In Duitsland is men bezig maatregelen te nemen die uitbreiding van de terreur moet voorkomen. Het is dweilen met de kraan open zolang de migratie op enigerlei wijze doorgaat.

Eigenlijk is een combinatie van twee gezegdes van toepassing. Niet alleen is het dweilen terwijl de moesson plenst, maar ook probeert men tijdens een overstroming te beweren dat men de put dempt waarin het kalf verdronken is. Het klinkt misschien geruststellend, maar het is larie. Goedbedoeld, maar zinloos.

De Maizière (Duits minister Binnenlandse Zaken) wil onder meer extra politieagenten en videobewaking op straat, en wil hij criminele migranten sneller kunnen uitzetten. Een drastische beperking van de immigratie is daarbij een van de hoofdelementen, meldt Elsevier, op gezag van Die Welt. Dat zal best, maar zal het helpen? Alles wat niet héél drastisch is, gaat niet werken. En heel drastisch is eenvoudig: nul immigranten. Want je kunt van niemand op uiterlijk beoordelen of hij al dan niet een proto-terrorist is. Selecteren op geloof? Ze zien hem aankomen in Brussel.

Dat kan De Mazière bovendien zelf helemaal niet meer besluiten, want Duitsland is dankzij de EU gedwongen de grenzen met de Europese landen open te houden. En de vloedgolven asielmigranten die bijvoorbeeld Italië momenteel overspoelen worden versterkt door de wijze waarop Frontex – dat geacht werd de Europese buitengrenzen te bewaken – voor veerdienst speelt.

Het verbaast nog het meest dat er nog geen serieuze plannen liggen om een brug over de Middellandse Zee te bouwen, met een middelste pijler op Malta.

De Mazière heeft het in zijn plannen dan ook over de gehele EU. In navolging van Angela Merkel opnieuw een Duits politicus die de hele EU voor een fait accompli wil stellen. En hoezeer het een begin zou kunnen zijn, je hoeft weinig kennis van zaken over Brussel te hebben om te beseffen dat dat niet werken zal. Niet voor 2028 of daaromtrent.

Hadden ze dat nu echt niet eerder kunnen bedenken? De incompetentie van deze mensen is ontstellend. De hogste tijd om daar éérst maar eens aan te gaan werken. We hebben niet zozeer een Commissaris binnen de EC nodig die gaat over ‘illegale migratie, mensensmokkel en repatriëring’, maar een Commissaris die is gespecialiseerd in realiteitszin. En dan graag met de bevoegdheid alles te veto’en wat zijn collega’s er doorheen proberen te laten slippen.

Het noodlottige van dit alles is dat je een vloed die eenmaal op gang gekomen is minder makkelijk met een dijkje stopt dan water dat nog rustig in zijn bedding kabbelt. Er zij tijden geweest dat elke Nederlander in het westen van het land die buiten de grote steden woonde dit wist. Tegenwoordig woont iedereen in de grote steden en stemt GroenLinks, lijkt het.

Bekijkt U het onderstaande grafiekje eens, uit de Washington Post van vorige maand.

De ellende is maar net begonnen. En ik vrees dat dit zonder rigoureuze maatregelen nog veel te optimistisch geschat is. Heel Afrika weet intussen dat de deuren van Luilekkerland zijn geopend. En dat je er op tijd bij moet zijn, want niemand weet wanneer ze weer sluiten zullen.

Die brug over de Middellandse Zee zou er inderdaad wel eens kunnen komen: een landbrug van verzopen migranten over wiens ruggen hun familieleden naar Sicilië zullen draven. Het is een afschrikwekkend visioen, maar niet onrealistisch. Want zoals met de al eerder genoemde vloed die op gang gekomen is: hoe ga je die weer stoppen? Als miljoenen zielenpoten op de Libische kust gaan rondscharrelen, vers uit de binnenlanden, zonder kans op een overtocht en steeds hongeriger, weet ik al wat er gebeuren gaat.

Maar ook weet ik dat niemand de verantwoordelijkheid zal nemen voor het leed dat hiervan het gevolg zal zijn. Het leed dat ontstond vanwege de deernis die goeddenkende mensen zonder besef van verhoudingen hebben veroorzaakt door de deuren open te zetten èn te houden.