Zuid Chinese Zee – China, Hongkong, Taiwan en USA
Hebben de groeiende spanningen in de Zuid Chinese Zee een eigen logica, of zijn ze een spin off van een grotere Chinese strategie?
China heeft zich sneller hersteld van de Corona-crisis dan veel andere landen. Anders gezegd: het trekt zich minder aan van de eventuele gevolgen voor marginale binnenlandse groepen, zo lang de bulk van het land er mee uit de voeten kan. De agressieve druk op Taiwan, Japan en de Zuid Chinese Zee wordt in het trager reagerende westen nu extra gevoeld.
De Amerikanen hebben vorige week alle bestaande verdragen en uitzonderingen voor Hongkong ingetrokken.
Perhaps much belatedly, but hugely significant following Australia, Canada, New Zealand, Germany, France and Britain doing the same, the US on Wednesday formally halted its extradition treaty with Hong Kong in protest of Beijing’s previously imposed national security law and amid soaring tensions with China more broadly.
(..)
Less than two weeks ago the US administration slapped economic sanctions on Hong Kong chief executive Carrie Lam along with ten other top officials seen as integral to the mainland’s efforts at cracking down on dissent in the semi-autonomous city state.
De Amerikanen laten hun tanden zien, zo lijkt het. Maar op de achtergrond gebeurt iets waarover we alleen maar horen als er iets niet goed voelt: De eeuwige war games die de USA in achterkamertjes simuleert om de verhoudingen met China in perspectief te kunnen houden. En het lijkt er op dat de USA niet langer in een strategische positie is een nu uitbrekende oorlog militair te winnen zonder een grootschalige nucleaire aanval.
Around a large table with a map and icons representing ships, submarines, planes, missile batteries, land-based forces, space-based sensors, and other apparatuses of modern warfare, officials from the Pentagon and the Rand Corp. fight a thus far unimaginable conflict.
Het zal het soort oorlog worden waarover ik eerder al schreef.
The Red Team, composed of experts on the Chinese military, aims to use all available forces to capture Taiwan, the island 90 miles off the coast that China regards as a renegade province and that it has repeatedly vowed to retake, by force if necessary.
The Blue Team, made up U.S. military personnel with operational experience — fighter pilots, cyber warriors, space experts, missile defense specialists – must try to defeat the Chinese invasion. It doesn’t generally go well for the Blue Team.
War game simulations are not the real world, of course, where an array of economic, diplomatic and cultural considerations inform a country’s military decisions and actions. And few experts on China seem to think that the country will actually go to war over Taiwan anytime soon.
But as the U.S. seeks a closer alliance with Taiwan – illustrated by the visitof Health and Human Services Secretary Alex Azar there last week, the highest-level official U.S. delegation to the island in 40 years – the possibility of war between the two superpowers may be more than theoretical: A bill now before both houses of Congress, the Taiwan Defense Act, would end the long-held American policy of “strategic ambiguity” – which aims to keep China guessing as to the U.S. response to any attempt to take Taiwan by force – and require the U.S. “to delay, degrade, and ultimately defeat” an attempt by China “to use military force to seize control of Taiwan.”
Vanzelfsprekend is dat de USA in geval van een oorlog in het nadeel zou zijn door de grote afstanden, terwijl China om de hoek ligt. Maar de situatie zoals die nu ligt wordt echter vooral beïnvloed door USA2020:
In the short term China seems to be hoping that the Trump administration’s hard line is more a matter of electoral politics than a permanent American position. U.S. intelligence has also concluded that Beijing hopes Trump loses in November to former Vice President Joe Biden (who faces criticism over his son Hunter’s lucrative deals in China.)
Het zal inderdaad niet deze week gebeuren, een aanval door China op Taiwan. Ook niet tijdens het presidentschap van Trump (indien herkozen) Maar daarna? Nog dit weekend waarschuwde China haar nabuurlanden tegen het accepteren van Amerikaanse raketten op hun grondgebied. Dat klonk dreigend
It was a year ago that the Pentagon first announcedit would move forward with plans to deploy intermediate range ballistic missiles to Asia “within months” — an ambitious timeline which of course never materialized, nevertheless a prospect that’s remained on the table ever since, driving tensions higher as part of what Beijing has slammed repeatedly as Washington’s “Cold War mentality”.
In a new statement China’s Foreign Ministry has vowed it will take “countermeasures” should any US ally in the region agree to host American missiles.
En dat is het ook:
“If the US side goes ahead with its plans (for deploying intermediate range missiles in the Asia-Pacific Region – TASS), China will take the necessary countermeasures to protect its interests in the field of security,” the statement said.
