Thierry Baudet is een fenomeen. Maar wat voor soort fenomeen? Renzo Verwer analyseert in dit artikel de wijze waarop het FvD het electoraat bespeelt.
Het Thierry-interview
Fractievoorzitter en partijvoorzitter van het FvD Thierry Baudet gaf een interview aan De Volkskrant. Interviewer Steffie Kouters liet zich volledig inpalmen. Baudet doet zoiets knap: praten over wijn, stijl, therapie, vrouwen. Hij geeft een primeurtje (Iraanse vriendin/date); Kouters lijkt hem te bewonderen:

– Het lijkt me dat de vrouwen zich bij jou niet snel zullen vervelen.
— ‘Ik hoop dat je dat opschrijft.’
– Zeker.

Twee behoorlijke uitersten in het journalistiek-politieke spectrum reageerden woedend op het interview: op Joop.nl en GeenStijl.nl verschenen al vrij snel snel geschreven stukken vol interpretatie en invulling, waarin de auteurs vooral van hun eigen Baudet-haat getuigden.

Zo gaat het vaak: Baudet brengt bij mensen van verschillend pluimage woede teweeg, een waas voor de ogen. Ze gaan tekeer zonder al te veel na te denken. Zoals die D66′ ers die zo kwaad op hem zijn, bijvoorbeeld Kees Verhoeven in dit filmpje  (Vanaf 22 min. 10 zien we een razende Verhoeven; Baudet blijft relatief rustig.)

Goeroe
De politicus heeft veel weg van een goeroe/religieus leider valt mij op. Ook collega Klei zag de overeenkomst tussen FvD en kerk al. Baudets mantra’s zijn namelijk religieus:
– Hij voorspelt met veel pathos de ondergang: “Wij zijn de laatste generatie”;
– Hij belooft redding: “Het mooiste moet nog komen.” “Hou van elkaar en van dit land”. “Wij zijn de partij van de liefde”.  “Ik wil geen premier worden, maar het moet.”
En natuurlijk:  “Ik MOET het land redden”;
– Hij spreekt geregeld tamelijk mystieke woorden die mensen breed kunnen invullen:
‘homeopathische verdunning van de bevolking’ en de ‘vreemde agressieve elementen die het maatschappelijk lichaam in worden geloodst’;
– Hij brengt mensen in welhaast religieuze vervoering;
– Hij belooft heilzame vergezichten; wil terug naar hoe het was, heeft een zekere afkeer van deze moderne tijd waarin mensen naar Lil’ Kleine en metal-muziek luisteren. Zijn dat dan heidenen in zijn ogen, vraag ik me af…

Ik en FvD/Baudet
Toen FvD nog een denktank was en geen partij ben ik naar een aantal bijeenkomsten geweest. (NB: Ik loop diverse politieke bijeenkomsten af. Ik ben nooit lid geweest van het Forum en heb er ook nooit op gestemd!).Bij die ‘borrellezingen’  introduceerde Baudet al zijn sprekers als helden, zoals Amerikaanse talkshowhosts dat ook doen met hun gast: “Ik ben ontzettend trots dat je hier bent.” Hij herhaalde dat een paar maal in een paar andere bewoordingen. En tot het publiek: “Ik ben blij dat jullie hier zijn. Vreselijk blij. Wij gaan hier, met zijn allen, een weerwoord geven aan [ vul in ‘EU’, ‘ partijkartel’, ‘mediakartel’ of…]. Wij doen dat, omdat het moet en omdat wij erin geloven dat het anders kan”.

Baudet is complimenteus en charmerend in de persoonlijke omgang, waarbij-ie dan ook geregeld lichte kritiek geeft, de zogeheten neg-techniek (prikkelen) die hij deelt met de zogeheten Pickup Artists. Hoe hij het dat exact bij vrouwen doet, weet ik niet – ik ben een man.

