DE WERELD NU

Syrië – WW3 is dichterbij dan ooit

Syrië, WWIII, WW3

Onze angsten over de komst van een 3e Wereldoorlog zijn altijd gebaseerd geweest op het idee dat je ’s ochtends wakker wordt terwijl de ICBM’s over ons hoofd richting USA vliegen. Maar logischer is dat een dergelijk conflict zich langzaam maar onverbiddelijk ontwikkelt, tot er geen weg meer terug meer blijkt. De ontwikkelingen in Syrië volgen zo’n patroon.

De parallellen met de manier waarop de Eerste Wereldoorlog ontstond vallen niet langer te negeren. Zowel Rusland als USA dreigt de andere partij met eisen tot afzijdigheid of anders… Alsof dat al niet erg genoeg is, zijn de werkelijke aanleidingen die dat zo gevreesde conflict kunnen doen uitbreken niet langer in de handen van de grootmachten zelf. De ongebreidelde eerzucht van een ietwat geschuffelde dictator (i.c. de president van Turkije) forceert steeds meer in zijn zucht tot herstel van de eertijdse Turkse grootheid. Internationaal is zijn relevantie beperkt, maar wat hij om schoffelt is dat niet. En door de fragiele evenwichten in het MO te verstoren blijken nu andere evenwichten eveneens in gevaar te komen. Dat is een recept voor ellende.

Over de oorzaak van WW2 bestaat weinig controverse: het Vredesverdrag van Versailles droeg de zaden van de volgende oorlog in zich. De directe oorzaak van WW1 is ingewikkelder, omdat je onderscheid kunt maken tussen wat gebeurde en wat de diepere Syriëoorzaken waren. Anders dan bij WW2 had deze oorlog niet onvermijdelijk hoeven zijn. Die diepere oorzaken hadden wellicht op een ander moment een uitbarsting kunnen genereren, maar zeker is dat niet. De weg naar WW1 volgde eenzelfde proces als dat zich nu in Syrië ontwikkelt, en dat is doodeng. De media hebben dat niet in de gaten, of doen er minstens zo hard aan mee (rechts). Er is vooral aandacht voor wat ‘de tegenstander’ doet. Het actuele proces verliest men genoegzaam uit het oog.

Syrië – het hele MO zo u wilt – is niet ongelijk aan de Balkan van de 19e eeuw: een onoverzichtelijk kruitvat waarin grote mogendheden onverlet de risico’s zich gretig roeren. De Syrische burgeroorlog werd mede zo groot doordat strategen er een kans in zagen het MO naar de eigen hand te zetten. Zowel de interventie van Rusland dat onverwachts een oud bondgenootschap honoreerde als de onmacht een club als IS in de hand te houden brachten ons in de huidige situatie waarin Turkije de sleutel bezit tot vrede of een grote oorlog.

De Koerdische YPG wordt al een paar weken geattaqueerd door de Turken , die een kans zagen zowel de Koerden te elimineren als een gewenste gebiedsuitbreiding te realiseren. Syrië kreeg direct al van bondgenoot Rusland te horen dat het de Turken niet in de weg mocht komen, aangezien Rusland er van uit leek te gaan dat Turkije zich aan in Astana gemaakte afspraken houden zou. De invitatie van de YPG aan Syrië om het belegerde Afrin met troepen mede te bezetten om zo de Turken buiten de deur te houden werd Assad  door Rusland dan ook sterk afgeraden, maar de afgelopen dagen lijken Syrische troepen zich inderdaad richting Afrin te hebben begeven.

Met als gevolg dat de USA en Rusland elkaar waarschuwden geen stapje te ver te zetten. De onderlinge contacten tussen beide grootmachten zijn te beperkt nu, en vervuld van teveel achterdocht. De waarschuwingen krijgen meer en meer het karakter van een laatste waarschuwing‘, en dat is de positie waarin we nu verkeren. Dat de Amerikaanse minister van defensie een paar weken terug aankondigde dat de NATO pal zal staan en klaar is mocht er oorlog uitbreken lijkt onvoldoende indruk te hebben gemaakt. In ieder geval niet op Iran, die andere belangrijke speler in de Syrische burgeroorlog.

