Onrust en ophef om de deelname van salafisten aan de nieuwjaarsburgerwachten in de Haagse Schilderswijk. Toch maak ik me om die salafisten niet zo heel veel zorgen. Niet de meeste, in ieder geval.

Oud & Nieuw gaat in Nederland al sinds lange tijd met geweld gepaard. Tenminste, geweld… laten we het gecontroleerd geweld noemen. Vuurwerk en kerstbomenverbranding zijn een middel om het oude jaar van ons af te schudden, zoals een slang zijn oude huid verwijdert. Soms moeten zaken even worden weg geschuurd. Zo ook de herinneringen aan het voorbije jaar. Dat is trouwens ook een functie van de onafzienbare hoeveelheid lijstjes waarmee we in deze tijd van het jaar worden bestookt, waarop vooral dingen staan die naar ons idee in de historie moeten worden bijgezet. Opdat wij niet vergeten dat zij tot het verleden behoren.

Nu vuurwerk en kerstbomenverbranding toch zijn genoemd: dit zijn dingen die in sommige delen van het land altijd wat gewelddadiger werden beleefd dan elders. Met voorop Den Haag. In mijn jeugd vielen er soms zelfs doden bij de jaarlijkse gevechten tussen buurtgroepjes die probeerden zoveel mogelijk kerstbomen te verzamelen voor het eindejaarsvuur. De omvang van de brandstapel was van belang voor de reputatie van de buurt, zodat het U niet zal verwonderen als ik zeg dat de grootste vuren zich jaar op jaar bevonden in de buurten met de slechtste reputaties. Dat de kerstbomenjagers die reputatie anders zagen dan de neutrale toeschouwer zal U evenmin verbazen. Dat sommige deelnemers aan dit jaarlijkse ritueel volwassen mannen met een gezin in de buurt waren wellicht toch nog wel.

Maar waar ik vooral aan moest denken bij het ophalen van deze herinnering: binnen de wijken met de slechtste reputatie heerste immer een voorbeeldige rust. Aan de randen er van was dat minder duidelijk, en speciaal de grensgebieden met andere wijken met aspiraties waren onveilig. Maar midden in zo’n wijk? De rust van het graf.

Het is teveel eer om de gewelddadigheid van moslimjongeren in dit deel van het jaar te zien als integratie – eerder kun je zeggen dat de gelegenheid nu beter is dan in andere delen van het jaar. Het moslimjaar wordt niet uitgeluid (de datum verschuift trouwens, het is gebaseerd op een maankalender), maar aangezien de Nederlandse politie in deze tijden altijd graag een ander rondje rijdt om niet teveel mikpunt van aandacht te worden, laat men zich niet onbetuigd.

Dat in de Schilderswijk allerlei buurtwachters worden aangesteld maakt me op zich dus niet ongerust over de toenemende invloed van mohammedanen. Het wijst er juist op, dat er nog geen homogene cultuur in de wijk aanwezig is, wat ook wordt benadrukt door het kaartje van de verdeelde verantwoordelijkheden van die burgerwachten (geen ander woord voor) dat GeenStijl eerder vandaag publiceerde. (rechts) Het toont een aanzienlijke diversiteit in de Schilderswijk, zodat er voor de strijdende partijen (hopelijk blijft dat een figuurlijke uitdrukking) maar weinig plaatsen zijn die zij als ‘eigen’ kunnen claimen. Welbeschouwd is dat goed nieuws.

Veel minder goed nieuws is dat de Haagse burgemeester Van Aartsen zich tot de salafisten heeft gewend om ze in te zetten bij het handhaven van de orde. Niet erg slim, en een erg slecht precedent. want anders dan de meeste van de gecharterde groepen hebben zij de neiging zich deze taak als continu toepasselijk toe te eigenen. Dat is voor de Haagse politie geen fijn perspectief. Van Aartsen heeft zich bij voortduring ongevoelig getoond voor de effecten van zijn beleid op de lange termijn, en valt slechts te betrappen op casuïstisch geïnspireerde maatregelen. Hij hobbelt van incident naar incident, zogezegd.

Uit bovenstaande begrijpt u waarom ik me weinig zorgen maak om deze Nieuwjaarsviering, maar des te meer om de toekomst in Den Haag. Van Aartsen is een extreem zwakke burgemeester die zo snel mogelijk van zijn post zou moeten worden verwijderd. Desnoods door hem weg te promoveren naar de leiding van een ziekenfonds. Daar kan hij nauwelijks meer schade aanrichten dan hij nu in Den Haag doet. Maar Schiermonnik- of Rottumeroog komen ook in aanmerking. Kan hij niet zijn laatste jaren de regent gaan uithangen op een Antilliaans eiland?