De leegheid en de pretenties van het kosmopolitisme zijn met recht en reden beter gedefinieerd als Ubiquisme, betoogt Walter Claeys.

“If you believe yourself a citizen of the world then you are a citizen of nowhere.” Theresa May

In “De Zondag”[2] van 20/10/2019 kwamen over twee pagina’s “twee winnaars in partijen vol verliezers” aan het woord: Mathias De Clercq en Mohamed Ridouani, de Peppi & Kokki van de Vlaamse politiek, allebei burgervader (Gent, Leuven) met extra betaalde mandaten[3].

Burgervaders èn “nowhere men”! Bizar?
De Clercq was 37 toen hij het mandaat opnam; Ridouani 40. Dat heeft iets islamitisch: twee mannen, ternauwernood volwassen[4], die zich de titel van “vader van volwassenen” aanmeten. De nog jongere IS-partizanen die het kalifaat mede constitueerden, noemden zich ook “vader” (Abou): Abou Oussama, Abou Hanifah, Abou Sabir, alledrie Al-Belgiki. Bizar!

Dat Peppi & Kokki burgervaders werden in plaats van oudere, wijze mannen/vrouwen, verraadt systeemontwrichting en een historische boutade verklaart de oorzaak: zolang Napoleon te velde oude commandanten inzette en zijn legerkorpsen gecommandeerd werden door jonge generaals, won hij de ene campagne na de andere. Over de jaren sneuvelden de oude commandanten; zij werden vervangen door jonge, terwijl de jonge generaals ouder en ouder werden. En dan verloor Napoleon veldslag na veldslag! In de branding van het leven heeft het volk nood aan oude, stabiele rotsen, terwijl regering en parlement – ook Europees – noeste, intelligente lefgozers behoeven en de hoogste leiders Napoleons horen te zijn, voorzien van diens unieke kwaliteit: “His ability to originate gigantic schemes that seemed fantastic and impossible, while his mastery of detail enabled him to bring his projects to completion where any other man would have failed”[5].

Alle Noord-Amerikaanse indianennaties hadden/hebben een raad van oude wijze mannen[6] en werden/worden – veelal – geleid door jongere stamhoofden; Spartanen kenden een raad van oudere mannen (Gerousia[7]). Die verstandige combinatie, gedurende eeuwen ook verankerd in onze zeden en gewoonten, gaat teloor; de focus der westerse politieke partijen die hun elites de posten aanreiken, zit dus helemaal fout en ubiquisme is een bron van het euvel.

Welke schade wijst op Ubiquisme?
Peppi & Kokki zijn vectoren van het Ubiquisme. Maar zij niet alleen! In Nederland zijn D66, GroenLinks en de liberale vleugel van PvdA-adepten; in België de zuilpartijen, PVDA/PTB (communisten) en Ecolo-Groen. Ubiquisten maken alle migratie legaal: “Alle willkommen bei den Drei Ferkeln”! Te veel staten gooien hun grenzen open en dit ondanks de wereldwijde studie van Ipsos (2017) die concludeert: “Meer dan vier op de tien zeggen dat immigratie ervoor zorgt dat hun land verandert op een manier die ze niet leuk vinden. Twee keer zoveel mensen denken dat immigratie eerder een negatief effect heeft gehad op hun land dan positief” (vrije vertaling). De immigratietsunami’s die over Europa uitrollen, zijn wel degelijk een consequentie van dat Ubiquisme.

Wat is Ubiquisme?
Een theorie van de Bende van Simplicius Simplicissimus[8].

De bendeleden, Ubiquisten (of Ubi’s), huldigen de theorie dat vermits overal op aarde mensen voorkomen, iedereen waar ook ter wereld thuishoort! Volgens hen hoort de wereldbevolking slechts één taal te spreken, één cultuur te bezitten, territoriale aanspraken af te zweren en met iedereen onvoorwaardelijk alle welvaart te delen; daarom moeten Vlaanderen, Nederland enz. alle migranten hartelijk ontvangen en alle kalveren slachten. Zodra de rijke akkers kaalgevreten, zullen de sprinkhanen naar een ander Cocanje verkassen en kunnen de autochtonen herbeginnen. Deze tegennatuurlijke, in wezen anarchistische theorie is even wetenschappelijk als frenologie en craniometrie[9], maar ook die waren ooit zeer in de mode bij mediocre huffenpuffers[10], met onmenselijke resultaten dientengevolge.

