Eerder deze week meldde de NOS dat de man die had gepoogd een bomaanslag te plegen op het station van Bonn, de voormalige WestDuitse hoofdstad, was veroordeeld tot levenslang. Het bericht vermeldde ook nog wat bijvangst van belang.

Het is die bijvangst waar het me hier om gaat. De aanslagpleger in spé had namelijk ook een aanslag gepland op de Duitse politicus Markus Beisicht, een man die een regionale partij in Westfalen aanvoert, die zich richt tegen islam en asielmigranten. Ik had van deze gebeurtenis nog nooit gehoord. Ook na enig zoeken heb ik niet meer gevonden dan een summier berichtje in De Telegraaf en een keurige vermelding in Trouw. Voorts heeft EJBron er aandacht aan besteed. Verder: stilte. Dat de man deze week werd veroordeeld tot levenslang werd afgezien van een losse alinea bij de NOS nergens vermeld.

Ik vind dat vreemd. Het lijkt niemand te kunnen schelen, die niet volvoerde aanslag op een politicus – van welke gezindheid hij dan ook is. Het geeft het gevoel dat veel media denken: had je je maar niet tegen die asielmigratie moeten verzetten. Onzindelijk, extreemrechts, slecht voor de burgerzin, dan krijg je dat. Als nette politici zich daar verre van houden, overkomt hen niks, toch?

Moet je dit dan werkelijk helemaal vanaf de basis gaan uitleggen? Kennelijk wel, en dat is tekenend voor het morele klimaat waarin we leven. De angst voor terreur ook, en op wie die gericht zal blijken te zijn. Vorige week schreef ik een stukje waarin ik betoogde dat islamitische terreur extreem effectief is. Dit laat opnieuw zien dat dat meer waarheid bevatte dan we zouden moeten willen. Het is het oude verhaal van de krokodil en de hoop pas als laatste te worden opgevreten.

Ik had tot deze week nog nooit van Markus Beisicht gehoord, en ik verwacht ook niet ooit nog veel van hem te horen. Maar dat er zo weinig ophef wordt gemaakt over wat er onderhuids kennelijk allemaal speelt vind ik beangstigend. Als we niet willen weten wat er gebeurt, en alles aan de politie over laten maar er verder geen werk van maken, en er zelfs niet tegen te waarschuwen, doen we dan iets anders dan wachten tot de lawine over ons heen komt?

En de eeuwige vraag: wat was de reactie geweest als een extreemrechtse groep of persoon een dergelijke aanslag had voorbereid? Over Breivik zijn we ook nog steeds niet uitgesproken, en dat dat een armzalige gek was ontkennen nog maar weinigen.