Iran vreest dat als de Amerikanen hun handen vrij krijgen met een min of meer bevredigende afloop van die burgeroorlog in Syrië, men door zal pakken om het Obama-verdrag over de Iraanse kernwapens op te zeggen. Dat is geen heel vreemde gedachte, aangezien Israël (dat heel begrijpelijk ook aanstuurt op het opzeggen van dat verdrag door de USA) eerder deze week ook aankondigde klaar te zijn voor een grote oorlog in 2018. Op de achtergrond lijkt Israël zelfs te worden gesteund door de soennitische Arabische landen die tijdens de burgeroorlog in Syrië praktisch gesproken het onderspit dolven (zij steunden IS, al dan niet bedekt), maar zich beslist bedreigd voelen door de groeiende militaire macht van Iran.

Het gedrag van zowel Turkije als Iran is cruciaal nu. Beide partijen hebben grote belangen bij succes, en kunnen zich een nederlaag eigenlijk niet permitteren. Erdogan kan dat niet omdat zijn positie tegenover het Turkse leger dan uiterst zwak wordt. Iran kan zich evenmin veroorloven te falen, aangezien de interne onrust van het land al zo groot is, dat het gehele Ayatollah-regime in stort als het avontuur waarin het zich begeven heeft uitdraait op een fiasco.

Er zijn eerste stappen gezet die men niet terug zal kunnen nemen, door cruciale landen die niet voldoende onder controle staan van de grootmachten om te vermijden dat ze zullen worden meegezogen in een groter wereldwijd conflict, waarop niemand zit te wachten. Een daadwerkelijke confrontatie tussen Syrische en Turkse troepen in Afrin zou vergelijkbare echo’s kunnen krijgen als dat beruchte schot in 1914, waarmee de Oostenrijkse aartshertog Frans-Ferdinand in Sarajevo werd omgebracht. Ik vind dat angstwekkend.


Meer berichten over de Syrische burgeroorlog vindt u hier.

9 reacties

  1. Voight-Kampff schreef:

    Een goede observatie qua ( urgent) onderwerp en een waterdichte analyse. De ontwikkelingen daar hebben inderdaad een game-changing karakter met mogelijk verstrekkende gevolgen. Hieraan is wat mij betreft niets toe te voegen.

    Met het risico van off-topic gaan neem ik de vrijheid om deze gebeurtenissen te plaatsen in het groter geheel van de komende game-changing events in Nederland en Duitsland die van veel betekenis kunnen zijn op de rol van de EU (middels Nederland en Duitsland) in het Syrië conflict.

    NEDERLAND
    In Nederland speelt vanavond het referendum debat; de fluwelen staatsgreep van het partijkartel van wetgevende en uitvoerende macht. Het is niet uitgesloten dat de CU, met hopelijk tenminste nog een greintje van moreel besef en eigenwaarde, zich gaat distantiëren van de huidige coalitie en een breuk gaat forceren. De CU kan hiervoor twee gebeurtenissen aanvoeren die in strijd zijn met hun christelijke beginselen:
     de huidige aanvalsoorlog in Syrië, welke in strijd is met de christelijke beginselen van recht op geweld in geval van zelfverdediging;
     hun goedkeuring aan een aanvalsoorlog in Syrië die, zoals Hannibal beschrijft, aan veel burgers het leven heeft gekost en een mogelijke bron is van een wereldconflict.

    M.a.w. indien de CU haar verantwoordelijkheid pakt dan gaat het Nederlandse kabinet vallen. Het politieke landschap bij volgende verkiezingen zal dan uitsluitend uit midden- en kleine partijen bestaan. De Nederlandse steun voor bemoeienis in Syrië gaat hiermee wegvallen. Dit effect trekt zich door naar de EU en zal met name opgepakt worden door de EU kritische staten in midden-Europa. Zij zullen verdeeldheid gaan zaaien en de focus verplaatsen naar interne EU aangelegenheden.

