Stilstand in Europa en wat te doen
De stilstand in Europa weet Toon Kasdorp aan het gebrek aan flexibiliteit van de Brusselse EU, waarvan hij grotendeels af wil.
Spanje heeft ongeveer 47 miljoen inwoners, waarvan in december jl. zo’n 3,7 miljoen mensen ingeschreven stonden als werkloos. Dat zijn er ongeveer een miljoen minder dan vier jaar geleden, maar het zijn er nog steeds erg veel. En wat voor Spanje geldt, geldt ook voor de andere zuidelijke landen in de eurozone. De munt is te hard voor ze en met name dan weer voor de zuidelijke streken in die landen. Want de werkloosheid is niet egaal verdeeld. In Barcelona en Pamplona gaat het best goed, net als overigens in Noord-Italië. Maar in Andalusië is de werkloosheid nog veel groter dan uit deze cijfers blijkt.
Als werkloosheid en met name dan de jeugdwerkloosheid te lang duurt, dan gaat er een hele generatie verloren en dat is iets dat de zuidelijke landen en ook de EU zich niet permitteren kunnen.
Wat er moet gebeuren is duidelijk. De EU moet in drie zones verdeeld worden met drie economische snelheden en liefst ook met drie onafhankelijke munten. Van die gelegenheid moet gebruik gemaakt worden om nog een heel stel andere dingen anders te regelen, waarvan bewezen is dat die onder het verdrag van Lissabon niet optimaal functioneren.
In Brussel voelt men daar niets voor. Daarbij speelt niet alleen een ander inzicht in het functioneren van de EU een rol. Men is daar ook benauwd voor de eigen banen en de eigen toekomst. En waarschijnlijk ook niet helemaal ten onrechte.
Een beter functioneren van de Europese samenwerking zou het opheffen van Brussel meebrengen als centrale bestuursstad. De functies en organen van de samenwerking zouden waarschijnlijk over Europa worden verdeeld en daar hun vestiging krijgen waar ook het belangrijkste stuk van hun taak zou liggen. De samenwerking tussen de Rijnlanden zou in Bazel of Rotterdam gevestigd worden, om daar een voorbeeld van te geven en niet in Brussel. Het orgaan voor de olijventeelt in Spanje of Italië en voor Noordzee Olie in Noorwegen.
De samenwerking zou er efficiënter en goedkoper van worden en waarschijnlijk zou zij ook gemakkelijker kunnen worden uitgebreid. Zo’n probleem of landen als Rusland of Turkije wel of niet mee kunnen doen, speelt dan niet meer. Als ze een probleem met ons delen wel en anders niet. Dat grote probleem van wel of niet toetreden is er dan opeens niet meer.
We kunnen dan weer eens aandacht geven aan andere problemen die door de stagnatie in de EU tien jaar zijn blijven liggen. Ik denk dan bijvoorbeeld aan het dringende probleem om Turkije de NATO uit te krijgen en de wapenleveranties aan dat land te staken.
Het is onbegrijpelijk dat een land als Duitsland, dat het op andere terreinen zo goed doet, weigert om het voortouw te nemen bij een reorganisatie van de EU. Daar speelt het trauma van de drie oorlogen met Frankrijk waaronder de twee wereldoorlogen nog steeds een rol. Maar Frankrijk en Duitsland zijn al lang geen concurrenten meer. Natuurlijk, Frankrijk is een atoommacht en Duitsland niet, maar van een atoomoorlog in Europa is sowieso geen sprake.
Het gaat puur om economische samenwerking en concurrentie en daarin speelt Duitsland in een andere divisie dan Frankrijk.
Er komen wel nieuwe problemen op ons af in het kader van een reorganisatie van de EU. Bijvoorbeeld in welke van de drie regio’s past Frankrijk eigenlijk. Maar aan de andere kant, bij een losser soort organisatie kun je ook van meer dan een regio tegelijk deel uit maken. De meeste van dit soort problemen lost zich zelf wel op, zodra er weer schot in de zaak zit en Europa weer een toekomst lijkt te hebben.
Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp
De voordelen van de Euro zijn al lang ingehaald door de ontwikkelingen in het elektronische betalingsverkeer.
Gezien je in heel Europa met je pinpas kunt betalen is het voordeel in heel Europa cash te kunnen betalen middels een universele munteenheid gewoon geen argument meer.
Wat wel blijft zijn de nadelen van de Euro; het feit dat landen niet meer individueel kunnen devalueren en dat als gevolg daarvan hun economieën geruïneerd worden.
Wat dan vervolgens door de landen die niet hoeven te devalueren betaald moet worden, waardoor ook hun economieën geruïneerd worden.
De enige reden dat de Euro door Brussel overeind gehouden wordt is omdat het een salonsocialistisch nivelleringsmiddel is, wat tevens de werkelijke reden is dat het ding ooit ingevoerd is.
Het doel van de Euro is de Europese bevolking arm te maken, en op die manier de weg te bereiden voor de Europese socialistische heilstaat.
De rest is een rookgordijn.
Wat te doen?
De Euro afschaffen, de EU afschaffen, en een nieuw Europees samenwerkingsverband in EEG stijl opzetten.
En liever gisteren als vandaag.
Denken dat door invoering van de euro en het openzetten van de grenzen een groot europa bereikt zou worden was gewoon een utopie bedacht door kohl en consorten. West europese burgers betalen de tol om oost europa welvarender te maken. Als er een referendum was gehouden hadden ze het nooit kunnen bereiken omdat de meeste burgers nooit voor hadden gestemd. Terwijl de burgers hun eigen identiteit willen behouden zien we dat andere een europese identiteit willen creeren maar zolang mensen de negatieve gevolgen daarvan ondervinden lees als je daardoor lastiger een huis krijgt jou buurt vervalt jou baan door een ander word ingepikt word het een europa verhaal alleen maar verafgood zoniet zullen mensen zich ertegen verzetten door op partijen te stemmen die ze dat beloven en daardoor zal het europa verhaal iig vertraging oplopen in het ergste geval uiteenvallen.
De redenering van Ravian klopt niet, in zoverre dat in landen zoals Italië en Griekenland bepaalde betalingen nog steeds slechts cash geaccepteerd worden. Daarnaast is het probleem met de euro niet het betalingsverkeer, maar de niet-compatibele economieën die eraan gekoppeld zijn.
@ Eddie 27 augustus 2019 om 06:56
Er zijn zelfs in Nederland plaatsen waar je niet kunt pinnen.
Maar daar hebben we dan, in heel Europa, pin-automaten voor.