Turkije zit in problemen die je van mijlenver kon zien aan komen (die we dan ook voorspelden) en die president Erdogan persoonlijk gaan raken omdat hijzelf de verantwoordelijkheid voor de economie op zich nam. Dat was niet slim.

Vorig jaar al was de Turkse president razend over zogenaamde woekeraars en profiteurs die de prijzen van pistachenoten (geïmporteerd uit Iran)  verhoogden om een extra winstje te maken. Dit jaar zijn het ‘voedselterroristen’.

Deze ‘verraders van de natie’ verkopen boodschappen voor te hoge prijzen. Dat zorgt ervoor dat Turken steeds minder kunnen kopen voor hun geld, zegt althans president Erdogan. “Ze gooien de prijzen omhoog. Dat is een terroristische daad.”
De groenteman, het voornaamste doelwit van de president, ziet dat anders. Door de inflatie, de ontwaarding van de Turkse lira, zijn de onkosten voor bijvoorbeeld kunstmest en transport snel gestegen. Hierdoor zijn groenten in de winkel dertig procent duurder geworden dan een jaar geleden.

Niet voor niets leek de Turkse lira vorig jaar definitief door zijn hoefjes te gaan. In september verhoogde de Turkse centrale bank eindelijk de rente, waarna enige rust in trad. Maar dat ging in tegen de overtuiging van de president dat de rente (inflatie) hoort te zakken als de centrale bank de rente verlaagt. Sinds september doet de Lira het niet heel veel beter, maar in ieder geval is de vrije val van de munt gestuit. :

Op 31 maart zijn er in Turkije lokale verkiezingen. Daardoor doet de regering er alles aan om niet de schuld te krijgen voor de geldontwaarding. Naast het aanwijzen van de groenteman als schuldige zijn in Ankara en Istanbul stallen opgezet waar gesubsidieerde groenten worden verkocht. Erdogan wil daarmee “degenen die terroriseren stoppen”.

Desondanks lijkt de hele gang van zaken weer sprekend op het fiasco dat Erdogan vorig jaar nog bijna de presidentsverkiezingen kostte. Ditmaal worden de lapmiddelen op straat in gezet:

Op het plein in het centrum van Besiktas staat een grote witte tent. Het is een marktkraam, met dranghekken ervoor. Die zijn nodig, want er staat een flinke rij. Zakken tomaten, uien en aardappels gaan over de toonbank. Allemaal voor gemiddeld de helft van de prijs waarvoor ze in de winkel worden verkocht.
De Turkse regering verkoopt sinds deze week gesubsidieerde groenten in tientallen van deze kramen. In de rij staan voor voedsel, dat doet terugdenken aan de Turkse crisisjaren, zegt een vrouw in een dikke jas. “Dit is nodig vanwege het wanbeleid, de verkeerde politiek,” zegt ze. “En dan willen ze met deze kramen nog een beetje goede sier maken ook.”

En dat dit de verkeerde politiek is weet iedereen die niet gelooft in islamitische dogma’s die rente heffing verbieden. Eigenlijk heeft president Erdogan nauwelijks ervaring met de wetten van de economie:

Sinds de AKP in 2002 aan de macht kwam ging de Turkse economie voor de wind. Tot vorig jaar zomer. Toen zorgde een korte en hevige handelsoorlog met Amerika voor een valutacrisis. Buitenlandse investeerders verloren vervolgens hun vertrouwen.

Maar het heeft er alles van weg dat zijn land er nu snel achter gaat komen waar de bottom line ligt.

---

Meer over Turkije onder Erdogan op Veren of Lood vindt u hier & hier.