Als Amsterdam piept, geeft staatsomroep een poot
Er zijn van die momenten dat je ziet hoe de lijntjes in dit land echt lopen. Dat iedereen die er toe doet elkaar kent uit Amsterdam, bijvoorbeeld.
Er zijn van die momenten dat je ziet hoe de lijntjes in dit land echt lopen. Dat iedereen die er toe doet elkaar kent uit Amsterdam, bijvoorbeeld.
Deze week kwam een verhaal naar buiten dat de bijvangst van een groot onderzoek uitwees hoe corruptie welig tiert binnen de Nederlandse politie.
Kabinet Rutte3 heeft in stilte – want bij staatsomroep en MSM hebben ze er alle begrip voor – een grondwetswijziging ingediend.
Ontsporingen in USA Today zijn er vele, maar tot de meest belangwekkende en significante behoort de cognitieve dissonantie tussen progressieve politiek en hun mediale achterban.
Voor al uw regeringsgetrouwe troep stem je af op de staatsomroep. Het zou een jaren vijftig reclameslogan kunnen zijn. Zo een waarvoor links allergisch was. Ooit.
Nu Sigrid Kaag D66-lijstrekker wordt, is het politiek ook interessanter om vragen te stellen over door haar ministerie verstrekte Palestijnse subsidies.
Ook de man die in Glasgow zes mensen neerstak – een 28-jarige asielmigrant uit Soedan – had volgens onze altijd alerte staatsomroep psychische problemen.