Zestig BN’ers tekenden de oproep aan politici om toleranter te zijn. Slechts zestig, constateert Peter Louter met instemming.

Wie de lijst bekijkt van de ondertekenaars van de oproep ziet een mix van bekende veelplegers. Het zijn de belangenbehartigers van de multiculturele diversiteit en hun witte helpers. Onder de laatsten Anja Meulenbelt en Geert Mak die ongezien altijd tekenen als er tegen ‘racisme’ moet worden geprotesteerd.

Het is een mager en miezerig lijstje van ondertekenaars. Het is veel belangrijker om te kijken hoeveel BN’ers hun naam niet hebben verbonden aan deze oproep. Als er echt iets belangrijks aan de hand was zouden gemakkelijk minstens zeshonderd handtekeningen gehaald zijn, zelfs in deze vakantietijd. Toch halen die zestig veelplegers de nodige publiciteit.

Het gaat immers om een brandbaar onderwerp en de toekomst van de samenleving. Heel veel mensen hebben niet getekend, waaronder Volkskrantcolumnist Erdal Balci. In reactie op de oproep van de zestig veelplegers plaatste hij zijn column honderd jaar later, in 2118. In het kleine groepje dat dan clandestien les krijgt, wordt gewaarschuwd voor de religie- en cultuurpolitie en voor obscurantisme. Bij het einde van de les doet een meisje haar hoofddoek weer op omdat het buiten zo hoort. Nee Erdal Balci zou de oproep nooit ondertekend hebben. Even heb ik getwijfeld omdat hij de suggestie leek te wekken dat populisme tot obscurantisme leidt. Maar aan het einde wordt alles duidelijk. Hij is een aanhanger van de Verlichting (en waarschijnlijk van Averroës) en vindt dat de emancipatie van het individu de belangrijkste opgave van een cultuur is. Hij waarschuwt dat als we niet oppassen de islam over honderd jaar dominant is.

Het is de taak van een cultuur om mensen te emanciperen, vrijheid te geven en welvaart te spreiden. Waar in een samenleving dat niet in voldoende mate gebeurt, is er kritiek nodig. Aanhoudende kritiek kan mensen bewegen om te gaan nadenken. Toen er veel kritiek kwam op de katholieke kerk en haar paternalisme, kwam de kerk in Nederland met een eigen pastoraal concilie en sloeg een andere weg in. Ook toen kwam er een obscurante reactie die veel mensen dwong de kerk te verlaten. De zestig ondertekenaars van de oproep aan politici zijn tegen kritiek omdat het zou inspelen op xenofobie en racisme. Daar ligt hun grote vergissing, al zullen ze niet in staat zijn omdat zelf in te zien. Zij zijn in feite een voorloper van de cultuur- en religiepolitie die Erdal Balci voorziet.

Kritiek moet, zonder kritiek geen verandering. Die kritiek leeft volop in de samenleving. Die kritiek wegzetten als xenofobie, discriminatie, racisme en islamofobie zijn niet meer dan verdedigingslinies tegen verandering van duisternis naar het licht, zou Erdal Balci gezegd kunnen hebben. De oproep zal ongetwijfeld honderden imams en moslimactivisten aanzetten om schoolbesturen, burgemeesters, politiecommandanten, politici en postmoderne wetenschappers duidelijk te maken dat ze grote zorgen hebben en dat er beleid nodig is om hun zorgen weg te nemen.

Stel je eens voor dat je burgemeester in Nederland bent. Ga je dan zeggen; “beste imam en beste moslimactivist, er is een probleem met de islam en jullie zijn de eerst aangewezenen om daar iets aan te doen. Dat gaan die burgemeester en al die anderen niet zeggen. Omdat er onzekerheid is. Ook al zijn er inmiddels honderden boeken geschreven die waarschuwen voor de islam, de angst om van racisme en xenofobie beschuldigd te worden zit diep. Daar spelen die zestig ondertekenaar van de brief op in. Die burgemeester en al die anderen hebben duidelijkheid nodig.

Als August Comte of Spinoza nog geleefd zouden hebben, zouden ze voorstellen om de islam onder curatele te stellen en de aanhangers duidelijk te maken wat uit de islamitische leer wel en niet aanvaardbaar is. Vanwege de heilige godsdienstvrijheid waar de islam zich op beroept, gebeurt dat niet. Daarom is de opvatting over godsdienstvrijheid die thans heerst een grote hinderpaal, terwijl het voor de islam een brede weg is om op te rukken. Religies zijn ontworpen om een bepaalde orde in een samenleving te scheppen met behulp van een onbetwistbare god. Het was mensenwerk, er kwam geen god aan te pas, en dat moet eindelijk eens duidelijk worden.

Er is een politiek concilie nodig. De belangrijkste vraag daar is ‘wat moeten we met de islam’. De vergroting van de kloof die de zestig ondertekenaars zie tussen wij en zij, wordt niet veroorzaakt door de Nederlandse samenleving. Hij is veroorzaakt door de islam die een onderscheid tussen wij en zij maakt die in Nederland niet meer gepikt wordt. Als ze niet bij ‘wij’ willen horen, ‘donderen ze maar op’ zoals tegenwoordig vaak te horen valt.

De zestig ondertekenaars vertegenwoordigen een slinkende groep die vindt dat kritiek niet mag en niet noodzakelijk is. Een nog steeds groeiende groep vindt dat wel en het is dan ook niet verwonderlijk dat politici waarvan je dat niet in eerste instantie verwacht, dingen roepen die hen identificeren als behorend tot de groeiende groep van critici. Los van het migratievraagstuk moeten we het hebben over de islam, die integratie tegenwerkt en veel van haar aanhangers in de obscurante hoek drijft en houdt.

---

Dit artikel verscheen eerder vandaag ook op Peter’s Blogboek

---

Wie op BN’ers googelt, krijgt tientallen vooral idioot uitziende foto’s. Dat lijkt de redactie van VoL heel kenmerkend (Red.).