Ook Alexander van der Meer ziet veel signalen dat Donald Trump USA2020 zal winnen. Hoe kan het ook anders, ga je je afvragen?

Biden gaat niet verliezen omdat hij soms nauwelijks nog compos mentis lijkt. De laatste Bush was per slot van rekening ook geen licht. Nee, president Trump heeft de beste kaarten omdat de Democraten zich eigenwijs, hardleers en haatdragend betonen. Van de eerste de beste socioloog hadden ze kunnen horen hoe je de gemiddelde Amerikaanse kiezer afstoot of juist aantrekt. Meteen na de laatste verkiezingen is daar op sommige van de beste universiteiten onderzoek naar gedaan en over gepubliceerd, door wetenschappers die een tweede termijn van Trump juist wilden voorkomen

Hoe stoot je de kiezer af?
Maar de Democraten willen niet luisteren. Van partijleider Nancy Pelosi begrijp ik dat wel. Haar politieke bestaan draait om de haat voor één man. Alleen al daarom is ze totaal ongeschikt om een prominente rol te spelen in de politiek van het machtigste land ter wereld. Maar dat er in de favoriete partij van de Amerikaanse intelligentsia verder kennelijk geen politicus van gewicht rondloopt die de resultaten van zulke onderzoeken ter harte neemt, is even opmerkelijk als verontrustend.

Hoe stoot je de Amerikaanse kiezer af? Bijvoorbeeld door hem racistisch te noemen, als hij zichzelf niet racistisch vindt. En dat vindt precies niemand. Zoals psycholoog Alana Conner van Stanford University jaren geleden al schreef: ‘Als je mensen minder intolerant wil maken, kom je geen steek verder met ze te vertellen dat ze racistisch, seksistisch en xenofoob zijn.’ Je verandert iemands stemgedrag niet door hem te beschuldigen of te bedreigen.

De Democraten doen niks anders. Trump is een racist en werd gekozen omdat Amerika overwegend racistisch is, luidt hun credo. Zowel hij als zijn kiezers zijn tegen immigratie, wat ook enorm racistisch is. Niet alleen werkt dat averechts, het klopt ook niet. Onderzoeken wijzen erop dat zowel Republikeinen als Democraten juist minder racistisch zijn geworden in de afgelopen twintig jaar. Ook de mening over immigratie is in beide kampen positiever geworden.

Agressieve verdediging van de eigen groep
Racisme heeft zeker een rol gespeeld in de verkiezing van Trump. Het ging echter niet zozeer om racisme op zich, maar om de agressieve verdediging van de eigen groep. Dat is wat vooral witte kiezers uit de lagere en middenklassen doen als ze zich bedreigd voelen. Trump weet dat mechanisme als geen ander te benutten. Hij doet dit door te blijven hameren op al dan niet denkbeeldige bedreigingen van die groep. Bijvoorbeeld door immigratie te benadrukken, waardoor ze in de minderheid kunnen raken. Of door de economische dreiging van China te overdrijven.

In het huidige klimaat worden alleen blanke burgers die hun eigen groep verdedigen, als racisten gezien. Toch geldt dezelfde dynamiek natuurlijk ook andere groepen. Maar dankzij de woke hiërarchie van slachtofferschap — zo ongeveer het handvest van de Democratische Partij — zijn beschuldigingen van racisme uitsluitend gericht op alles wat wit is. Daar vallen ook de meeste Democratische politici onder. En de enige manier waarop die zich aan dat stigma kunnen onttrekken, is zo vaak mogelijk op de knieën te gaan voor de gekleurde medemens. En door woke relschoppers in de grote steden — waar Democraten meestal burgemeester zijn — ongemoeid te laten bij hun desastreuze woede-uitbarstingen.

Sociale wetenschappers hebben in experimenten bevestigd dat doorgaans niet-racistische of zelfs tolerante blanke Amerikanen door de juiste impulsen ertoe gebracht kunnen worden hun eigen groep te vuur en te zwaard te verdedigen. Wat vervolgens meteen als racisme gezien en benoemd wordt, en zo weer meer agressieve reacties oproept. Een vicieuze cirkel.

Identiteitspolitiek
Steve Bannon, ooit de extreemrechtse strateeg van Trump, zei in een interview: ‘Laat de Democraten lekker aan rassenidentiteitspolitiek doen, van mij mogen ze iedere dag over rassen en identiteit praten, graag!’ Het sleutelwoord hier is ‘identiteitspolitiek’. Politiek dus die draait om een gemeenschappelijk kenmerk als huidskleur of religie, en opkomt voor de belangen van zo’n bepaalde groep.

