Ik ben sceptisch voor de theorie “white genocide” die meer en meer ook de ronde doet in de immigratie-kritische delen van de rechterzijde. Volgens de ene is het meer besmettelijk dan aids en moet men van zulk complotdenken afstand houden, de ander neemt het aan als een serieuze hypothese om de ondergang van het Avondland te verklaren. Geen van beiden kan met een nuchtere blik ernaar kijken. Tijd om het kaf van het koren te scheiden.

Inleiding
Toen de ophef rond Forum voor Democratie (FvD) opkwam, jeukten mijn vingers al om iets te schrijven. Ik besliste het uiteindelijk niet te doen. Maar nu Jalta-hoofdredacteur Joshua Livestro vond dat hij kon beslissen wie in de rechtse tent hoort en wie niet, kon ik mij niet inhouden.

Is het zo dat FvD “extreemrechts” is omdat Robert de Haze Winkelman, organisatorisch adviseur van FvD, het complotdenkende “Plan van Kalergi” in de sociale media ether gooide? Nee, was de conclusie, maar de bruine walm bleef hangen. Dat was waarschijnlijk de bedoeling. Omdat het oorspronkelijk lasterlijk artikel achter een betaalmuur zit, kunnen andere lezers het ook niet weten. Dat was ook de bedoeling.

Laten we wel eens de thesis van “white genocide” eens agenderen en discussiëren, niet als een Gutmensch die in een politiek-correcte kramp ziet en ook niet als een overtuigde zeloot van de Alt Right. Hazewinkel linkte naar dit artikel op een opiniesite die je als fatsoenlijk rechtse beter niet bezoekt. Ik heb mij dan ook opgeofferd.

The shit and the bullshit
Er zit ongelofelijk veel onzin in dit artikel. Kalergi staat centraal, een Founding Father van de Europese Unie en iemand die voor rassenvermenging ijverde. Uit dat feit wordt geconcludeerd dat elke voorstander van de EU ook een rassenvermenger is. Zoals vaak bij zulk complotdenken duikt er altijd de woorden “Jood” en “vrijmetselaar” op en geeft het een licht-antisemitische touch.

Er is volgens mij geen twijfel dat deze Kalergi een zieke geest had (ik gruwel evengoed van rassenvermenging als van rassenpuurheid) maar te denken dat hij post-mortem het beleid van de EU bepaalt, is kort door de bocht.

Zoals met vele “white genocide” complottheorieën is de correlatie, laat staan de causatie, van de gebeurtenissen onbewezen. “De veronderstelling dat je subjectieve intenties kunt afleiden uit objectieve gebeurtenissen” (om Livestro te quoten) dus.

Dat gezegd zijnde, de objectieve gebeurtenissen zijn ontegensprekelijk. Ja, er is “replacement immigration”. Ja, het multiculturalisme is nog altijd de officiële beleidslijn van vele Europese regeringen voor vele jaren. Ja, diversiteit is nu een “feit”. Ja, vooral blanke autochtonen worden uit de steden verdrukt door nieuwkomers. Ja, er wordt gelogen door de officiële autoriteiten (no troubles in Cologne!).

Tegenstanders proberen te vissen naar de onderliggende oorzaak maar vangen niets. Ze proberen rook te vangen met hun blote handen. Dit kan frustrerend zijn en sommige grijpen een obscuur pamfletje aan om hun intuïties te onderbouwen. Het is een klassiek voorbeeld van confirmation bias.

Bandwagon
Sociale psychologie verklaart veel van de objectieve gebeurtenissen. Mensen zijn onderhevig aan het “bandwagon effect” en de “minority rule” (voor dat laatste gaat mijn dank uit naar blogger Jan Decaluwe om mij met dit te laten kennismaken).

Het “bandwagon effect” is wanneer de toename van de internalisering van bepaalde ideeën verhoogt naarmate de observeerder waarneemt dat de frequentie van de ideeën in de populatie toeneemt, onafhankelijk of dit idee goed is voor hem/haar of niet. Dit initieert een niet te stoppen positieve feedback loop tot het idee gevestigd is. De mens is nu eenmaal een zoön politikon dat zich conformeert aan de gemeenschap.

Het venijn zit in de staart: de frequentie van het idee is relatief, niet absoluut. Ik bedoel hiermee dat in plaats van objectief de steun voor het idee te meten in de gehele populatie, telt voor de observeerder slechts de groep mensen die hem/haar omringt. Zolang die mensen een representatieve afspiegeling zijn van de populatie is er geen probleem. Helaas is dit vaak niet zo: soort zoekt nu eenmaal soort.

Zo kon de 25% van de linkse en hoogopgeleide bevolking zichzelf wijsmaken dat hun progressieve ideeën het nieuwe normaal waren. In de kringen waarin de Kumbaya-zingende Gutmenschen elkaar veelvuldig tegenkomen (de journalistieke redactielokalen, de Wetstraat/Buitenhof en de academische ivoren torens), ging het idee ontstaan dat kosmopolitisme, progressivisme, liberalisme en socialisme deugden. En nationalisme, conservatisme, protectionisme en kapitalisme zonden zijn. Niet alleen versterkten ze dit door cordons rond zulke ideeën te bouwen, ook vonden ze het evident dat de staat hun ideeën moest uitdragen en in beleid brengen, in naam van de mensenrechten natuurlijk.

De Gutmenschen verloren de ordinaire mensen uit het oog of spuugden op ze (stelletje deplorables!). De wraak van het volk was zoet: Trump is president en bye bye Britain. Er wordt schoorvoetend toegegeven dat er een breuk is tussen het volk en de elite. Er naar handelen gebeurt niet: hetzelfde beleid als ervoor. Niemand durft van de bandwagon af te springen uit schrik om als paria door het leven te gaan (er zijn genoeg voorbeelden). Ze zitten vast in hun denkkader en enkel als de elite volledig wordt vervangen zal de koers veranderen.

Bij migranten is dit evengoed. Hun etnische getto’s in de steden creëert hetzelfde milieu waaruit ontsnapping onmogelijk is. Bij immigranten is het erger: omdat velen in een tribalistische mentaliteit leven is sociale uitsluiting potentieel levensbedreigend. Een exit uit de islam kan leiden tot de dood.

Het is zo dat sommige migrantengroepen het hele openbaar leven verloopt volgens hun gewoonten. Ze wonen, werken en leren samen met mensen van hun etnische groep. Jongeren die opgroeien in zulke buurten voelen geen stimulans om de waarden en normen van het land te internaliseren. De facto zitten ze mentaal en sociaal opgesloten in hun getto. Links noemt dit “multiculturele verrijking”. Ik noem het een verloren generatie.

Minority rule
De minority rule of minderheidsregel is een concept van econoom Nassim Nicholas Taleb. Kort door de bocht gebeurt dit als een kleine groep speciale noden/wensen heeft en uit gemakzucht/efficiëntie de meerderheid zich daaraan aanpast omdat het geen effect heeft op die meerderheid. Zo zal je halal eten vaker zien omdat het simpelweg makkelijker is om alles halal te maken dan halal en haram eten te voorzien. Ondertussen eet iedereen de facto halal, moslim of niet.

Taleb stelt dat gettovorming de minority rule niet toepast. Hij stelt dat minority rule enkel van toepassing is op een egalitair verdeling van de minderheid. Hij vergeet dat dit niet politiek geldt. Zeker in het westen zijn overheden gecentraliseerd. Zelfs al zouden alle moslims van een land in één getto zitten, de wetgeving is niet flexibel genoeg om hiermee om te gaan. Uitzonderingen kunnen niet lokaal beperkt blijven maar worden nationaal toegepast.

Zelfs al zouden lokale besturen zelf kunnen beslissen over al dan niet halal in de kantine, er moet maar één moslim verhuizen naar een andere gemeente en klagen dat hij/zij niet dezelfde privileges krijgt (lees: gediscrimineerd wordt) als in de vorige gemeente. De liberale democratie is zo gebouwd dat deze de klagende minderheid gelijk geeft, zeker als de klacht gerelateerd is aan godsdienst. Omdat rechterlijke uitspraken universeel zijn, zal elke gemeentebestuur uit angst halal aanbieden in de kantine en volgens de minderheidsregel al het vlees halal maken uit financiële overwegingen. De minority rule is dan minderheidsheerschappij.

