De Zwarte Piet-oorlog nu – géén capaciteit is het sleutelwoord
De Zwarte Piet-oorlogen lijken zich weer te gaan uitbreiden. Mensen snappen dat justitie niet iedereen aan kan pakken – geen capaciteit. Dat wordt nog wat.
De Zwarte Piet-oorlogen lijken zich weer te gaan uitbreiden. Mensen snappen dat justitie niet iedereen aan kan pakken – geen capaciteit. Dat wordt nog wat.
Van de week zijn de vonnissen gewezen in de zaak van de bescherming van de Dokkumer kinderen tegen de vijanden van Zwarte Piet uit Amsterdam.
De gerechtelijke uitspraak gisteren over de actie van de ‘Blokkeerfriezen’ in 2017 beoordeelt Peter Louter als een Randstadoordeel, en hij legt uit waarom.
Na jaren van drammen en dreigen met terrorisme en geweld, perste Jerry Affriye er gisteren in het zicht van de totale nederlaag zowaar een diplomatiek offensiefje uit.
Tijl Uilenspiegel was in zijn tijd een schelm die mensen een spiegel voorhield. Zo is Quincy Gario een hedendaagse schelm, maar de spiegel van minderheden die hij Nederland voorhoudt is een valse.
Nu moet je als het om Zwarte Piet gaat nooit te vroeg victorie kraaien, maar het pleit lijkt beslecht. Zwarte Piet blijft Zwarte Piet.
Meer dan iets anders is Zwarte Piet een symbool geworden. Waarvan en wie? Daarover wordt te weinig nagedacht, en de gevolgen zullen tot onprettige consequenties leiden.