Vanmorgen las ik een artikel van het Amerikaanse politieke fossiel Pat Buchanan. Ondanks mijn weinig liefdevolle betiteling is dat een man met van tijd tot tijd zeer interessante opinies. Speciaal in cultureel opzicht heeft Buchanan meer te melden dan gemiddeld. Zeker als hij vragen gaat stellen, zoals vanmorgen. Vrij vertaald was zijn centrale vraag vandaag: kan het westen zich nog aanpassen?

De titel van dit stukje is overigens een vrij citaat van Fons Jansen, een helaas cabaretier met oog voor fine taalnuances en rake aforismen. U zoudt kunnen denken dat ik het wilde hebben over mensen die zich niet aan ons aanpassen, maar het is pijnlijker dan dat: dit stukje gaat over de vraag of wij als beschaving nog bereid zijn ons aan de wereld te conformeren. Has the West the Will to Survive? vraagt Buchanan. Dat lijkt me de juiste vraag, als je zo eens om je heen kijkt in de sociale omgeving die zichzelf beschouwt als onze intellectuele maatschappelijke voorhoede.

Het NOS-journaal leverde er het uitroepteken bij:

Zo gaan de NGO's te werk. Mensensmokkelschip Juventa onder Nederlandse vlag met Amsterdam als thuishaven. pic.twitter.com/rPxaOPfI2x

— Gerard de Boer (@Gerard1945X) June 21, 2018

Die stunts van bizarre deuggenootschappen – ter stichting van de eigen onrustgevoelens om het gedrag van de hele westerse maatschappij te compenseren – valt niet langer te tolereren, indien we werkelijk willen overleven als cultuur. Buchanan stelde de vraag naar aanleiding van een gerechtelijke uitspraak die opnieuw de manoeuvreerruimte van president Trump beknot, maar ook in dit deel van de wereld is de zelfde vraag actueel. Hoe ver wensen wij te gaan om onze cultuur te verdedigen. Staan onze beleden kernwaarden ons nog toe dat eventueel gewapenderhand te doen?

Dat onze maatschappij er intussen voor staat als onderstaande cartoon weergeeft zullen weinigen erkennen. Want: ze zijn ongevaarlijk, en best lief, en wie niet lief is is een uitzondering, ongetwijfeld met een ongelukkige jeugd, getraumatiseerd, ge……..…en wat u verder nog maar bedenken wilt om niets te hoeven doen, en geen verantwoordelijkheid te nemen voor onprettige maatregelen.

Best mogelijk dat als je bovenstaand roofdier af zou schieten, dat het de laatste van zijn soort bleek. Is dat een reden om niet te schieten als uw kind werd bedreigd? Maar dat u opzij stapt als het iemand anders’ kind betreft?

De hele vraag of het westen in staat is zich aan te passen is een kwestie die je niet op microniveau moet willen oplossen, als het probleem er een van macroniveau is. En daar hebben we het over; de miljoenen die thans een moderne volksverhuizing richting de vleespotten van Europa en Noord-Amerika zijn begonnen kun je niet blijven zien als een collectie individuen. Het is een massa, een mob.En massapsychologie garandeert dat een mob anders reageert dan een lief en vriendelijk indivdu.

Het kan voor een bioloog best traumatisch zijn (stel ik me zo voor) om uit zelfverdediging de laatste Tyrannosaurus Rex af te schieten, maar zo lang je nog treuren kunt ben je levend genoeg. Wie niet schiet is dood, jammer maar helaas. Want onder de streep gaat het altijd weer over eten of gegeten worden.

Oftewel: wie zich niet kan aanpassen aan de realiteit, hoort er niet in thuis. Dat geldt voor SJW’s, maar ook voor alle andere deugvarianten van mensengroepjes met een week hart en slechts goede bedoelingen, maar zonder besef van de wijze waarop de wereld werkt.