Taalnazi´s – om voor op te passen
Heeft u wel eens ervaring opgedaan met een taalnazi? De naam klopt veel beter dan u denken zou.
Metro kwam vanmorgen met het verhaal dat taalnazi’s onaangename mensen zijn.
Nou en of!
Volgens nieuw onderzoek van de universiteit van Michigan zijn personen die zich snel ergeren aan type- en spelfouten in het dagelijks leven minder aangename personen. Dit concludeerden onderzoekers nadat 83 proefpersonen enkele e-mails doorlazen. Het ging om e-mails met typefouten, grammaticale fouten en ook zonder spelfouten.
Tussen ons gezegd en gezwegen: juffrouw Maliepaard zou me hebben weten te vinden als ik een d of t verkeerd zette. Zo herinner ik me nog dat een van mijn d’s in een rijtje sommen verdwaalde, en dat ik er bij geschreven had dat ik die d erg geslaagd vond. Als ik er aan terugdenk vind ik dat nog steeds. Maar juffrouw Maliepaard sommeerde me voor de klas te komen en mijn klasgenoten te bekennen dat ik een letter had getekend in mijn rekenschrift.
Tegenwoordig laat ik de d dan ook wel eens weg. Misschien niet goed, maar om het niet ook fout te doen. Pavloviaans? Wie zal het zeggen. Niet juffrouw Maliepaard, in ieder geval: toen ik zes was, was zij al over de vijftig. Zodat ik me op mijn éénenzeventigste alleen druk hoef te maken over recenter geboren taalnazi’s.
Maar de basis van het Metro-berichtje is weer iets waar ik me boos om maken kan. Ik ben geen taalnazi, maar sociofascist zou zo maar kunnen. Zodat ik op onderstaande zeg:
Toen de proefpersonen klaar waren, mochten ze de schrijvers van de mails beoordelen op intelligentie, vriendelijkheid en een aantal andere factoren. Personen die als extravert bekendstaan konden wel door de spelfouten heen kijken, terwijl de proefpersonen die als introvert en/of onaardiger gekenmerkt waren zich veel meer ergerden aan de spel- en grammaticale fouten. Volgens de onderzoekers komt dit omdat deze proefpersonen minder goed tegen afwijkingen kunnen.
Dáár doe ik het niet voor. Als u een autist wilt moet u bij Juvenalis zijn, maar die is daarom nog geen taalnazi.
Bij Metro weten ze ook niet wat ze doen. Maar ze doen wèl hun best het in keurig net Nederlands op te schrijven. Dat is al heel wat tegenwoordig.
Erger ik me aan taalfouten? Jazeker, maar het ligt er wel een beetje aan hoe, wat, waar.
Als het gaat om een intern mailtje binnen het bedrijf, nou ja, het zal. Als het een mail betreft die naar klanten toegaat zie ik dat toch heel anders.
Is het een mail van een collega, of komt de mail van HRM? In dat laatste geval heb ik er veel meer moeite mee.
Maar door de bank genomen word ik niet gelukkig van taalfouten. Dat die steeds meer voorkomen heeft volgens mij te maken met het feit dat er steeds minder aandacht voor is in het onderwijs. Zo heb ik diverse voorbeelden van HAVO- en VWO-scholieren die nog niet in staat waren om een stageverslag van 1 pagina te schrijven zonder meer dan 10 fouten.
Of het feit dat ik me er aan erger me een onaangenaam mens maakt vraag ik me af. Maar als dat zo is, dan is dat maar zo.
@ Johan P – Ach heer P, het gaat niet om een wetenschappelijk onderzoek: “nadat 83 proefpersonen enkele e-mails doorlazen”. Slechts 83 proefpersonen. Voor u geen reden tot paniek, dat u een onaangenaam mens bent is niet overtuigend vastgesteld. ( 🙂 )
Het moet eerlijker, nooit meer taal noch teken.iek arme toerk wiel ok outkiering en sschjnel.
Ik ben vaak genoeg nazi genoemd en in 2019 kan ik dus milieunazi en taalnazi aan mijn collectie toevoegen. En ja, ik merk taalfouten wel op. Maar laten we redelijk wezen. Als we blijven volhouden dat 2 + 3 = 5, waarom accepteren we wel “hij hout van haar”?
Als Janluldoorsnee zo een fout maakt, dan boeit dat niet. Als een professioneel schrijver zo een fout maakt, dan vind ik het moeilijk om die schrijver nog als professioneel te zien.
Ik heb even via Metro bij de site ‘Michigan News’ gekeken, waar het volgende werd geopenbaard: “Personality influences how one reacts to email errors.” Godallemachtig! Om die open deur in te kunnen trappen moesten deze ‘wetenschappers’ maar liefst 83 proefkonijnen slachten? Wat een lachertje.
Overigens, Metro verdraait de zaken ook nog, en maakt er van dat de personen die taalfouten zien en zich er aan ergeren onaangename personen zouden zijn. Hiermee zijn we aangekomen bij het niveau van de professoren Diederik Stapel en Roos Vonk, die via ‘wetenschappelijk onderzoek’, lees wetenschappelijke fraude, hadden ‘ontdekt’ dat vleeseters hufters zijn.
