Het is al een paar dagen heel onrustig in Pakistan, en dat heeft vandaag geresulteerd in het aftreden van een minister die enige rationele zaken wilde doen. Dat kan in het moderne Pakistan niet langer.

In chronologische volgorde ziet u hier vier Teletext-berichtjes van de afgelopen dagen. Eerst werd er gemeld dat de politie er een einde aan maakte, maar dat moest al snel worden gecorrigeerd.

Eerst dacht de regering het met de politie af te kunnen, maar dat bleek tegen te vallen.

Maar de aanzwellende protesten maakten het leger ook weer niet al te happig op ingrijpen. Het wachtte vooral af. Dat is logischer dan u wellicht denkt. In een failed state als Pakistan is het leger het enige het land bijeen houdt. In de grensgebieden met Afghanistan  krioelt het letterlijk van de militante islamisten van diverse pluimage, en het leger is wel wijzer dan te roeren in een wespennest als het daarvan zelf de ellende zal moeten dragen. NB: het Pakistaanse leger is geen onderdeel van de staat: het ìs de staat.

Zoals we zijn gewend van militante mohammedanen hielden die aan, ondanks het geweld en de doden die vielen.

Vanmorgen was het over. De aanhoudende druk van woeste moslims is minister Hamid politiek fataal geworden. En waarom?

De Pakistaanse minister Zahid Hamid stapt op na dagen van felle protesten door fundamentalistische moslims. De minister had zich in de ogen van de demonstranten schuldig gemaakt aan godslastering omdat hij had voorgesteld om een zin te veranderen in de eed die parlementariërs op Mohammed moeten zweren.
Die voorgestelde tekst was inmiddels al ingetrokken maar de betogers namen daar geen genoegen mee en bleven het vertrek eisten van Hamid.
Bij de protesten vielen afgelopen weekend zeker zeven doden en 200 gewonden. Bij de hoofdstad Islamabad hadden de betogers een van de hoofdwegen naar de stad bezet, maar ook in andere steden waren grote protestacties.

Het laat weer eens zien dat woedende moslims als lemmingen blijven drammen totdat ze een hindernis met hun lijkjes hebben overwonnen. Door een riviertje er mee af te dammen, of een hindernis te overwinnen dor de lijkjes als trap te gebruiken. En alles dat er voor staat met plat, weg, dood.

Wie denkt dat Pakistan nu schijnbaar radicaliseert heeft het niet begrepen. Dit was er altijd al, men is nu alleen in de winning mood. Dan zijn een paar extra lijken niet relevant, behalve om na afloop geëxalteerd over te doen als over ‘martelaars’.