Al lijkt de vraag gerechtvaardigd, waarmee China dat denkt te doen? De onbalans ten opzichte van Taiwan is bekend:
En er zijn dreigender dingen bekend. Zoals de replica va het presidentieel paleis die men in Chinese nieuwsuitzendingen regelmatig gebruikt Zie bijvoorbeeld ook onderstaand filmpje
De recente aankoop door Taiwan van een aanzienlijke hoeveelheid F16’s zou de slagersrekening mogelijk verhogen, maar geen verandering in de uitkomst geven. Is dit een heel plotselinge ontwikkeling? Nee. De Chinese buitenlandse politiek is al een tijd bijzonder agressief. Een serie recente voorbeelden:
- First, they inferred that the United States was the source of COVID-19, which provoked the China-U.S. conflict.
- Second, shamelessly demanding gratitude from the world for providing defective face masks.
- Third, the Chinese ambassador to Australia warned Australia to stop the international inquiry into the origin of the CCP virus.
- Fourth, the Chinese ambassador to Paris slandered staff in France’s nursing homes on his embassy’s website and sharply criticized the Western response to the outbreak for being laggardly.
- Fifth, the Chinese Embassy in Brazil tweeted that Eduardo Bolsonaro, the son of the President of Brazil, had been infected with a “mental virus” during a recent trip to the United States after he tweeted that the regime is a “dictatorship.”
- Sixth, the Chinese Embassy in Germany called local tabloid BILD “bad” when it claimed that China owes a debt to Germany because of the CCP virus pandemic.
- Seventh, the Chinese Embassy in Sweden posted on its website that think tank Frivärld’s claim that “China should apologize” is totally groundless, unjustified, and is a more terrifying virus.
China isoleert zichzelf op deze manier ernstiger dan het wellicht lijkt:
It is inevitable for people around the world to demand compensation from the CCP for damages caused by the virus. Already, some countries in Africa have publicly asked the CCP to reduce or forgive their debts—this is compensation in disguise. Conflicts around the issue of claims will erupt after the pandemic is over. The CCP may have to leave the international economic order.
Was het niet anders dan een vervroegd vallen van het masker, met alle bijbehorende gevolgen van dien?
Through the pandemic, deterioration of relations between the CCP and other countries has accelerated. Once the industrial chain moves out of China, it will be difficult to get it back. The status of “world factory” will never return. The CCP’s perverse actions will only lead to its exclusion from the international community and the world economic order.
De Amerikanen weten ook vrij precies wat er tegenover hen staat:
Hoe het ook zij, deze Chinese attitude zal het land verder isoleren, en daarmee de eventuele terughoudendheid ten opzichte van een militair gestuurde hereniging met Taiwan verminderen.
Nu als gevolg van de Corona-crisis een relatieve isolatie van het bewind in Beijing in het verschiet ligt (al mede geïndiceerd door het aangegane impliciete verbond met Iran) zijn er minder dan ooit redenen zich in te houden. En als het bewind er inderdaad in slaagt via een oorlog zonder wederzijdse nucleaire aanvallen Taiwan te annexeren, dan is er eens zoveel gewonnen. Hoe geïsoleerder China komt te staan, des te acceptabeler zullen de risico’s van een oorlog Beijing toeschijnen.
Een gevaarlijke situatie.
Zie ook ons dossier Zuid Chinese Zee en Dossier Wereldpolitiek USA
Leerzaam artikel en goede update.
Kommunistisch China roept al jaren openlijk, wereld-hegemonie na te streven.
XiJingPin heeft zijn kommunistische agenda in de “grondwet” laten opnemen.
De militaire opbouw van de laatste jaren, is ongekend snel, groot, modern.
Dit China is opgeklommen door Westers kapitaal, technologie en productie.
Deze productie moeten we terughalen.
Het probleem begon helemaal uit de hand te lopen door Barak Hussein “obama”,
die China overal de vrije hand in gaf.
Dat “EU”-konstrukt heult gewoon met de CCP China; Merkel voorop.
Taiwan, HongKong, en omliggende landen, worden opgeofferd en verraden.
“EU” dent de Straat van Malakka [ Singapore ] te kunnen verdienen; maar zelfs dat kunnen ze militair niet.
President Trump, is de belangrijkste, die de Westerse wereld nog overeind houdt.
En waar is toch de almachtige en grootse EU die altijd een grote mond heeft over geopolitieke aangelegenheden?
Bedankt.
Perfect artikel incl reacties ,thnx.
China heeft geen mogelijkheden om die 6000 tanks en 8000 artillerie aan land te brengen op Formosa.
Geen landingsvaartuigen en geen ervaring.
En het kan slechts op enkele plekken op dat eiland, hetkruisvuur zal overweldigend zijn.
En absoluut dodelijk.
De VS heeft een andere voormalige vijand als bondgenoot nl Vietnam.
De Fiilipijnen hebben de samenwerking met de US verbroken. Vietnam is nu samen met de andere Asean members de grote speler. Ze hebben de Chinezen al eerder in een grensoorlog al ff laten zien wat ze kunnen.