De onrust over campagnevoerende Turkse politici in Duitsland, Nederland en België toont het Turkse probleem dat door het toestaan van dubbele nationaliteiten is gecreëerd in optima forma. Dit gaan we vaker meemaken – stel je voor dat Marokko ineens een democratie wordt.

De rel die is ontstaan door de hier binnenkort campagnevoerende Turkse politici is een veel principiëler zaak dan onze overheid prettig vindt te erkennen. De reacties vanuit Turkije zijn zowel triomfantelijk als dreigend, en daarmee laten zij zien dat ons probleem door hen niet snel zal worden opgelost. De oplossing is zowel eenvoudig als pijnlijk – en dat is nu eenmaal iets waar onze politici niet goed in zijn. Bovendien: het zou Wilders maar in de kaart spelen. Doodmoe wordt je van die hypocrisie.

Kijk eens naar Erdogan over Duitsland, dat hij eerder beschuldigde van nazi-praktijken:

🆘‼️😬🔥 Turkey: 'I will make the world rise up!' Turkish president's astonising threat after Germany snub. https://t.co/Hen2gcgOOZ pic.twitter.com/CbhbNPdfMm

— Onlinemagazin (@OnlineMagazin) March 7, 2017

Eenvoudig een aankondiging die je als weinig anders kunt begrijpen dan de aankondiging tot opstandigheid van een grote minderheid. De logische reactie? Dat de EU(lidstaten) per direct alle financiële tegemoetkomingen aan Turkije bevriest. Heeft u de EU al gehoord? Natuurlijk niet, dat zou Merkel niet fijn vinden. Bovendien is het moeilijk voorstelbaar dat de EC een besluit neemt – dat ligt niet in hun aard als het gaat om buitenlandse politiek.

De beschuldigingen aan Duitsland hadden overigens hun evenknie in die aan Nederland, maar daarover zul je de Nederlandse regering helemaal niet horen. Ook omdat het waar is, trouwens. In ieder geval tot en met 15 maart. Geert Wilders heeft dan ook een demonstratie vóór de Turkse ambassade aangekondigd. Slim als onderdeel van zijn campagne – dat de rest van de politiek zwijgt en wegblijft is een teken van extreme zwakheid en gebrek aan principes. Zó bang is men dat de kiezer het gelijk van Wilders begrijpen gaat.

Dat Turkije intussen gaat proberen een stukje Syrië te annexeren lees je alleen in Elsevier. Ook dat is iets dat de EU niet aan kan staan, toch? Maar eigenlijk is dit een ander onderwerp, hoewel ook dit illustreert dat als het over principes gaat, Turkije veel meer maken kan dan, zeg, president Assad. Gingen principes uit de aard van hun betekenis niet in gelijke mate op voor iedereen? Ik bedoel maar.

Maar die dubbele standaard als het gaat om principes heeft nog een andere zijde, en daarmee gaan we weer terug naar die campagnevoerende Turkse ministers: er zij al enige tijd tegenstanders van Erdogan en zijn lust naar meer macht op campagne in Nederland, onder andere ondersteund door een zonder meer achtenswaardig Kamerlid van de PvdA. Niemand heeft er ooit een bezwaar tegen geuit, niemand vindt dat vreemd, en niemand behalve een klein berichtje in Turkse media heeft het er over.

de positie van Nederland was al moeilijk in verband met deze campagne, maar dit doet de deur dicht. Zoals ik gisteren al schreef: Duitsland heeft de facto al gecapituleerd. Nederland zal volgen en België heeft sowieso de EU al voortdurend in de nek. Maar vóór 15 maart wil de regering er zo min mogelijk over horen. Begrijpelijk, maar schandalig.

Hoe dit verder ook afgehandeld wordt, duidelijk is dat dit niet lang meer door kan gaan zo. De dubbele nationaliteit is een mislukt experiment dat moet worden afgebouwd. Met harde hand desnoods, en zonder aarzelen. Want hoe langer dit duurt, des te langer blijft het probleem spelen. Stiekem een beetje ageren tegen Erdogan in de marge is niet langer acceptabel in het licht van wat er voor wordt opgegeven. Overleg hierover met Duitsland is wellicht noodzakelijk voor een gezamenlijke strategie, maar geen essentiële voorwaarde om met de aanpak hiervan te beginnen.

Uiteindelijk is dit een probleem dat de gehele EU aan zal gaan op termijn. Soms is amputeren medisch verstandiger dan hopen dat iets weer zo wordt als het ooit was. En als we dan toch steeds vaker gaan praten over integratie in plaats van wegkijken als immigranten achter hun voordeur zaken aanpakken op een manier die eigenlijk als onwenselijk wordt beschouwd, zou dit een reden te meer moeten zijn. Je hoeft geen helderziende te zijn om te snappen waar dit uiteindelijk fout gaat lopen. Veel Nederlandse onderbuiken voelen het al aan hun water.

Vanavond gaat de Turkse minister van Buitenlandse zaken spreken in Hamburg. Heeft hij aangekondigd. en trekt zich daarmee niets aan van de evidente smoes van de stadsregering van Hamburg:

De Turkse minister van Buitenlandse Zaken Cavusoglu is vastbesloten om vanavond in Hamburg over het grondwet-referendum te spreken. Een gebouw waar een bijeenkomst gepland stond, is echter door de plaatselijke autoriteiten afgekeurd omdat het niet zou voldoen aan de brandvoorschriften.

Volgens het Duitse persbureau DPA wijkt Cavusoglu nu uit naar de woning van de Turkse consul-generaal in Hamburg. Later wil hij doorreizen naar Berlijn, om onder meer een reisbeurs te bezoeken.

Turkije is op ramkoers nu. Wie denkt dat het allemaal wel minder worden zal als hij maar een tijdje zijn zin krijgt kent zijn geschiedenis niet. Maar ook zonder Godwins is het iedereen die dit soort zaken wel eens gevolgd heeft in de media volstrekt duidelijk, dat het alleen maar erger worden zal. Wanneer gaan de West-Europese regeringen dat beseffen? Of moeten ze eerst stuk voor stuk worden vervangen??