Kennelijk heeft het meisje van Metro dat dit stukje lanceerde een hekel aan mensen die taalfouten zien en haar daarop aanspreken. Dan bevindt ze zich in goed gezelschap, want het is al lange tijd ‘bon ton’ om te gaan janken over een corrigerende tik op taalgebied. Dezelfde figuren die zo jammeren over een correctie willen wel graag wat pronken met hun titel van bachelor of master, en de intellectueel uithangen, maar een half A4’tje vol kalken zonder taalfouten, ho maar!
@Johan 19:09 Het houdt niet op bij HAVO- en VWO-scholieren die nog geen pagina zonder 10 fouten kunnen schrijven, zoals u vertelt. Die kinderen gaan vervolgens naar een HBO of Universiteit, en als ze daar vanaf komen, en een titel voeren, kunnen ze nóg geen half A4’tje zonder fouten vol schrijven, zoals ik hierboven al aangaf.
Ik ken heel wat afgestudeerden die kennelijk een diepe minachting voor hun moerstaal koesteren. Taal? Och, dat is zoiets onbelangrijks, als men maar een beetje begrijpt wat je bedoelt, en verder niet zeuren.
Onlangs nog heb ik een tekst van iemand met een postdoc-positie moeten nazien, vol taalfouten waar een HBS’er of Gymnast uit de jaren zestig zich voor zou hebben geschaamd.
De Mammoet heeft het taalonderwijs zéér veel kwaad gedaan, dat is evident!
p.s. het moet uiteraard “gymnasiast” zijn en niet “gymnast” in mijn laatste reactie. God straft ogenblikkelijk……..
@KeesBruin.De taalellende begint reeds op de basisschool, waar onderwijzend personeel al soms taalonkundig is. Herhalingen?, bijna nooit. Schrijven? Onleesbaar. Rekenen? Drama. Als je kinderen niet regelmatig zelf bijspijkert worden het later dozenschuivers.De import en tolerantie van low iq, high demand helpt overigens ook het gehele onderwijs om zeep.
Gisteren in het artikel “RTO” op Sta-Pal kwam ik het woord ‘discriminant’ tegen; zou iemand zijn die discrimineert, maar is normaal gesproken een term in de wiskunde. Wat is het goede woord voor zo iemand?
Discriminator, discriminateur, discrimineerder?
@ AMW Derksen – Het goede woord voor zo iemand is racist (volgens de deugers dan) en volgens normale vlijtige burgers is het iemand die anderen over een kam scheert, een gekscheerder dus.
@AWM Derksen
‘Beschuldigde‘ lijkt me prima. Of het klopt is een tweede.
@AWM Derksen
‘Discrimineur‘ misschien?
AW. Derksen. Gewoon “robojet ” of “yasser”.
Altijd grappig als iemand een ander wijst op een taal- spel- of tikfout (3 verschillende dingen!) en dan zelf in zijn/haar kritiek weer andere fouten maakt. iets met balken en splinters.
In sommige gevallen is het wijzen op taalfouten en het diskwalificeren van degene die ze maakt bedoeld om te verhullen, dat de criticus geen inhoudelijk weerwoord heeft en dus maar de vorm aanvalt.
Zo kan het verslag van een onderzoek over de relatie tussen het bekritiseren van fouten en onaangenaamheid van de persoon in perfect Nederlands geschreven zijn, maar desalniettemin grote denkfouten bevatten en andersom kan een tekst vol taalfouten een perfect logische redenatie bevatten.
De vraag komt in me op: wat is het niveau van ‘onaangenaamheid’ van iemand die taalfoutcritici bekritiseert? Is zo’n onderzoek niet dubbel triviaal?
Ik wijs alleen op taalfouten als ik een zin niet snap of de fout aanleiding geeft tot misverstanden in de betekenis van een tekst. Dit zal me dan wel een lichtelijk onaangenaam mens maken.
Opdracht: definieer ‘onaangenaam’ en geef voorbeelden uit de praktijk van onaangenaamheid.
De reactie van @D. G. Neree is de enige juiste, in zo goed als alle gevallen, komt dit soort zaken bovendrijven wanneer de betrokken taalnazi een gebrek aan argumenten heeft en een rookgordijn wil optrekken om zo het argument in een andere richting te duwen.
Ik maak regelmatig taalfouten, deels door het feit van mijn opleiding deels omdat ik al heel lang uit Nederland ben vertrokken en ik mij drukker maak over mijn Portugees dan wel Engels. Maar wanneer het gebeurd dat iemand denkt mij te moeten corrigeren gaat dat altijd gepaard met een complete afwezigheid van een reactie op mijn argument. Persoonlijk schaar ik dit soort lieden onder hetzelfde kopje als zij die roepen “de toon is verkeerd”, waardoor zij blijkbaar spontaan niet meer naar de boodschap hoeven te luisteren, je denkt dat je er aan went, terwijl het eigenlijk alleen de inhoudloosheid van de reaguurder aantoont.