Op een Rotterdams ROC is men er achter gekomen dat meer dan de helft van de leerlingen weinig of nooit komt. Spijbelen ais de basis van verrotting. Maar wie op scholen waar het probleem heerst kijkt, ziet helaas veel meer dat rammelt.

Althans, het is de schoolinspectie die er achter kwam en het management dat nu roept dat het al bijna is opgeloste n het al veel beter gaat.

Leraren hebben van die verbetering nog niet veel gemerkt, maar de leiding wil dat het zo is, en verklaart dus alvast dienovereenkomstig.

Het ROC Zadkine bevestigt dat er problemen waren op de locatie. Inmiddels zijn op de opleiding logistiek nieuwe leidinggevenden aangesteld en is de situatie volgens de school verbeterd. De Onderwijsinspectie zou recent opnieuw een bezoek hebben gebracht aan de school en hebben geconstateerd dat er minder verzuim is. Daarover is alleen nog geen rapport verschenen, zegt een woordvoerder van Zadkine.
(..)
De inspectie heeft het ROC Zadkine drie maanden gegeven om maatregelen te nemen. Als de situatie dan niet is verbeterd, wordt een boete opgelegd.

Want als je dat nu niet verklaart vallen de vooraanmeldingen van de lichting van komend jaar zo ver terug, en voor je het weet moet zo’n school dicht.

.. volgens de Onderwijsinspectie is nog niet gekeken naar de effectiviteit van de maatregelen die het ROC heeft genomen. Er zijn wel inspecteurs langs geweest op de locatie aan de Aluminiumstraat, maar die waren daar voor een ander onderzoek. Een woordvoerder van de inspectie noemt de uitlatingen van Zadkine curieus. “Pas over twee maanden wordt opnieuw onderzoek gedaan naar het verzuim op de opleiding logistiek.”
De medewerkers vertellen de NOS dat zij de problemen met de aanwezigheidsregistratie hebben gemeld bij hun leidinggevenden en dat er niets met de klachten is gedaan. Ook op dit moment zit soms maar een handjevol leerlingen in de klas en wordt verzuim nog steeds niet goed geregistreerd, zeggen zij.

Boetes zijn natuurlijk vervelend, maar waar het ook aan schort is voldoende betrokkenheid van ouders en de gedachte bij de leerlingen dat ze later met wat ze leren hun brood moeten verdienen. Want nog steeds gaat men er te makkelijk vanuit dat de verzorgingsstaat over twintig of dertig jaar nog bestaan zal. Terwijl de kans dat die spoorloos verdwijnt een stuk groter is dan dat deze leerlingen dat tot zich door laten dringen.