Deze theorie is een overgesimplificeerde versie van het Kosmopolitisme van Immanuel Kant, samengeflanst door luie Gramsci-intellectuelen met middelmatige intelligentie en opgeblazen moreel zelfbeeld. Alles wat zij bij Kant te moeilijk vonden om te begrijpen, te lang uitgesponnen om te lezen of te lastig om uit te voeren, werd gedumpt. Zo schreef Kant: “De wet van wereldburgerschap is beperkt tot de voorwaarden van de universele gastvrijheid”[11]. Over die “beperkingen” is nooit overlegd, zodat er geen zijn en stilaan al onze drempels en zedelijke regels verdwijnen terwijl immigranten, die hier hun eigen zeden opdringen, een royaler statuut genieten dan autochtonen. Hebben wij dan niet de Oude Grieken en de nomadische Arabieren (en anderen) die ons hun eeuwenoude “regels der gastvrijheid” aanreiken kunnen, exempels dienstig voor het opstellen van onze Wetten van de Gastvrijheid?

Jacques Derrida stelt: “Gastvrijheid is het wezen van de cultuur, en niet zomaar een willekeurig ethisch beginsel”[12]; dit impliceert dat elke cultuur het begrip anders kan invullen. De UVRM erkent dit in Art. 29.2: “In de uitoefening van zijn rechten en vrijheden zal eenieder slechts onderworpen zijn aan die beperkingen, welke bij de wet zijn vastgesteld en wel uitsluitend ter verzekering van de onmisbare erkenning en eerbiediging van de rechten en vrijheden van anderen en om te voldoen aan de gerechtvaardigde eisen van de moraliteit (…) in een democratische gemeenschap”. Kant was zich bewust van de spanningsvelden tussen culturen; hij gebruikte een raciale terminologie maar vermits het voor hem

in de eerste plaats om het morele aspect ging, mogen wij dit vandaag vertalen naar cultuur: zeden, moraal, ethiek zijn niet universeel maar wel cultuurgebonden en hebben herders en jagers “een legitiem recht om op hun eigen manier ‘te leven zoals zij willen’ en hun land zo nodig met geweld te verdedigen tegen pogingen om hen te onteigenen”[13] dan hebben Vlamingen en Nederlanders dat ook!

Huffenpuffers versus Immanuel Kant
Antropologe Bambi Ceuppens poetste voor het AfrikaMuseum[14] ons koloniale verleden op tot een verhaal dat de waarheid geen geweld aandoet” schreef HLN[15]. Deze dochter van een zwarte vader en een witte moeder, antwoordt op de vraag “Wat zegt u aan een zestienjarige als u de kolonisatie uitlegt” het volgende: “Dat het gaat om een militaire bezetting van een ander land, want uiteraard waren de Belgen destijds niet uitgenodigd door de Congolezen. En dat ons land daar heeft geprobeerd om de cultuur heel erg te veranderen en er geld aan te verdienen.”

Aldus geformuleerd, zijn wij autochtonen gerechtigd de invasie van andere culturen te zien als “een bezetting”, daar wij die vreemdelingen “niet uitgenodigd” hebben en zij onze “cultuur heel erg (proberen) te veranderen en er geld aan te verdienen”[16]. Samengevat: ons land wordt gekoloniseerd en het volk heeft het recht zich daartegen te verzetten!

Kant construeerde met zijn Kosmopolitisme helemaal geen simpel concept! Hij streefde naar de onafhankelijkheid der volken. Daarenboven was Kant patriot èn nationalist: twee begrippen waarvan Ubi’s walgen. Peppi en Kokki etaleren in De Zondag van 20/10/2019 gretig hun afschuw: zij “gruwen van nationalisme”, zijn “allergisch voor nationalisme” (en alle andere huffenpuffers met hen). “Wij zoeken naar wat verbindt; niet naar wat verdeelt” beweren zij, en nationalisme is “heel erg verdelend”! Echt? Filosoof Johann Gottlieb Fichte, volgeling van Immanuel Kant: “Der Patriot will, daß der Zweck des Menschesgeschlecht zuerst in derjenigen Nation erreicht werde, deren Mitglied er ist” (“De patriot wil dat het doel van het menselijk ras eerst wordt bereikt in de natie waarvan hij lid is”)[17]. Men moet dus volgens werkelijk intelligente kosmopolieten zoals Fichte eerst nationalist (en volgens Kant eerst patriot) zijn voordat men zich met andere volken gaat bemoeien!