    Tijdslijn: vanavond tijdens referendum debat.

    DUITSLAND
    De Duitse coalitie en de federale EU agenda van Macron gesteund door Merkel en Schulz. De prognoses wijzen momenteel op een revolutionaire ommekeer waarbij de AFD met 16,0% de tweede politieke partij in Duitsland is geworden. Daarmee laten ze de SPD achter zich met momenteel 15,5%, inclusief een neergaande trend. Om deze neergaande trend te keren rest de SPD niets anders dan af te zien van een grote coalitie. Dit scenario ligt momenteel in de handen van de SPD-leden. In geval van afkeuring zullen er nieuwe verkiezingen worden gehouden met ingrijpende verliezen voor de huidige macht van CDU/CSU en SPD.

    In dat geval kan zonder enige terughoudendheid gesteld worden dat de agenda van Macron, m.b.t. een federaal Europa, onhaalbaar wordt. Hiermee is het begin ingezet van de ondergang van de EU. En daarmee zal vanzelfsprekend het gedoogbeleid van de EU voor de situatie in Syrië komen te vervallen.

    Tijdslijn: 4 maart 2018.

    Lang verhaal kort; indien het kabinet in Nederland valt en de grote coalitie in Duitsland niet doorgaat, dan ziet de wereld er behoorlijk anders uit. Vooral voor de landen in Europa. Voor de situatie in Syrië zal het niet veel uitmaken, want het Midden -Oosten is vooral een speelbal geworden van de grootmachten. De Europese landen hebben daar niets te zoeken en te vinden. Een weekje of twee geduld en we weten meer.

  2. Erik schreef:

    Blijft staan dat Turkije een revanchistische aanvalsoorlog is begonnen in een buurland, dit valt niet onder het navo verdrag en kan dus niet worden gesteund door de navo.
    Ook Rusland wenst geen permanente aanwezigheid Iran in Syrië en wil die invloed terug dringen.
    Er is een goed en rechtstreeks contact tussen Putin en Nethanyahou, daar zullen de ongelukken niet vandaan komen, bovendien bestaat de Israëlische bevolking voor ongeveer 20% uit Russenof hun afstammelingen.
    De beste manier om zowel Turkije als Iran aan te pakken is samenwerking met de Russen , stop de hetze tegen hen, werk aan een pre kurdische staat, gooi Erdogan uit de navo en pak Iran aan, de grootste exporteur van terreur en genocide.

  3. Carthago schreef:

    @hannibal@voight-kampf.Hele goede analyses, thnx!
    Het proxy isisleger van SA en de VS heeft bij de vernietiging er van , aan turkije en Iran legitimiteit verschaft hun invloed uit te breiden in Syrië , met het uiteindelijke doel Ruslands invloed uit te schakelen , en waarna de VS in Syrië de boel verder zou gaan regelen. Nu gebleken is dat de Russen het Syrië beleid weer bepalen, is de beer weer los.Dramatisch met zoveel explosieven in dat land.

  4. Erik schreef:

    Trump moet eindelijk het moeras droogleggen en de leden van de VS oorlogspartij uit zijn kabinet flikkeren, Mathis voorop.

  5. Cool Pete schreef:

    Heel leerzame analyse. Grote dank.
    Over de oorzaken en aanleidingen van WO I en WO II, valt meer te zeggen;
    maar niet nu en hier.
    Wat in Syrie gebeurt is van cruciaal belang.
    Afgezien van achterliggende strategische zaken als olie-gas leidingen uit Iran of Qatar,
    zijn de explosieve oorzaken:
    – Het shiisme van Iran, wil heersend worden in M.-O.- tegenover het soennisme
    van Saudi-Arabia. Het shiisme wil actief “de eindtijd” bewerkstelligen: de terugkeer
    van de ‘Mahdi’, maar daar voor moeten eerst alle joden uitgeroeid worden……
    – De soennitische islamo-fascist Erdogan, wil gebieds-uitbreiding alle kanten op;
    en wil het veel oudere volk van de Kurden [ intern en extern ] verdrijven / uitroeien.
    Daarnaast wil hij die “EU” islamiseren, en chanteert hij de Nato voor zijn militaire acties.
    Samenwerken met Iran, is geen probleemleem voor Erdogan.
    – het gevaarlijkste: de militaristische ayatollah’s willen, met a-wapens en intercontinentale raketten, en dan: samen met de hele islamitische wereld,
    Israel aanvallen.