Hoe rigider de minderheid, hoe sterker de minority rule. Hoe flexibeler (lees: toleranter, pluralistisch) de meerderheid, hoe sterker de minority rule. Kortom, uitspraken zoals “er zijn slechts X% moslims of immigranten in land Y” missen de essentie: het ontkent drempeleffecten en ruimtelijke verdeling van immigranten, waardoor hun impact veel groter is dan hun relatieve aantallen suggereren.

Memetica
Het is van belang wat de believers van “white genocide” eigenlijk bedoelen: memen of genen. Het gebeurt vaak dat de theorie begint met legitieme bezorgdheden over de westerse beschaving maar geruisloos overschakelt op rassen en genetica. Ik zal niet ontkennen dat memen en genen sterke gecorreleerd zijn (memen kunnen zich niet voortplanten zonder de dragers ervan) maar uit genen volgt bijna nooit memen. Het is niet omdat men geboren is met Europese genen dat men Europese waarden heeft.

Memen worden aangeleerd. Taal, wat Europese culturen voor een groot deel uniek maakt, is sterk aan het veranderen. Taal is sterk verbonden aan peer groups (aldus Judith Harris) en het brabbeltaaltje dat veel migranten spreken – dit komt zowel omdat zij niet willen, niet kunnen of onvoldoende door de regering gemotiveerd zijn om Nederlands te leren – wordt mainstream in de steden. Zelfs autochtonen beginnen de mentaliteit van hun allochtone peers over te nemen, inclusief culturele gewoonten zoals de schaamtecultuur.

Je kan jezelf afvragen waarom bepaalde memen zich beter verspreiden dan anderen. Er zijn hier twee mechanismen: culturele selectie en biologische affiniteit. Culturele selectie is gelijkaardig aan natuurlijke selectie: er is een struggle for life bezig tussen de verschillende memen. Memen die vaker worden doorgegeven, gaan zich verspreiden over de populatie. Hoe meer “egoïstisch” de meme zich gedraagt, hoe meer het zich verspreidt.

De memen van de islam zijn zeer egoïstisch, ze gaan volledig ten koste van de dragers (tot en met zelfmoordaanslagen). De memen van het westen zijn altruïstisch want ze dienen de dragers en niet de meme zelf. Vooral het liberalisme is een bijzonder zwakke meme: omdat het de (potentiële) drager zeer veel keuzevrijheid geeft om het te verwerpen en slechte memen niet actief bestrijdt uit naam van het pluralisme.

Liberalen maken de fout te denken dat de keuze van memen rationeel gebeurt. Alsof memedragers rationeel tot de conclusie kunnen komen welke memen goed voor hen is en deze internaliseren. Mensen kiezen memen niet rationeel maar intuïtief. Ze matchen die met hun persoonlijkheid (openminded mensen zijn liberaal, gewetensvolle mensen zijn conservatief) maar ook op basis van een universele menselijke natuur.

Het is slechts een hypothese van mij dat in het begin de eerste menselijke cultuur en exacte match was met de aangeboren intuïties. Er was dus een harmonie van genen en memen, memen dienden de genen en andersom. Over de tijd divergeerden culturen van elkaar en van de originele cultuur. Ze werden meer en meer complex, de memen beginnen zich meer en meer te dissociëren van de genen. Dit heeft een kost: basale memen met een sterke genetische link zijn evident en hoeven niet aangeleerd worden, complexe memen moeten aangeleerd of gedwongen worden.

