UK2019 is uitgelopen op een uitermate bevredigende slachting van Labour door de Conservatieven, waarbij verder niemand een poot aan de grond kreeg.

Een gevolg van deze verkiezingsuitslag zal zijn dat Brexit niet langer gestopt zal kunnen worden, maar ook dat Johnson zoveel speelruimte heeft dat hij het soort Brexit dat hij het beste acht door zal kunnen voeren zonder zich veel van interne oppositie binnen zijn partij aan te trekken. Dertig van de veertig Remainers zijn uit de Conservatieve fractie verdwenen; een fractie die groeide van 318 naar363 leden – een winst van 45 zetels (aar er nog enige bij kunnen komen, van 3 zetels is nog geen uitslag beschikbaar).

LibDems
Andere opmerkelijke zaken van vannacht: Labour verloor 59 zetels, en ging terug naar 203, De LibDems verloren per saldo een zetel (wordt 11), maar hadden een onrustige nacht met een verlies van vier en een winst van 3. De 12-koppige fractie moest derhalve veel ervaring inleveren, waaronder haar leider Joe Swinson, die in Schotland door de SNP werd verslagen. Met die nederlaag verloor Swinson ook het leiderschap van haar partij, en misschien was dat maar beter ook. Iemand die in de aanloop naar deze verkiezingen zó hoog van de toren blies en dacht een kans te hebben premier te worden zou haar partij een heleboel hebben uit te leggen – ook dat blijft nu iedereen bespaard. Haar anti-Brexit campagne is een compleet fiasco geworden. Dat de Brexit-party zich exclusief inzette tegen Labour en LibDems heeft de Conservatieven overigens aanzienlijk geholpen bij de omvang van deze overwinning. Zelf haalde ze niet één zetel.

Schotland
De overwinning van de SNP in Schotland was kleiner dan die van de Conservatieven, maar misschien minstens zo veelbetekenend, want het heeft er alle schijn van dat deze verkiezingen ook de geschiedenis in zullen gaan als het begin van het vertrek van Schotland uit het UK. De SNP won in 48 van de 59 Schotse constituencies, en heeft daarmee recht van spreken als zij beweert voor Schotland te spreken. En de Schotse premier wil een twee referendum over Schotse onafhankelijkheid.

Dat zal er niet komen als het aan premier Johnson ligt, en dat zal de eerste grote splijtzwam zijn die de komende jaren moet worden geadresseerd in het UK. Economisch is het een slecht plan – Schotland heeft onvoldoende potentieel om op eigen benen te staan – maar de SNP rekent op steun van de EU voor een Schotse terugkeer naar Brussel. In Brussel is men ongetwijfeld graag bereid de beurs te trekken om de Britten een rotgevoel te geven, maar het blijft een sympathiek doch volslagen waanzinnig plan.

Johnson heeft beloofd dat de datum van 31 januari 2020 voor Brexit zal worden gehaald, maar Johnson beloofde erg veel in zijn beide (zetel en partij) overwinningsspeeches vanmorgen. We zullen moeten afwachten welke vorm zich zal aandienen, maar de EU gaat er de komende tijd slechter van slapen. Het mandaat van Johnson is dusdanig groot dat hij minstens de volle vijf jaar zal uitdienen.

---

Over UK2019 vindt u hier meer, over Brexit staat hier een heleboel