Het terugdraaien van domme wetgeving is nooit harder nodig dan na tijden van grote emotionaliteit en hysterie. Toekomstige generaties Nederlandse politici zullen er een dagtaak aan hebben.

Het is feitelijk al een tijdje in het vergeetboek geraakt (hetgeen al een indicatie is van hoe effectief dit propagandistisch bedoelde stukje wetgeving was) zo zijn we er aan gewend, maar de Nederlandse wet schrijft voor dat bij een ongeluk tussen een fietser en een automobilist die laatste altijd de schuld heeft. Tenzij voldoende kan worden bewezen dat dit niet zo is. In ieder ander geval krijgt de verzekering van de ‘dader’ de plicht alle schade van de fietser te vergoeden. Wie wel eens met de auto Nederlandse binnensteden bezoekt moet beseffen hoe dwaas deze regel is. Hoezeer ook goed bedoeld om de onoplettende fietser indirect van een verzekering te voorzien (en daarmee de staat ontlastend van nazorg die anders door niemand anders wordt betaald, ook dat). Niet alleen zijn er heel veel onoplettende fietsers in Nederlandse binnensteden, maar bovendien blijken zij uitstekend op de hoogte van deze regel. Dat iemand weet toch altijd gelijk te hebben maakt mensen er niet voorzichtiger op, helaas.

Ook buiten de Nederlandse binnensteden werkt dit zo overigens:

Studentensteden als Groningen, Utrecht en Amsterdam zijn notoire hotspots van fietsers die vinden dat zij – en niemand anders – voorrang hebben moeten. En ze nemen het ongezien, soms met desastreuze gevolgen. Dat het NoordNederlandse Qbuzz daar genoeg van heeft is niet vreemd. Nu de techniek het mogelijk maakt aan de bewijslast voor de bestuurder van een motorvoertuig te voldoen, is het niet vreemd dat dat ook gebeurt.

Het zou verstandig zijn deze domme wetgeving in Nederland dit aangaande weer terug te draaien. Risicovoller gedrag van fietsers kost meer slachtoffers dan mensen die beseffen dat ze kwetsbaar zijn, en dat auto’s vaak voorrang hebben als ze zelf haast hebben en zich ergens langs pogen te drukken. Natuurlijk gaat dat in tegen het geloof, dat autootje (automobilistje) pesten de samenleving uiteindelijk ten goede zal komen. Maar om daar mensenlevens aan op te offeren is te cynisch voor woorden, zeker nu de technische doorbraak van de dashcam onvermijdelijk zal worden gevolgd door een juridische, die de beelden van die apparaten steeds als doorslaggevend bewijs zullen accepteren.

Doordat dit soort situaties voortaan worden vastgelegd, hoopt de vervoerder buschauffeurs te ontlasten. “‘Op deze manier kunnen we bewijzen dat de chauffeur alles geprobeerd heeft om een ongeluk te voorkomen.”

Het gekrijs in het parlement hierover als iemand dit terugdraaien gaat voorstellen hoor ik nu al aankomen. Het zal wat tijd kosten ook, en ongetwijfeld enige overheidscampagnes van Postbus 51. Maar aan de andere kant: een toefje meer realiteit zou het parlement geen kwaad doen.