Hoewel het bijna niet kon uitblijven, werd ik vannacht toch nog verrast door een bericht dat de Trojka Griekenland eigenlijk opgeeft. De website die het bericht bracht is meestal betrouwbaar, maar door het gebruik van primaire anonieme bronnen niet altijd even makkelijk te controleren. Hoewel het bericht gistermiddag al werd gepubliceerd, kon ik er gisteravond laat nog nergens bevestiging van krijgen.

Maar vanmorgen vroeg had Reuters het dan toch, zij het met een iets gematigder tekst. Dit neemt niet weg dat de eerste regels van het oorspronkelijk geciteerde bericht letterlijk overeenkomen met het citaat uit de tekst die Reuters bemachtigde, wat doet vermoeden dat mijn oorspronkelijke bron iets heeft gezien dat bij nadere beschouwing niet voor publicatie geschikt werd geacht. Mogelijk was dat het verhaal dat de Grieken kregen overhandigd.

Eerste bron:

“It is clear that Greece is off track and there is no chance they will cut the debt to 120 percent of GDP in 2020 as envisaged. It will be rather 136%. New prior actions will be needed, on top of the existing [ones] before any new tranches of eurozone and IMF emergency loans to Greece can be paid.“

Reuters:

“It is clear that Greece is off track and there is no chance they will cut the debt to 120 percent of GDP in 2020 as envisaged. It will be rather 136 percent, and this would be under a positive scenario of a primary budget surplus, a return to economic growth, and privatization,”

Het verschil en de implicaties lijken me kristalhelder. Maandag wordt er nog verder vergaderd, maar het IMF en de Trojka hebben elke illusie aangaande een terugkeer van Griekenland naar een standaard – die voor lidmaatschap van de EU vereist zou moeten zijn – opgegeven.

Wat ook vast staat is dat Griekenland twee jaar uitstel geven 30 miljard euro kost, en weinig tot niets zal opleveren. En dat alles mee moet zitten, wil Griekenland in 2016 in staat zijn om in ieder geval de rente op haar schulden te kunnen betalen. Aangezien we het dan nog steeds niet over afbetalen hebben, kan iedereen zich voorstellen dat dit wel enige eeuwen duren kan. Verstandige mensen zijn dan vanzelfsprekend allang geëmigreerd naar een ander Europees land. Want wie wil achterblijven in een geografisch gebied waar je enorm hogere lasten moet dragen die enige generaties voor je geboorte zijn aangegaan om wat meer ouzo te kunnen consumeren op een beschaduwd plekje op het dorpsplein?
Economie, GDP en onhoudbaarheid
Wat maar zelden duidelijk wordt gemaakt, is dat de krimpende economieën van probleemlanden als Griekenland (waar de economie al zes jaar krimpt met heftige percentages, totaal is al meer dan een kwart verdampt tov 2005) twee kanten uitwerken. Schulden worden uitgedrukt als percentage van het GDP, maar het gaat om absolute getallen. De consequentie is dus, dat bij een gelijkblijvende schuld in euro´s maar met een krimpende economie, de staatsschuld uitgedrukt als percentage van het GDP nog steeds navenant toeneemt. Maar Griekenland heeft het punt waar de schuld in euro´s niet groter wordt, nog steeds niet bereikt ,en het is zeer de vraag of dat voor 2112 nog gaat lukken. Schrijf 2016 maar af, want voor dat scenario moet alles meezitten, en dat komt niet overeen met de werkelijkheid waar we op af koersen.

Er is een oude fabel, meer een rekenkundig grapje eigenlijk, waarin de haas niet in staat is de schildpad in te halen als de schildpad een voorsprong van 1 meter krijgt, ondanks dat de haas tien keer zo snel is als de schildpad. Telkens als de haas namelijk zijn achterstand heeft ingehaald, blijkt de schildpad ook een kleine vordering te hebben gemaakt. En zo van eeuwigheid tot amen.

Het is een kwestie van perspectief natuurlijk, en zoals het gezegde gaat: over honderd jaar zijn we allemaal dood. Maar de Grieken zijn dan in ieder geval nog steeds aan het afbetalen. Tenzij ze zich failliet verklaren, en stoppen met afbetalen. Eens komt die dag. Zeg nu zelf, wat zoudt u doen?

 

 

Eerder verschenen op Dagelijkse Standaard