Het is een zoveelste voorbeeld van de machteloosheid van de Democratische Partij tijdens USA2020, dat ze niet in staat is de discussie te bepalen.

Na de dood van opperrechter Ruth Bader Ginsburg vrijdag barstte direct een discussie (zie bespreking onder deze link) los over de vraag of er direct een volgende kandidaat moet worden genomineerd, of dat er reden is te wachten tot na USA2020, zoals in Democratische hoek wordt bepleit. Dat laatste zou de Democraten de kans bieden een kandidaat van eigen signatuur in het Hooggerechtshof te krijgen. En wie weet eindelijk de Democratische politieke basis tot enig enthousiasme voor de Biden-campagne – en derhalve voor de verkiezingen – kunnen bewegen.

Het zit er niet in. En de enige reden zou kunnen zijn dat Democratische obstructie effectief zou blijken. Na aanvankelijk te hebben geschermd met de laatste wens van de overleden rechter – een notoire liberal – stevenen de Democraten thans af op het andere uiterste: totale oorlog van de instituties: Nancy Pelosi heeft al min of meer gedreigd met een impeachmentprocedure als noodgreep.

Pelosi doesn’t count out Impeaching President Trump for using a power that is granted to him by the U.S. Constitution. pic.twitter.com/njvXzlPF08

— Benny (@bennyjohnson) September 20, 2020

Potsierlijk? Na vier jaar presidentschap van Trump – die al die jaren heeft uitgevoerd waarvoor hij campagne voerde – jezelf nog steeds betitelen als “The Resistance”, dàt is pas potsierlijk. Zondag in de talkshows volgde dan ook een toneelstukje waarin het idee werd gepusht.

House Speaker Nancy Pelosi (D-CA) didn’t bat an eye when ABC “This Week” host and former Clinton aide George Stephanopoulos floats the idea of impeaching President Trump over filling the vacancy on the Supreme Court following the Friday announcement of the death of Justice Ruth Bader Ginsburg.
Stephanopoulos: “Some have mentioned the possibility if they try to push through a nominee in a lame-duck session that the House could move to impeach President Trump or Attorney General Barr as a way of stalling or preventing the Senate from acting on this nomination.”
Pelosi: “Well, we have our options. We have arrows in our quiver that I’m not about to discuss right now.”

Maar deze hele discussie heeft wel wat meer aspecten dan alleen de benoeming van een Opperrechter, hoe belangrijk ook. Er is al gerept van tijdsdruk (klopt niet, er zijn door de eeuwen heen tientallen opperrechters benoemd in minder tijd dan de 46 dagen die nog te gaan zijn tot 3 november, een volledig overzicht van alle procedures en benoemingen vindt u hier), en over redenen om de nieuwe president de volgende nominatie te laten doen. Wat dat laatste betreft zitten de Democraten niet lekker:

.@JoeBiden in 2020:https://t.co/2H9u7s2Crr

— Washington Examiner (@dcexaminer) September 19, 2020

Ook Obama was een voorstander van doorpakken – toen.

Just dug up this clip of Obama in 2016:

"When there is a vacancy on the SCOTUS, the President is to nominate someone, the Senate is to consider that nomination… There's no unwritten law that says that it can only be done on off-years. That's not in the Constitution text." pic.twitter.com/vrOi3DrkJN

— Kelb Hull (@CalebJHull) September 19, 2020

En ook:

Obama in 2016:

"I'm going to do my job. I'm going to nominate somebody… It's not as if the Senate calendar is so full that we do not have time to get this done." pic.twitter.com/4mdp8hKMtv

— Kelb Hull (@CalebJHull) September 19, 2020

Alleen werd die nominatie vervolgens genegeerd door de senaat. Bummer! Nog een leuke, ditmaal de verklaring van Clinton (die dacht dan zelf te mogen nomineren, maar Obama nog gebruiken kon in de campagne van USA2016):

Trump is het hier volmondig mee eens:

.@GOP We were put in this position of power and importance to make decisions for the people who so proudly elected us, the most important of which has long been considered to be the selection of United States Supreme Court Justices. We have this obligation, without delay!

— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) September 19, 2020

De beste illustratie van dat je beter niet doet als je alleen weet waarmee je begint maar niet beseft waarmee het eindigen kan werd door Trump nog eens benadrukt:

In another tweet, Trump thanked former Sen. Harry Reid (D-Nev.) for in 2013 abolishing the requirement for presidential appointees receive 60 votes for confirmation. Senate Majority Leader Mitch McConnell (R-Ky.) extended the policy to Supreme Court nominees in 2017.

