Het Engels-Nederlandse koningspaar William en Mary heeft een goede naam in Nederland en de VS, een minder goede in Engeland, en zelfs een ronduit slechte in Frankrijk.

De Amerikanen en wij beschouwen het echtpaar als de redders van het protestante Engeland, maar het katholieke Frankrijk ziet William en Mary juist als een stel schurken die hun eigen vader (door verovering, Red) van zijn troon beroofd hebben en het katholieke Engeland aan de protestestantse verwoesting prijs hebben gegeven.

Hierbij moet U, meen ik, bedenken dat Frankrijk ongeveer tot aan de tijd van de revolutie groter was qua inwoners en rijkdom dan de rest van Europa bij elkaar en tot ver in de middeleeuwen niet als een onderdeel van West Europa werd gezien, maar als het enige stuk van het continent dat er toe deed.

Francia was in de rest van de wereld de naam voor West Europa. Ook buiten Frankrijk werd door goed opgeleide mensen in Europa Frans gesproken, ongeveer zoals Latijn de taal was die men sprak in de eerste helft van de middeleeuwen en later nog in de kloosters en op de universiteiten tot ver in de negentiende eeuw.

De omwenteling waarvoor William en Mary eerst in Engeland en later in de rest van de westerse wereld de start hebben gegeven heeft het aanzien van die wereld flink veranderd. Die is nu Angelsaksisch van cultuur en Frankrijk is van een wereldmogendheid gekrompen tot een mogendheid van de tweede rang. Er zijn nog wel een paar ontwikkelingslanden in West Afrika waar Frans wordt gesproken, maar veel naam hebben doet dat niet.

Ook in Frankrijk zelf begint de Angelsaksische cultuur steeds verder door te dringen. Ze noemen hun supermarkten daar supermarché ’s maar voor het overige zijn ze moeilijk van de Amerikaanse te onderscheiden. Betere wijn, dat wel nog steeds, maar dat is zo ongeveer het laatste waarmee de Fransen boven de rest van de wereld uitsteken.

---

Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp