Nu Mugabe is afgetreden als president van Zimbabwe is het vanzelfsprekend de hoogste tijd verontwaardigd te gaan doen over de afkoopsom. Dat is evenzeerhypocriet als bespottelijk.

Aan de immuniteit die de ex-president van zijn opvolger kreeg werd veel minder aandacht besteed, maar die is voor de man veel belangrijker. Geld heeft Mugabe namelijk meer dan genoeg, zodat die 10 miljoen dollar niet meer is dan een genoegdoening die hem het idee geeft dat hij zijn presidentschap formeel mag uitdienen. Een fooi.

Niet voor Zimbabwaanse begrippen, natuurlijk want de armoede in het land is zowel groot als schrijnend. Maar aangezien ik in een vorig leven – iets met fiscale vluchtroutes via obscure eilanden en andere belastingparadijzen – ooit eens van een oudere collega te horen kreeg dat hij voor Mugabe werkte als belastingplanner, en niet de enige was ook, weet ik beter. Mijn Londense collega schatte dat Mugabe in die tijd al beschikte over een vermogen boven de $200 miljoen dollar. En dat was slechts waarvan hijzelf concrete kennis had.

Hoeveel dat in die tussentijd geworden is kan ik echt niet zeggen, maar het moeten miljarden zijn. En gegarandeerd allemaal belegd buiten Zimbabwe. Tussen de 3 en 5, zeg ik zo uit de losse pols, maar meer zou me niet eens verbazen. Het was een anekdote waarmee mij uit de doeken werd gedaan hoe de hazen liepen in de belastingplannerswereld, en hoewel niet de enige, was het zeker de meest interessante. Het had een hoog Héé, pssst-gehalte, en het klonk allemaal erg geheimzinnig. Heel stoer dus ook. Maar daarom niet minder waar.

Die $10 miljoen is om de reis- en verhuiskosten te dekken. Want dat de familie Mugabe nog lang in Zimbabwe woont lijkt me niet verstandig. De afgelopen dagen kwam hier en daar al wat haat van oude en afgeserveerde medewerkers boven, en dat zal komende jaren nog el een vlucht nemen ook. De Mugabes gaan ongetwijfeld binnen een paar manaden naar Londen, om hun intrek te nemen in een paleisje tegenover Madonna, met veel witte bedienden om het er eens goed in te wrijven en tegelijk af te rekenen met de opvolgers van wijlen mijn oud-collega. Maar staar u niet blind op een dictator die na 37 jaar $10 miljoen mee krijgt.

Maar in Nederland praten we nu afgunstig over die tien miljoen. Wat zijn we soms toch een Hollanders.