Het heeft vier maanden geduurd, maar president Trump is nu zo ver dat hij het Klimaatverdrag van Parijs opzegt, zo werd vanmiddag bekend. Alleen de route naar opzegging staat nog ter discussie.

Dat Trump deze verkiezingsbelofte gestand doet zal vèrstrekkende gevolgen hebben. Zijn benoeming van klimaatscepticus Scott Pruitt tot chef van het Amerikaanse Bureau Milieubescherming (EPA) was al een mijlpaal; deze aankondiging is een tweede en de manier waarop het gebeurt kan de derde worden. Dat is allemaal goed nieuws dat de weg vrij kan maken voor objectiever onderzoek naar het klimaat dat vrij is van ideologisch gekleurd politiek gedram. Dat is hoognodig, al was het alleen maar doordat de manier waarop de klimaatwetenschap wordt gedomineerd door ideologische standpunten het meest nog doet denken aan de manier waarop de sociale wetenschappen door ideologische kleuring zijn gefesteerd. Ook daar zouden de ideologische vooringenomenheid van veel beoefenaren eens tegen het licht moeten worden gehouden, en niet alleen doordat een enkeling als Diederik Stapel per ongeluk tegen de lamp loopt. Je hoeft geen sociaal wetenschapper te zijn om te grijpen hoeveel daar mis gaat als je ziet wat er geregeld uitkomt. Wetenschap met ideologie mengen heeft de Sovjet-Unie en het communisme evenmin goed gedaan, en de praktijk van de huidige dag in de klimatologie is erger. Niet in het minst doordat er veel geld mee gemoeid is, en dat trekt nu eenmaal hongerige parasieten aan.

Dat laatste maakt het ook van eminent belang hoe Trump de terugtrekking uit het Klimaatverdrag van Parijs vorm gaat geven. In principe betekent directe opzegging nu dat men er nog drie jaar aan mee moet doen. Maar als de USA zich helemaal uit het betreffende klimaatverdrag van de VN terugtrekt is die periode mogelijk korter. Bovendien is er een politiek statement mee te maken:

Trump could do to unravel Obama’s climate legacy. It sends a combative signal to the rest of the world that America doesn’t prioritize climate change and threatens to unravel the ambition of the entire deal.

Dit zou het IPCC wel eens de kop kunnen kosten. De Amerikanen financieren het leeuwendeel van de VN, en daar zal het IPCC geen uitzondering op zijn. Dat betekent een enorme kortwieken van dit activistische clubje dat er vooral uit lijkt de eigen financiering voortdurend uit te breiden middels rapporten die ongefundeerde conclusies uit eerdere tijden proberen te rechtvaardigen met voortdurende aanpassingen van modellen en meetgegevens. Onderwijl probeert men tevens wetenschappers die de claims van de organisatie met scepsis bezien te ontdoen van hun financiering, daarmee de meest effectieve manier van het onderdrukken van elke oppositie tegen hun paradigma faciliterend.

Let wel, volgens het AD zijn de enige landen ter wereld die niet mee doen aan het Klimaatverdrag van Parijs Nicaragua en Syrië. Logisch, want de meeste landen buiten de geïndustrialiseerde wereld zijn er nette ontvangers door geworden. Ze krijgen geld omdat de geïndustrialiseerde landen het klimaat zouden aantasten, en zij zich zo kunnen wapenen tegen de gevolgen. Goed bedacht en makkelijk verdiend, zeker als je ziet hoe ze geregeerd worden, en hoe er meestal met de staatsinkomsten wordt omgesprongen. Obama heeft indertijd zijn volle gewicht en dat van de USA achter ‘Parijs’ gegooid om het rond te krijgen, en met name van China herinner ik me dat dat land nogal spartelde. Het vertrek van de USA maakt de weg vrij voor een grote uittocht. Dat heeft enorme politieke betekenis, waarvan de waarde moeilijk te overschatten valt.

Zo is daar bijvoorbeeld ook de gedachte dat bepaalde internationale verdragen niet mogen en kunnen worden opgezegd. Trump verwijst dat idee nu met één streep terug naar het land der fabelen. Als de USA zich inderdaad via het terugtrekken uit het VN-verdrag losmaken van het Klimaatverdrag van Parijs – en andere landen volgen de USA daar in – dan is dat een mijlpaal in de naoorlogse geschiedenis die veel aannames uit links-politieke hoek tot in de fundamenten zal schokken. Een vlotte terugtrekking van de USA uit het Klimaatverdrag van Parijs is een politieke schok van 10 op de schaal van Richter. Belangrijker nieuws zult u vandaag niet lezen.

Het gehuil bij de NOS is bevredigend hysterisch:

Wat zijn de gevolgen, als dit rijke land met z’n enorme uitstoot zich daadwerkelijk afkeert van de inspanningen van de rest van de wereld om de uitstoot van broeikasgassen tegen te gaan?
(..)
Er is angst voor een domino-effect: zullen ook andere landen de afspraken naast zich neer willen leggen, als zo’n groot land als de Verenigde Staten zich weinig meer gelegen laat liggen aan het akkoord? Bovendien: ook met de afspraken van Parijs in de hand, zal het nog moeilijk genoeg worden om de opwarming te stoppen. Laat staan nu de VS niet meer mee doet.
(..)
Wetenschappers denken dat een nog sterkere opwarming zal leiden tot steeds extremer weer, met mis-oogsten tot gevolg, het uitsterven van dier- en plantensoorten en een stijgende zeespiegel door het smelten van ijskappen, waardoor steden en landen kunnen overstromen.
Met het akkoord van Parijs probeert de wereld deze opwarming tegen te gaan. Bijna 200 landen hebben ermee ingestemd. Inmiddels hebben 147 landen het Parijse Akkoord geratificeerd, die samen meer dan 82 procent van de mondiale uitstoot vertegenwoordigen.
Toch is het probleem met dit akkoord nog lang niet opgelost. Want de beloftes van alle landen tot nu toe bij elkaar opgeteld, leiden nog steeds tot een opwarming van 3 gaden of meer, zo waarschuwde gisteren de secretaris-generaal van de VN, Antonio Guterres.
In Parijs is dan ook afgesproken dat de landen de komende jaren hun inspanningen telkens verder moeten aanscherpen. Guterres kondigde aan in 2019 een nieuwe mondiale klimaattop te willen organiseren, om te praten over de naleving van de Parijse afspraken.

Als u dit zo overziet begrijpt u een beetje mijn tevredenheid. Ik hoop wel dat men Volkert van der G. tijdig ontdoet van zijn paspoort, dat soort gedoe kunnen we er nu niet bij hebben. Want dit is de grootste klap die linkse idiotarians in een generatie te verwerken kregen, en het zal nog enige tijd duren eer het onomkeerbaar is.