Nationalisme is een vorm van identiteitspolitiek, en president Trump kan in zekere zin identiteitspolitiek worden aangewreven. Het zijn echter de Democraten die vol op het orgel gaan. Met hun keuze voor Kamala Harris als kandidaat voor het vicepresidentschap hebben ze dat definitief bevestigd. De nadruk ligt altijd op haar identiteit: half Indiaas en half Jamaicaans. Ze heeft een aanzienlijk arbeidsverleden en uitgesproken politieke standpunten, maar dat komt op het tweede plan. Haar afkomst en haar huidskleur zijn de weapons of mass destruction in de strijd tegen satan Trump.

Het racismevirus
In haar acceptance speech hamerde Harris ook zelf op de belangrijke rol die haar identiteit zal spelen in de presidentiële race. Ze begon over het ‘structurele racisme’ van de Amerikaanse samenleving — geen stemmenwinner volgens de sociale wetenschap — en pakte door naar de Corona-epidemie. Die eiste meer slachtoffers onder het gekleurde deel van de bevolking en zondigde daarmee tegen het beginsel van gelijke kansen, zoals zij het uitdrukte. Dat African-Americans om te beginnen gemiddeld een hogere bloeddruk hebben, paste natuurlijk niet in dit narratief.

‘Het virus is blind,’ riep Harris, ‘maar toch weet het precies hoe wij over elkaar denken en hoe we elkaar behandelen. En ook al komt er een vaccin voor Corona, racisme is een virus waar geen vaccin voor bestaat. Dat moeten we zelf bestrijden…’ Wat Harris zegt is dat Amerika niet alleen aan Covid lijdt, maar ook en vooral aan het virus van rassenhaat. En dat het aan de beter opgeleide en sociaal bewuste kiezers van de Democratische Partij is om dit virus te bestrijden.

Kamala Harris
Ook in de toespraken van Joe Biden en Barack Obama stond de identiteit van Kamala Harris centraal. Voormalig president Obama zei dat ‘haar verhaal’ de mensen zou inspireren. Over haar politieke ideeën repte hij met geen woord. En behalve haar belofte om ‘structureel racisme’ te bestrijden, is er gedurende het hele congres weinig over bekend geworden. Ook de echokamer van overwegend Democratisch gestemde en Trump-vijandige media deden weinig meer dan het belang van Harris’ identiteit voor de presidentiële race benadrukken.

Dit was bijvoorbeeld alles wat de zwarte hoofdredacteur van de New York Times had te melden over de senator en voormalig procureur-generaal uit Californië: ‘Joe Biden’s selection of Kamala Harris, the daughter of a Jamaican father and a South Asian mother, both immigrants, is both historic and inspiring.’ Iedereen rond en in de Democratische Partij lijkt zijn kaarten op identiteitspolitiek te zetten. Zonder daar voor uit te komen. Identiteitspolitiek heeft een slechte naam, omdat het voornamelijk wordt geassocieerd met nationalisme en rechts. Harris zelf zei ooit dat het een term is die wordt gebruikt ‘om te verdelen’. Maar dat is precies wat identiteitspolitiek zelf doet: het verdeelt.

Verdeeldheid zaaien
Al snel na Trumps overwinning tijdens USA2016 hadden de Democraten die les kunnen leren van de sociale wetenschap: het zaaien van verdeeldheid levert geen stemmen op, de kiezer graaft zich juist in. Terwijl tolerantie en het benadrukken van nationale eenheid en solidariteit dat wel kunnen doen, vooral in een crisis als die van het Corona-virus.

De Democraten lijken juist het tegenovergestelde van nationale eenheid voor te staan. Ze tonen zich extreem intolerant jegens om en nabij de helft van het electoraat, en zijn ook voor het overige geheel verblind door de haat voor die ene man. Ieder probleem in het land schrijven ze aan toe aan de president, zonder ooit zelf met een oplossing te komen. Om nog te zwijgen over de tijd en middelen verspild aan een bij voorbaat kansloze impeachment procedure.

Met hun bezeten identiteitspolitiek lijken de Democraten definitief hun laatste geld op het verkeerde paard te hebben gezet…

---

Dit artikel verscheen eerder ook op de Belgische opiniesite Doorbraak

Alexander van der Meer is correspondent van onder andere Veren of Lood in Frankrijk.

---

Meer over USA2020 vindt u hier op Veren of Lood.