Ubi’s verwerpen het feit dat het begrip “citizen” (stedeling) nauw aanleunt bij het begrip “natie”:

“He is not a citizen who is not disposed to respect the laws and to obey the civil magistrate; and he is certainly not a good citizen who does not wish to promote, by every means in his power, the welfare of the whole society of his fellow-citizens.”[18]

Ubi’s zijn loze kosmopolieten. Het zijn nowhere men die, om Lennon & McCartney te parafraseren, are (…) making all their nowhere plans for everybody… en vooral voor hun carrière! Idealism, zegt Aldous Huxley, is the noble toga that political gentlemen drape over their will to power.

Idealisme is de “nobele” toga die politici draperen over hun machtsdrang.

---

1. Het politieke beest uit de titel komt uit Openbaringen 13
2. Gratis weekkrant in Vlaanderen, op zondag bij de bakker.
3. 2017: Ridouani één, De Clercq twee. “Centjes verdienen”.
4. Rijpe volwassenheid of “het verantwoordelijke stadium” heerst in de periode van +/- 40/45 à 60/65 jaar (ontwikkelingspsychologie cf. K. Warner Schaie).
5. Vrij vertaald: “Zijn vermogen om gigantische plannen te ontwerpen die fantastisch en onmogelijk leken, terwijl zijn beheersing van het detail hem in staat stelde zijn projecten te voltooien waar elke andere man zou hebben gefaald.” Uit “Real Conversations. A Dialogue between Conan Doyle and Robert Barr”, McClure’s Magazine, 1894.
6. Hun cultuur was efficiënt gericht op lijf- en stambehoud. Mannen behartigden de jacht en de verdediging van jachtgronden en stam. Cf. Immanuel Kant (vrij vertaald): “Herders en jagers hebben een legitiem recht om op hun eigen manier ‘te leven zoals zij willen’ en hun land zo nodig met geweld te verdedigen tegen pogingen om hen te onteigenen” (bron: Global Democracy and Exclusion; Ronald Tinnevelt, Helder De Schutter; 22 October 2010; 2).
7. Volgens de wetgever Lycurgus sedert de 7e eeuw BC (bron: Wikipedia).
8. Vertaald: Simpel Simpeler. De Bende van de Simpelaars, zo u wilt.
9. Overblijfselen van deze theorieën zijn onder meer de nog steeds gebruikte begrippen “wiskundeknobbel” en “talenknobbel”, het “hoge voorhoofd” (zou wijzen op een groot brein) en “de strakke kaaklijn” (indicatie voor veel testosteron).
10. De wolf in De Drie Biggetjes deconstrueerde hun huisjes middels “huff and puff”; hij was een Gramsci-intellectueel.
11. Immanuel Kant, Derde definitieve artikel van de eeuwigdurende vrede
12. Jacques Derrida, (1998) Over gastvrijheid, Boom, Amsterdam
13. Zie noot 6
14. Het laatste koloniale museum ter wereld (in Tervuren, Brussel) met etnografische en zoölogische collecties uit voormalige koloniën in Centraal-Afrika.
15. 05/12/2018
16. Cf. de halalfarce, gescheiden zwemmen, pijnloos slachten…
17. Uit: “Der Patriotismus, und sein Gegenteil. Patriotische Dialogen vom Jahre 1807”.
18. Adam Smith, “Theory of Moral Sentiments“; vrij vertaald: “Hij is geen burger die niet bereid is de wetten te respecteren en de burgerlijke magistraat te gehoorzamen; en hij is zeker geen goede burger die niet op alle mogelijke manieren het welzijn van de hele samenleving van zijn medeburgers wil bevorderen”.

---

Eerdere essays van Walter Claeys op Veren of Lood vindt u hier.