Het is pas sinds de Verlichting dat de cultuur totaal brak met de aangeboren intuïties. Memen zijn totaal rationeel gefabriceerd en zijn zelfs contra-intuïtief. Is religie nog iets dat intuïtief is (de evolutionaire achtergrond van religie bespreek ik hier), atheïsme is dat bijvoorbeeld al veel minder. Zonder kuddementaliteit of actieve opvoeding zouden de Verlichtingsidealen niet kunnen bestaan. Die memen zijn dus meer afhankelijk van hun relatieve frequentie in de populatie of door steun van de autoriteiten (ouders, scholen, overheden).

Het is nu net dat laatste dat door het postmodernisme en cultureel marxisme is kapot gemaakt. “Doubt is our product”, generaties van linkse ideologen hebben ongenadig ingebeukt op autoriteit. De ideeën van de bourgeoisie onderdrukken je, er is slechts relativisme. Er is ook wel degelijk veel “gaslighting” (Sietske Bergma), deels voor propagandistische redenen maar ook therapeutisch om de onvermijdelijke cognitieve dissonantie van postmodernen met de realiteit te counteren. Liberalen die elke vorm van morele opvoeding paternalisme vinden, deden een schepje bovenop. Daarmee zaag je de tak waarop je zit eraf.

Door de democratisering en liberalisering maken mensen keuzes op basis van hun aangeboren talenten. Dat is een positieve ontwikkeling. Dit is ook een tweesnijdend zwaard: mensen kunnen complexe, rationele memen zoals pluralisme, secularisme en liberalisme laten vallen voor intuïtieve, basale memen zoals conformisme, theïsme en absolutisme. Aldus is de kans reëel dat er een zelf-geïnduceerde “cultural genocide” staat te gebeuren, en dat de import van memedragers uit culturen met meer basale, intuïtieve genen dit proces bespoedigt.

Conservatieve omwenteling
Het is dus belangrijk dat liberalen en linksen met hun paternalisme- en relativisme-geneuzel uit de ministeriële kabinetten worden geranseld. We hebben dringend een scheut weerbaarheid nodig, “intolerantie voor de intolerantie” (Popperiaans credo) en superioriteitsgevoel, niet alleen in woorden maar ook daden.

Gemeenschapszin en cultureel bewustzijn zouden door de overheid uitgedragen moeten worden. Het verloederd godsdienstonderwijs dient zich terug bezig houden met het onderricht van de joods-christelijke waarden, met respect voor of tezamen met het humanisme. Gemeenschapsdienst zou verplicht moeten worden voor elke jongere na zijn/haar studies. Patriottisme zou meer een reflex moeten worden.

Godsdienstvrijheid mag geen excuus zijn om barbarij toe te laten. Neen aan de hoofddoek, neen aan de boerkini en andere misogyne praktijken. We moeten durven selectief gebedshuizen subsidiëren op basis van inhoudelijke criteria. Ondermijnende elementen moeten het land worden uitgezet, gaande van illegale criminelen, haatimams tot Syriëstrijders. Als het moet, moeten we de verbanning terug invoeren, personen die terugkeren riskeren een levenslange gevangenisstraf.

Immigratie moet vertrekken vanuit de culturele absorptiecapaciteit van het gastland, de noden van immigranten zijn daaraan ondergeschikt. Comptabiliteit van de migranten met het gastland is belangrijker dan eventuele economische criteria. Immigranten dienen hun burgerrechten stapsgewijs op te bouwen. Assimilatie wordt het uiteindelijke doel van het integratiebeleid. De dubbele nationaliteit wordt afgeschaft. Opvang van vluchtelingen gebeurt preferentieel in de buurlanden.

Kortom, er dient een conservatieve omwenteling te komen. Behoudgezindheid en zelfbehoud dient de prioriteit te zijn van beleidsmakers.

Conclusie
De “white genocide” theorie is totaal ongeloofwaardig. Er is geen geheimzinnig complot, geen grootst “Kalergi plan”. Er zijn slechts linkse kuddedieren, opgesloten in hun eigen bubbel die blind naar de eigen afgrond lopen. Er is enkel een risico op een “cultural genocide” door slechte kennis van memetica en sociale psychologie. Onze samenleving dient meer conservatief te worden als het wil overleven. Anders zal door de macht van het getal West-Europa in snel tempo islamiseren.