De overheid maakt zich reuze druk om de slordigheid van horeca-ondernemers met de door hen verzamelde gegevens van hun klanten. Vanwege de privacy? Geloel!!

Ik ga me pas zorgen maken als de horeca plotseling met een sluitende bureaucratische administratie komt. Niet alleen weet je dan zeker dat het niet deugt, [1] maar bovendien kan de overheid er dan wie weet echt iets mee? Want dat het bedoeld is om te kunnen traceren van wie iemand Corona heeft opgelopen? Kom nah zeg, ik vertrouw die app van Pipo nog eerder.

Slordigheid is gewoon de veiligste manier om iets geheim te houden.

Bewijs
Dat wist ik al heel lang, maar ooit ging ik met mijn vriendin op vakantie, en daarna was het bewijs definitief geleverd. Ergens bij een benzinestation langs een Spaanse snelweg werd onze auto in één minuut opengebroken en het tasje waarin mijn geliefde al onze waardevolle zooi bewaarde gejat. Door Amsterdams tuig uit een Nederlandse auto, zo vertelden de beteuterd kijkende omstanders. Ze waren al weg eer iemand het goed doorhad.

Haar paspoort, creditcard, fototoestel en een paar honderd gulden contant geld – het was allemaal weg. Duidelijk was dat ze ons hadden geobserveerd, en hadden genoteerd waarmee we het meest omzichtig omsprongen en wat we leken te bewaken.

Waren we alles kwijt? Welnee. Mijn paspoort en bankpasjes, benevens een collectie cheques waren er gewoon nog. Ik moest alleen wel een kwartiertje zoeken eer ik  alles bij elkaar had. Mijn spullen waren veilig, want ook ikzelf had geen idee waar het allemaal lag. Twee koffers en drie linnen tasjes later (plus een aantal cheques die onder een matje achterin de auto bleken te zijn beland) en een omgespitte kofferruimte hadden we weer de middelen om onze tocht huiswaarts voort te zetten. Dat we haar spullen grotendeels weer terug kregen is een ander verhaal.

Waar het hier om gaat is dat uw privacy bij de horeca veilig is. Al die mensen die klagen zijn zelf bureaucraten, en die geloven in lijsten en zo. Twee weken terug heb ik ook een en ander ingevuld op een Haags terras. Met ons tweeën was een naam genoeg, en hoe we die naam spelden boeide niemand. Slordigheid is veiligheid.

Daarom heb ik vertrouwen in de privacy die de horeca biedt – men heeft daar echt wel iets anders te doen op een drukke zomerse dag dan te kijken van wie welk kruisje is, en onder welk tafeltje dat kruisje thuis hoort.

En dat de overheid er ook niet veel mee zal kunnen? Denkt u echt – werkelijk waar –  dat die lijsten iets anders zijn dan schijnveiligheid? Vergeet dan vooral niet te gaan klagen over de horeca. Leuk voor de overheid ook om dat te kunnen noteren. Daar houden ze van.

---

1. De horeca is ook verplicht een sluitende temperatuuradministratie bij te houden van al hun koelingen. Wie die heeft is per definitie een bedrieger – iedereen weet het, maar het zijn de eisen van een door de overheid opgelegd systeem. Het geeft ook niets – als er iets mis is met je koeling merk je dat echt snel genoeg. Pure en totaal zinloze bureaucratie, maar de overheid zweert er bij.