Het heeft de raad van ministers der EU verbazingwekkend weinig tijd gekost om na de overwinning van Erdogan afgelopen zondag te memoreren dat verdere onderhandelingen met de Turkse dictator-in-spé zinloos lijken. Resteert nu de vraag; hoe stevig zien we die conclusies terug in beleid?

Daar ziet het nog niet naar uit, de EU kennende. Desondanks wordt er nu al een een ander geroepen:

Na de verkiezingsoverwinning van de Turkse president Recep Tayyip Erdogan, zeggen ministers van Europese Zaken na een bijeenkomst in Luxemburg dat ‘Turkije steeds verder afdrijft van de EU’.

Interessant probleem. Waarom niet vorig jaar al na de bevestiging dat de Turkije over gaat op een presidentieel systeem? Denkt de EU echt dat een andere keuze als president zondag tot een andere politieke situatie zou leiden? In dat geval was een eerder afscheid van het land geboden geweest, want dat Erdogan niet genegen zou zijn zijn positie af te staan was al een hele tijd zonneklaar.  Kennelijk was het de EU liever dat iedereen begrijpt dat ‘het zo niet langer kan’. Echt nodig zou je dat niet moeten hoeven vinden, maar de EU kijkt niet op een paar miljoen meer of minder.

Want dat is natuurlijk de volgende halte. Als verder onderhandelen zinloos is, kunnen die onderhandelingen worden afgebroken en kan de aanvraag van het land worden afgewezen. En daar uit zou volgen dat er niet langer reden is de kas van Turkije te spekken met de structuurfondsen de de EU altijd weer genereus ter beschikking stelt aan kandidaat-leden.

‘De toetredingsonderhandelingen zijn daarmee tot stilstand gekomen. Er kunnen geen verdere hoofdstukken worden geopend en geen verder werk gedaan aan de modernisering van de EU-Turkije douane-unie,’ aldus de verklaring.

Tja.

Wel krijgt de Turkse regering een pluim van de EU-ministers voor de ‘sleutelrol’ die het land vervult bij het bestrijden van de migratiestroom naar de EU. De ‘constructieve medewerking’ van Turkije heeft ‘heldere resultaten’ opgeleverd, aldus de ministers.
De financiële bijdrage die de EU aan Turkije levert voor het opnemen van immigranten zal dan ook blijven.

Ik zeg niet graag ‘je verwacht het niet’, maar je verwacht iets als dit inderdaad niet – indien de EU zichzelf en haar pretenties serieus zou nemen. Maar er is angstwekkend veel meer:

Vorig jaar al gaf de EU meermaals aan niets meer te zien in verdere onderhandelingen over EU-lidmaatschap voor Turkije. De Turkse regering wil al heel lang dat de visumplicht voor Turken die naar de EU reizen wordt afgeschaft, zoals eerder in het kader van de EU-migratiedeal met Turkije is beloofd.

Al deze zaken moeten eerst dood worden verklaard eer men eens toe komt aan het afknijpen van de geldstromen die naar Turkije vloeien. Het is ook een aardige indicatie van wanneer een land als Albanië rijp is voor toetreding: als wij het land hebben opgebouwd.

Mogelijk is het zelfs nog te vroeg om te verklaren dat men er in de EU nu mee wil stoppen, deze charade. Wat daar wel voor nodig is? De ineenstorting van de euro zou mogelijk het beste helpen.