Gisteravond viel ik al zappend in de laatste helft van het programma De Verenigde Staten van Eva, een documentaireserie die Eva Jinek maakte over de USA na de verkiezing van Donald Trump op 8 november vorig jaar. Een heel positieve verrassing.

In deze aflevering (er blijken er al meer te zijn geweest, voor mij was het nieuw) sprak Jinek met Amerikaanse Republikeinen en de manier waarop zij zich staande houden in regio’s met grote traditionele Democratische meerderheden. Wat me er heel erg aan beviel was de ruimte die ze de geïnterviewden gaf, en slechts bijstuurde als het voor de Nederlandse kijker te onbegrijpelijk zou worden. De USA is ons wezensvreemder dan we vaak beseffen.

Ik ken Eva Jinek vooral als talkshowhost, waar ik haar over het algemeen te licht, oppervlakkig en ietwat te neurotisch voor vindt. Pauw irriteert me, maar is als talkshowhost een stuk beter en professioneler. Na het zien van deze docu is het des te treuriger dat Jinek dat maar proberen blijft, aangezien deze serie van topklasse is als de rest van hetzelfde niveau is als de aflevering gisteren.

Het beeld dat ontstond wijkt niet alleen fundamenteel af van het hijgerige verslag van de officiële correspondenten van RTL en NOS – die kennelijk moeten scoren van hun bazen – maar maakt een levensechter indruk. Daarmee was dit een bijna opzienbarend tegenwicht tegen de NOS-nieuwsuitzendingen waarmee de NOS ons geregeld bombardeert als men opnieuw meent te kunnen berichten dat President Trump nu toch echt in onoverkomelijke problemen is geraakt. NIet alleen verveelt dat, het is bovendien eenvoudig aantoonbare kletskoek.

Mijn eerste gedachten gisteravond na afloop waren dat ik Pauw moest afzetten – er kwam weer een bijzonder oninteressante collectie opiniërend afval aan – en dat ik graag eens zou zien dat hetzelfde thema dat Jinek op de Republikeinen had toegepast ook in regio’s met een Democratische meerderheid zou worden herhaald. Al was het maar om te zien of de huidige hysterie alleen te wijten is aan het probleem dat de Democraten hebben met de (onverwachte) nederlaag van Clinton, of dat de tegenstellingen binnen de USA diepe kloven hebben geslagen die vergelijkbaar zijn met die in Europa. Mede ook omdat ik er eigenlijk van overtuigd ben dat er in Europa meer reden voor is dan binnen de USA. Maar ik ben bereid Jineks analyse daarin te volgen als die anders zou uitwijzen.

Complimenteuzer kan ik eigenlijk niet zijn. Ook NRC is er overigens terecht heel complimenteus over:

Het knappe van Jinek en haar redactie is dat ze het Amerika tonen achter het twittergestookte meningenvuur dat het presidentschap van Trump tot nu toe kenmerkt. In De Verenigde Staten van Eva zien we meer verhalen dan meningen; een verademing op zich.

Een aanrader voor wie er de tijd en moeite voor nemen wil, een must-see voor wie er geregeld over schrijft.