De Syrische burgeroorlog is na het vrijwel verdwijnen van de Syrische milities en IS langzaam aan het verworden tot een reguliere oorlog tussen de grootmachten, waarbij Turkije poogt in troebel water te vissen.

Maar omdat dat troebele water tem koste van Assad en Rusland zou gaan, heeft onze staatsomroep partij gekozen. Dat blijft een curieus fenomeen, aangezien het niet eenvoudig is voortdurend duizenden doden goed te praten onder het mom van een vrijheidsoorlog waarvan iedereen zien kan dat hij niet bestaat. Dus krijgen we van tijd tot tijd afleidingsmanoeuvres te verwerken. Zoals bijvoorbeeld bij de Turkse aanval op de Koerdisch-Syrische stad Afrin, waarop Turkije een begerig oog heeft laten vallen. Turkije ‘vreest’ Koerdische agressie vanuit Afrin zegt het Erdogan-regime, het is dus wel toevallig dat dit Koerdische gebied ligt ingeklemd tussen diverse Turkmeense gebieden waar Turkije de scepter al zwaait. En de Koerden in Afrin krijgen er intussen gigantisch van langs. Een Turks offensief gisteren verjoeg weer 30.000 inwoners van het gebied, waar Assad-gezinde Syrische milities intussen broederlijk samenwerken met de belegerde Koerden.

Maar om te laten zien dat dit niet zomaar een Turkse agressieoorlog is, bericht de internationale pers vrolijk over de situatie in Oost-Ghouta, waar de regeringstroepen van Assad de finale aanvallen uitvoeren. En er ontstaat al enige tijd berichtgeving die één-op-één lijkt te zijn overgenomen van dezelfde berichtgeving twee jaar terug ten tijde van de nakende val van Oost-Aleppo. Het schiet maar niet op met die evacuatie van Oost-Ghouta meldde de NOS woensdag. En gisteren:

Tientallen burgers uit de belegerde Syrische enclave Oost-Ghouta hebben het gebied verlaten via een corridor. Dat melden de Syrische staatstelevisie en Russische media. Een woordvoerder van VN-gezant voor Syrië Staffan de Mistura bevestigt dat een evacuatie-operatie gaande is, maar kon om veiligheidsredenen geen details geven.
Op beelden van een Syrische tv-zender waren ouderen, vrouwen, kinderen en gewonden te zien. Volgens het Syrische leger worden de gewonden naar Damascus gebracht om daar in ziekenhuizen verpleegd te worden.

Maar:

Oost-Ghouta, dat ten oosten van Damascus ligt, is in handen van een tweetal rebellengroeperingen. Het Syrische leger begon een paar weken geleden aan een offensief om het gebied te heroveren. Er wonen zo’n 400.000 mensen, die geen kant op kunnen.

Dat getal van 400.000 doet weer sterk denken aan Aleppo, waarvan naar men lang volhield dat er 250.000 mensen zaten ingesloten. Uiteindelijk bleken dat er circa 7000 te zijn, hetgeen ook beter in verhouding was met de voorraden die de belegerden kregen. Het genoemde getal bleek gebaseerd op cijfers van het Syrische Observatorium van de Mensenrechten, een eenmansactiegroep op een zolderkamer in Birmingham (UK) dat uitging van voor(burger)oorlogse cijfers. een andere reden waarom het zo langzaam gaat is wat de Russen daarover zeggen, maar in het westen (want Russen!!) om propagandistische redenen niet wordt geloofd: de rebellen houden de evacuaties tegen, want die burgers zijn hun schild en reden te worden bevoorraad. Zonder die burgers zou niemand het heel vreemd vinden als de Assad-troepen hun tegenstanders gewoon uithongerden. Het is een vreemde wereld, die berichtgeving over het westen al dan niet welgevallige ontwikkelingen. Assad heeft gezworen het nabij Damascus gelegen Ghouta te heroveren, en komt daar steeds dichter bij. Hetgeen opnieuw zijn frontlinies sterk zou inkorten.

En steeds opnieuw ziet u veel nieuws over Oost-Ghouta, weinig over Afrin. Ook al een paar weken kijkt men met spanning hoe de situatie bij Manbij zich ontwikkelen zal. In Manbij zitten Amerikaanse soldaten die de Koerden daar hebben gesteund tegen IS. En omdat ze daar nog zitten, wil Turkije hen weg hebben om vrij baan te krijgen om in Manbij hetzelfde te doen als in Afrin. De alliantie tussen USA en Koerden is ook nu al te broos.

Manbij lijkt het eerstvolgende doelwit van Turkije te zullen worden. Met welk drama de staatsomroep dan onze aandacht zal proberen af te leiden moet nog even worden afgewacht.