur en herkomst? Eigenlijk verwacht ik zoiets al een tijdje. En o wee als zich daarin een afwijking van betekenis zou zijn terug te vinden. Er is ongetwijfeld een zeloot te vinden die daar een actie tegen op touw zetten wil, want goed is het toch nooit.