Thierry Baudet heeft lef. De meeste politici zijn bang voor de massa en willen zo gewoon mogelijk over komen. Ze zullen nooit met Latijnse citaten strooien en niet over Haydn en hun afkeer van popmuziek praten. Verder durft hij de harde confrontatie aan over onderwerpen waar vrijwel geen enkel politicus zich aan waagt: MH-17 en man-vrouw-verhoudingen.

Baudet geeft zijn publiek een warm bad. En zijn publiek geeft ook hem dat warme bad; en hij bedankt ze daarvoor. Dat doet hij nog steeds, als ik zo naar zo’n congres op internet kijk. Baudet doet denken aan NLP-goeroe Anthony Robbins.

Van een FvD-lid hoorde ik dat op partijcongressen van de FvD veel mensen al gaan staan voor applaus als de leider amper is uitgesproken en dat sommige mensen met tranen in de ogen staan. Dit lid vroeg zich af of hij in Noord-Korea was in plaats van in de Amsterdamse RAI.

Leidersprincipe
Baudet heeft het leidersprincipe uitstekend door: het gaat om GELOVEN en BELOVEN. De leider belooft en zolang je volgelingen GELOVEN gaat het goed. Volgers en leider bevestigen elkaar. Als volgelingen niet meer in je verhaal geloven, of je bent intern te omstreden geworden – dan houdt het leiderschap op.

Voorts hanteert hij de beginselen van Wilders, maar doet dat eloquenter, met meer humor en hij ziet er natuurlijk patent uit. Bovendien is hij slim – al zijn met name bepaalde opiniestukken wat slordig en snel opgeschreven en moet hij zijn cijfers beter paraat hebben.

Baudet spreekt bepaalde linkse, maatschappijkritische mensen met de term partijkartel/karteldemocratie, en trekt bepaalde sociaal-economisch linkse mensen. Bovendien heeft hij veel steun onder kleine en middelgrote ondernemers, en veel vijanden die hem voortdurend (te) belangrijk maken: Joop.nl, Jalta, Aalbers, Livestro, Dekker, Zentgraaff van GS en vele anderen. Zo krijgt hij voortdurend aandacht. Ik denk dat hij op kan gaan voor de 30 tot 60 zetels. Immers, Macron kon in één klap, vanuit het pseudo-niets, een partij maken die de macht greep. Trump kon een partij kapen.

FvD maakt (een klein) deel uit van een strijd die op vele fronten gevoerd wordt. Een internationale strijd die voorbij politiek links en rechts gaat, en waarbij het westen andere werelddelen economisch iets (veel?) zal moeten gunnen om immigratie te voorkomen. Regerenden/grote delen van de oppositie halen opgelucht adem na de Turkije-deal. Maar die partijen kijken nog niet eens 4 jaar vooruit, laat staan 10 of 25. Meer laaggeletterde, cultureel verdwaalde, niet aan kunnen hakende en/of diepgelovige migranten leveren een land niets op. Daarover debatteren  is met taboes omgeven; en maatregelen nemen met nog veel meer. De immigratiegolven zullen groter worden en Baudet zal profiteren.

Media
Tot slot iets over de media. Die hebben ongelooflijke moeite met het inhoudelijke interview met Baudet – en bij elke politicus trouwens. Dus interviewen ze over peilingen, (U verliest weer zetels in de peilingen, wordt uw positie niet onhoudbaar?), persoonlijk leven, ‘mogelijke gevolgen voor de coalitie’  en andere flauwekul. Ook hun commentaren gaan vaak over die onzin.

Tevens menen journalisten vaak inhoudelijk kritisch te zijn als ze iemand langs de zelfbedachte goed-fout-fascisme meetlat leggen…

Wel, ik moet ervan gapen. Goed-fout-denken heeft heel weinig met kritisch zijn te maken. Evenzo heeft ophef om een uitspraak of een gedraging van Baudet NIETS met kritiek te maken.