The Great Expectations of the middle class
De middle class staat centraal in het denken van veel economen. Dat heeft gevolgen die niet altijd te voorzien zijn, wat soms zeer onwenselijk is.
When there’s a financial crisis, policymakers and politicians increasingly kowtow to the demands of an influential group: the global middle class. Jeffrey Chwieroth and Andrew Walter tell Tim Phillips how their Great Expectations are destabilising the world economy.
Publicatie 15 november
Read about Great Expectations at VoxEU.
Middle class can be seen as the basis of society : citizens with poverty and rights.
Upper class should become more like middle class.
And lower class must become middle class.
THE question for economics, is : how does prosperity originate and grow.
Een buitengewoon eng interview dat me een hele nare smaak in de mond geeft.
Deze onderzoekers komen heel erg dicht bij het idee dat de ‘middenklasse’ waarvoor ze een veel wijdere definitie gebruiken dan normaal, ‘te veel’ invloed hebben op de politiek. Met die hele brede definitie van de groep die minder invloed zou moeten hebben krijg je automatisch een veel kleinere groep -gut, de elite- die veel meer invloed krijgt.
Waar men toch heel gemakkelijk overheen stapt is dat het de middenklasse is die de economie draagt. Niet de banken, niet de elite, niet de superrijken, maar de gewone werkende man die probeert steeds iets beter af te zijn.
Het idee dat een middenklasse overmatig wordt beschermd door de overheid is lachwekkend want die middenklasse is de groep die alle klappen opvangt. Belastingverhogingen zijn voornamelijk gericht op de middenklasse. Logisch, want bij de groep eronder valt weinig te halen, en de rijken zullen de belastingen ontwijken door te verhuizen naar een land met een beter belastingklimaat als men hen de duimschroeven verder aan probeert te draaien. Datzelfde geldt ook voor bedrijven. De kortingen op pensioenen idem, en dat geldt ook voor de hervormingen in de zorg. Het is vooral de middenklasse die voor de kosten opdraait en de gevolgen voelt.
Het idee dat het redden van de banken (en Griekenland) een positief effect heeft gehad op de middenklasse is nogal ver gezocht. Er zijn diverse voorbeelden waar het, hoewel tijdelijk pijnlijk voor een deel van de mensen die een deel van hun geld verloren door het failliet gaan van banken, uiteindelijk veel beter was om dergelijke banken te laten klappen omdat je dan opnieuw kunt beginnen in plaats van blijven doormodderen.
HERSTEL ! hier boven een vreselijke typo : “poverty” is PROPERTY !
Property and civil rights, are the basis of society.
All progression has originated from this.
To build a democratic society, under the rule of just and fair law and Constitution.
@Johan P : in principe ben ik het met u eens.
And to explain some more :
Economists should be studying economic history;
and history in general.
A recommended book : Niall Ferguson – ‘Civilization’ .The six killer apps of Western power.
[ 2011 ]
@Cool Pete
Neem bv IJslann en Japan waar men wel degelijk dergelijke banken heeft laten klappen.
In Nederland staat de staat garant voor €100.000 euro van iedere spaarder. Dat bedrag zou best naar beneden mogen. Voor de werkelijke rijken is dat slechts een schijntje. Persoonlijk ken ik maar heel weinig mensen die een dergelijk bedrag op een spaarrekening hebben staan. Zeker met de ratio van rente vs belasting die erover wordt geheven is het ronduit debiel om een dergelijk bedrag op een spaarrekening te hebben, men zou er dan beter aan doen gespreid te beleggen.
Het hele probleem is dat de bancaire wereld zo verweven is dat -tenzij men het heeft over heel kleine lokale banken- er altijd een soort domino-effect zal zijn, iets wat op zich al pleit voor een herziening van het stelsel en af te stappen van het idee van banken die ‘too big to fail’ zijn. Zelf zit ik te wachten op de enorme klap die gaat komen als de Deutche Bank straks in elkaar dondert, dat gaat een weerslag over heel Europa hebben en van daaruit misschien nog wel verder.
@JohanP : twee soorten banken :
– zakelijke handels-/investerings-banken; die failliet kunnen gaan
– gegarandeerde betaal-/spaar-banken voor particulieren
lijkt mij een redelijk uitgangspunt.