Morgen zijn in het UK de vervroegde parlementsverkiezingen die premier May de extra meerderheid moesten bezorgen die haar leven met de Brexit-onderhandelingen eenvoudiger moesten maken. Maar veel zetelwinst lijkt ze niet te gaan maken.

Tot afgrijzen van velen blijkt Labourleider Corbyn meer veerkracht te bezitten dan hem werd toegedicht. Bij het uitschrijven van de verkiezingen in april leek het een walk-over voor de Conservatieven te zullen worden, waarbij meerderheden tot honderd zetels werden voorspeld. Dat lijkt niet langer logisch, en het zou erger kunnen worden.

Deel van de voorspelling van een grote meerderheid was mede gebaseerd op de ineenstorting van UKIP, maar de aanslagen van de laatste weken lijken UKIP weer betere kansen te geven. De partij gaat zich nu meer en meer op islamitische problematiek richten, en dat noopte May gisteren tot de uitspraak dat ze bereid is, “wetten waarmee mensen rechten worden beschermd te wijzigen als die hinderlijk zijn.”

Wat gaat ze precies doen? Dat zegt ze niet, en ook de reactie vanuit Labour was opvallend mild. Er is ook weinig dat men doen kan. het gaat er niet om of je mensen arresteren kunt als ze teveel overhellen naar jihadisme, maar of je ze langere tijd kunt opsluiten of het land uit smijten. Dàt is noodzakelijk, maar zit er voorlopig niet in. Daarmee is het een loze belofte, al zal het zeker een grote groep UKIP-stemmers trekken. Anderzijds lijkt Nigel Farage opnieuw een goede kans te maken in zijn doelwit South-Thanet. Hij verloor daar in 2015 op het nippertje van een Conservatieve kandidaat, tegen wie onlangs opnieuw een onderzoek werd geopend wegens ongeoorloofde financiering van zijn campagne. Als hij nu alsnog wint (Labour is nu de belangrijkste tegenstander) wordt hij de tweede UKIP-man in the House of Commons. Dat staat garant voor spektakel, de voormalige UKIP-leider lijkt politiek nog lang niet uitgespeeld.

Sommige polls leken Labour zelfs al gelijk te laten opgaan met de Conservatieven in de landelijke stem, maar gemiddeld gaat men nog steeds uit van een veilige marge voor May cs. Labour zal het onder Corbyn echter beter doen dan verwacht, en daarmee zal het voor zijn partij moeilijker worden hem te lozen, zoals nu al verscheidene malen geprobeerd is. De partij zou zelfs zetels terug kunnen winnen in Schotland, waar de SNP 56 van de 59 beschikbare zetels moet verdedigen. Labour, LibDems en Conservatieven verdedigen er elk één zetel.

De enige plek waar Labour het echt pijnlijk moeilijk zou kunnen krijgen is Wales, waar Plaid Cymru (Welshe nationalisten) haar het vuur na aan de schenen legt.

Morgenavond weten we meer. De Britse verkiezingen zijn het leukste verkiezingscircus dat er bestaat, maar heel fundamentele veranderingen voor de komende vijf jaar lijken niet te hoeven verwacht. Vooral voor de Conservatieven is dat een grote tegenvaller.