Oorspronkelijk was tot 2013 de gewoonte dat voor de confirmation van een nominee 60 stemmen waren vereist. Hierdoor was vrijwel altijd overleg tussen de partijen noodzakelijk, hetgeen matiging van het Hooggerechtshof verzekerde. De Democraten braken daarmee, en dan mag je niet huilen over het gevolg.

Er zijn derhalve belangrijke overeenkomsten met de situatie na de dood van de conservatieve opperrechter Scalia (zie illustratie boven artikel) begin 2016, toen de Democraten pleitten om Obama de gelegenheid te geven een nieuwe opperrechter te nomineren, maar de Republikeinse meerderheid in de senaat weigerde er over te spreken. Alle argumenten die de Democraten toentertijd gebruikten worden nu door de republikeinen gebruikt en omgekeerd. Er is echter één groot verschil: ten tijde van Obama hadden de Republikeinen de meerderheid in de senaat, en de hebben ze nu ook.

En het is uiteindelijk die meerderheid die hierover beslist.

Vanmorgen meldde The Hill dat de Republikeinse leider in de Senaat zegt voldoende stemmen te hebben om een stemming over een nominatie door de president te verzekeren:

Republican senators are coalescing behind Senate Majority Leader Mitch McConnell‘s (R-Ky.) vow to fill the Supreme Court seat left vacant by the death of Justice Ruth Bader Ginsburg.

Wat nog meespeelt is dat een aantal Republikeinse senatoren herkozen moet worden dit jaar. Twee Republikeinse senatoren zien er niets in:

So far, two GOP senators — Lisa Murkowski (Alaska), the only GOP senator to oppose Brett Kavanaugh‘s nomination, and Susan Collins (Maine), who is facing a tough reelection bid — have said they do not believe the Senate should take up the Supreme Court nomination before the Nov. 3 election, which is 44 days away.

Dat zou de stemmingen reduceren tot 51-49, maar in het geval van 50-50 geeft de stem van de vicepresident – nominaal voorzitter van de senaat – de doorslag. Van enfant terrible Mitt Romney is nog niets vernomen, hetgeen impliceert dat hij er niet voor zal gaan liggen. Maar de Democraten moeten nog twee republikeinen zo ver krijgen dat ze  afstand nemen. Dat is een lange weg te gaan voor iets dat onder Republikeinse kiezers als zó belangrijk wordt gezien (dat weten we uit 2016). Zie bijvoorbeeld de reactie van de bezoekers van een Trump-rally zaterdag:

Crowd in North Carolina chants: "FILL THAT SEAT!" pic.twitter.com/RuOI6vpK9u

— Team Trump (Text VOTE to 88022) (@TeamTrump) September 19, 2020

Ook onze staatsomroep denkt zich er mee te moeten bemoeien door tendentieuze zaken op te nemen in haar Teletext-bulletins:

Bepalend voor wat de senaat (met Republikeinse meerderheid) wil is wat de huidige senatoren (die zitting hebben tot en met 20 januari) besluiten.

President Trump heeft al aangekondigd dat hij deze week nog met een nominatie zal komen (recent daagde hij de Democraten uit een lijst te publiceren met hun kandidaten voor een post in het Hooggerechtshof, waarop Trump zijn eigen lijstje opnieuw publiceerde. Belangrijk is dat Trump ditmaal een vrouw wil benoemen: De favoriet voor deze nominatie lijkt:

Justice Amy Coney Barrett has emerged as a likely frontrunner to fill Ginsburg’s seat.

Maar niet alleen is dit een politieke strijd als gevolg van een Democratische erfenis, dat het debat hierover alle andere discussies tijdens het restant van de campagne lijkt te gaan overschaduwen illustreert dat de democraten weinig tot geen eigen inbreng hebben deze verkiezingen. Maar met alleen “Weg met Trump” zullen ze echt geen grote successen boeken, alle [peilingen wijzen daarop.

Er is nog zoiets dat wordt genoemd de ‘”Oktoberverrassing”, een uiterste poging van de onderliggende partij het tij van de verkiezingen in een ultieme poging nog te keren.

Minder dan de moord op Joe BIden door een kennelijke Trump-supporter of iets van een gelijke magnitude  lijkt me onvoldoende te zullen zijn.

Meer over USA2020 vindt u hier op Veren of Lood.