    In alle opzichten, is de oorzaak van alle ellende en gevaar:
    de [ soennitische + shiitische ] islam.

    Daarom is wat in Iran / Persia gebeurt, net zo belangrijk:
    de moedige volks-opstand voor vrijheid, gaat gepaard met grote stakingen,
    en met de leuzen: ‘down with islam’ , ‘down with dictator’.
    Als Iran / Persia een normaal land zou worden, slaat het hele macht-evenwicht
    in het M.-O. om; zelfs voor de hele wereld-orde, is het van cruciaal belang.
    Zie: IranProtests, NCR-Iran, IranUprising, FreeIran, e.v.a.

    Opvallend: grote afwezige op het wereld-toneel: dat “EU”-konstrukt;
    dat heult echter wel met Erdogan, de ayatollah’s en de hele islam.
    Onvergeeflijk.

  6. Edward schreef:

    Dank aan allen hierboven!

  7. Cale schreef:

    Voor zover ik me kan herinneren zijn het de Amerikanen geweest die het MO hebben opgeblazen. Dat nu dit gebied een kruitvat is geworden is aan hen te danken. Dat de Russen hun invloed in Syrie niet wilden kwijtraken is een logisch gevolg. We hebben het nog steeds niet goed begrepen in het westen. Sinds WO2 heeft de US zich wereldwijd schandalig misdragen. DAT is het probleem. En niets anders.

  8. Cool Pete schreef:

    @Cale: uw analyse is te beperkt.
    De sluimer-moslim “obama” Sotero heeft weliswaar het lont aangestoken, door:
    – de soennitische jihadi’s in Syrie te steunen [ Moslim Broederschap riep op, de wapens op te nemen tegen Assad; ISIS e.v.a. steunen ]
    – de islamo-fascistische dictator Erdogan, binnenlands en buitenlands, de vrije hand te geven [ “obama”: “Erdogan is a man of action” ]
    – de desastreuze ‘Iran-deal’ af te sluiten [ geen controle, geen resultaten: op a-wapens en raketten; onderzoek Hezbollah stoppen; sancties opheffen, vele miljarden bevroren geld, vrijgeven ].
    Maar ook zonder dat, zou de eeuwenoude [VEEN] BRAND in het M.-O. –
    tussen soennisme en shiisme – voortgewoekerd en opgelaaid zijn.
    Zie alleen al de laatste decennia: Irak, Libanon, Qatar, Yemen, enz.
    Ook de inherente islamitische vijandschap tegen het Westen, zou hoe dan ook
    doorgezet hebben.
    11-9-2001, New York, was de openlijke oorlogs-verklaring
    van de islam tegen het Westen

    Dat de Verenigde Staten helaas, veel te weinig van de achtergronden in de wereld, begrijpt, is waar. Hun militaire acties – tegen enorme kosten in mensen-levens en in geld, waren bedoeld het Westen, in vrijheid van leven en handel, te houden. Wie hier het meest van geprofiteerd heeft, is:………….. heel Europa.
    Want zonder de V.S., , had het vrije Westen, door en na WO I en WO II,
    überhaupt niet eens bestaan.

  9. Cool Pete schreef:

    WO III vindt niet plaats op een ouderwetse manier van openlijk oorlog tussen landen.
    Maar de 3e wereld-oorlog is “verborgen”, versnipperd en verspreid:
    en al een tijd aan de gang:

    — de oorlog van de islam tegen de Westerse landen, vrijheden en beschaving —