DE WERELD NU

Politiek: sommige varkens zijn nu eenmaal gelijker dan anderen

hoe een parlement de democratie af schaft

De toekomst van de PvdA in de politiek is al onzeker, maar die van haar voormensen zo mogelijk nog meer.

Lodewijk Asscher heeft zich niet aangemeld voor een plek op de kandidatenlijst van de PvdA. Vanmorgen tien uur moesten de namen en handtekeningen binnen zijn. Maar Asscher liet dat na, en doet er een beetje vaag over. Hij zei tegen RTL dat hij er van uit gaat dat er desnoods later nog wel een plekje voor hem zal worden vrijgemaakt. Maar wellicht verlaat hij toch de politiek maar: uiteindelijk heeft D66 in Amsterdam nog een rapport over zijn disfunctioneren in de achterzak, en je moet toch wat.

Het is de nonchalance van iemand die denkt niet te kunnen worden gemist. Asscher denkt namelijk ook nog steeds na of hij zich in oktober zal melden voor het lijsttrekkerschap. Dat die termijnen kennelijk zo zijn gesteld dat het partijleden eerst duidelijk is wie er in de hoge hoed zouden kunnen zitten alvorens mensen zich inderdaad kandidaat kunnen stellen, lijkt voor Asscher geen overweging. Voor de lijsttrekker is immers altijd nog wel een plekje op de lijst? Nou dan! Sommigen zijn inderdaad gelijker dan anderen.

Mutatis mutandis geldt daardoor ook, dat als iemand aan Aboetaleb (die zich evenmin heeft gemeld) gaat trekken, er door deze omissie nog geen man over boord is (vrouwen wel, zo werkt dat binnen de PvdA). Mocht Aboetaleb tot lijsttrekker worden aangewezen, dan is er voor hem ook nog wel een plekje beschikbaar. En wat er gebeurt als Abou en Asscher verliezen van Didi? Dan is er in ieder geval geen probleem met de kandidatenlijst. Want Didi lijkt zich wel te hebben gemeld voor de lijst.

Wat als nu bekend zou worden dat alle kandidaten voor het lijsttrekkerschap automatisch op een verkiesbare plek zouden komen? Dan wordt het in oktober opnieuw heel druk, net zoals bij Didi’s eerste keer. En weet het gemiddelde partijlid eindelijk zeker dat democratie een farce is die volgens de partijtop wel moet worden beleefd, maar niet hoeft te worden nageleefd. Immers, ook PvdA-delegatieleider in het EP Paul Tang meldde vorige week onder donderend enthousiasme (oh nee!) dat hij zichzelf wel kandidaat wilde stellen voor dat partijleiderschap. En krijgt die dan ook prompt een plekje als hij zich pas in oktober aanmeldt, of moest dat eerder al gebeuren?

Sowieso is een top-15 notering redelijkerwijs noodzakelijk om de kans op herverkiezing niet op voorhand lachwekkend te laten worden. Concurrerende partijen hebben hun posities al ingenomen, het kabinetsbeleid volledig ontkennen gaat niet werken, een ruk naar links is ongeloofwaardig en bovendien niet im frage. Maar toch moet de PvdA nog een verkiezingsprogramma hebben, en dat zal helemaal niet meevallen. Een verwoestende leiderschapsstrijd kan aandacht trekken, al vraag je je af van wie. Die top-15 wordt vermoedelijk toch al gevuld met beleidstijgers uit het kabinet waarvoor weinigen belangstelling hebben. Maar traditioneel worden ze toch voorop gezet. Iets met varkens, maar dan ga ik mezelf herhalen.