Stemmen op een stoere vent? De beweging ‘Stem op een vrouw‘ kreeg deze week politieke zendtijd op BNR Nieuwsradio. Een jongedame met een quasi-opgewekte groen en links klinkende meisjesstem legde uit waarom. Opwinden noch bekoren kon zij mij.

Niet dat ik een seksist ben, hoor. Vraag het de vrouwtjes in het verblijf hiernaast. Wie anders beweert, ach, ik laat het van mijn vacht afglijden. Seksisme-geroep is trouwens een vorm van racisme. Niet dat ik ooit iemand zal aanklagen — als gorilla heb ik betere dingen te doen. Maar hoe denken ze nou de aard van dit beest te kunnen veranderen?!

Nog steeds is maar eenderde van alle kandidaten op de lijsten van politieke partijen vrouw, jammerde het ‘lieve’ meisje tegen presentatrice Roos Abelman. Veel kritische vragen heb ik niet gehoord. Wel veel empathische. Iemand vertelde me ooit dat er zoiets bestaat als constructive journalism. Ik wist niet wat ik hoorde. Ons Soort Apen test constructies. Het gaat er niet zachtzinnig aan toe, kan ik u vertellen. Zijn ons verblijf of de fitnesstoestellen niet stevig genoeg? Jammer dan. Ik moet kunnen apenkooien. Enfin, deze metafoor vind ik nog steeds de te prefereren modus operandi van “journalistiek”…

Zo’n beroerd aandeel van het goede geslacht — hoe zou dat nou komen, bespraken de twee dames. De beste vragen werden nog gesteld door het clubske zelf, op hun eigen website: “Het gaat toch om iemands kwaliteit, en niet om iemands geslacht?” Hear, hear… En: “Er zijn toch ook minder verkiesbare vrouwen dan mannen?” De antwoorden zijn niet eens zo slecht.

Nu heb ik eens rondgevraagd hier ter kooi. Omdat ik toch iets miste tijdens het een-tweetje op de kwaliteitszender BNR… Wat bleek? Meer vrouwen dan mannen hebben een afkeer van politiek. Om ernaar te kijken én om eraan mee te doen. Daar kun je van alles van vinden. Maar níet dat je kunstmatig moet gaan werken aan een quotum. Dan wordt het alleen maar erger. De enige quota die tellen zijn qua bananen. Chiquota. Asjeblieft geen excuus-Jetta’s of -Kajsa’s in de politiek. Bewaar me! Tweede gegeven: vrouwen stemmen vaker links dan mannen. Op het ogenblik lijkt dat vooral foutlinks, maar als de voortekenen niet bedriegen, komt dat nog wel een keer goed. Of vindt u Fleur Agema en Annabel Nanninga zo kneiterrechts dan? Echt niet. Over “rolmodellen” gesproken.

Net wat ik zeg: ik ben geen seksist. Vaak genoeg op een vrouw gestemd, I kid you not. Maar u neemt mij toch niet kwalijk dat ik over een paar weken toch echt ga stemmen op een stoere vent? Zonder garanties voor de toekomst, lijkt dat nu de beste keus voor een Kick Out Brusselmans (ook een vent, maar dan anders) en zijn vele soortgenoten. Ik ben trouwens bang dat ik niet over reverse seksism mag beginnen. Want dat bestaat natuurlijk niet; stel je voor, zeg. Van de 398 volgend door @Stemopeenvrouw op Twitter is een groot deel groupthink-hitseressen van het kaliber Clarice Gargard en Sylvana, en slechts een fractie is geschapen met een jongeheer. Ook onder dat handjevol zijn bepaald niet de eersten de besten *kuch*: Jerry King Luther Afriyie en Jaap Jansen. I Rest My Cage.