Salafisten die niet willen integreren – alsof dat nieuw is
Voor de MSM was het gisteren groot nieuws: jonge salafisten keren zich af van onze moderne maatschappij. Dàt het nieuws wèrd, was meer een sign of the times.
Het klinkt indrukwekkend:
Een onderzoeker van de Tilburg University bezocht drie jaar lang 64 religieuze bijeenkomsten. Zijn conclusie: er is een groeiende groep jonge salafisten op wie de politiek geen greep gaat krijgen.
Maar als Hans Jansen nog had geleefd, zou een schamper lachje over de MSM te horen zijn geweest. Jansen heeft dit 25 jaar verkondigd, vanaf dat hij dat proces van nabij zag in Egypte tijdens en na de moord op Sadat. Maar niemand die er naar luisteren wilde, behalve met een meewarige blik voor een oude man en zijn fobieën. En zijn angst dat dergelijke oosterse onzin zou overwaaien naar het o zo beschaafde westen – dat net bezig was haar mohammedaanse import de beschaving bij te brengen. Het werd niet letterlijk gezegd, maar het was altijd voelbaar.
Het onderzoek en de MSM
Niks ten nadele overigens van het onderzoek van Mohammad Soroush, (Hier te beluisteren op Radio1). Zijn voorbeelden zijn zowel begrijpelijk als overtuigend. Maar het lijkt er op dat je een mohammedaan moet kunnen citeren om er als MSM van overtuigd te raken dat er wel degelijk een probleem is (de aanslag vorige week helpt bij zoiets eveneens).
We leven in een wereld waarin de MSM zo danig vastgeroest zitten in hun eigen gelijk dat elk ander geluid direct als afvalligheid wordt bestempeld. Een heel interessant proces voor sociologen, maar ten hemel schreiend voor wie echt wat te melden heeft dat geen uitstel duldt. Als het kalf verdronken is gaan de Nederlandse MSM eerst uitgebreid delibereren of er mogelijk ergens een put is, of die ook echt in het spel was, en roept – als dat proces is voltooid – in één adem door verontwaardigd dat die put lang geleden gedempt had moeten zijn.
Dat ze gedurende dat delibereren een generatie Deugmensen hebben gecreëerd die niet beter weten dan dat er niets aan de hand is, en willen blijven slapen, dat wil er niet in. Fundamentele zelfkritiek is de MSM vreemd.
De salafisten
Dat die salafisten niet willen integreren= Eerder juist een tegengestelde weg willen bewandelen? Wie zich verdiept in wat een salafist is en wat zijn doelen in het leven zijn was er in een kwartiertje uit geweest. De Salaaf was de groep rondom Mohammed (vandaar ook de onderlinge aanspreektitel ‘broeders’), uitgebreid tot de eerste generaties na diens dood. De getrouwen die hem nog hadden meegemaakt, en wisten (of verondersteld werden dat te weten) hoe hij zaken bezag en die weg bleven volgen die hij onderwezen had, ook ná de dood van de krijgsheer (die Mohammed vooral was). Die navolging is de essentie van wat een salafist doet. Daarom kun je ook niet met zekerheid voorspellen hoe een salafist zich ontwikkelen zal. Mohammed had zijn goede, wrede en onsmakelijke kanten, en de keuze welke van die elementen het belangrijkst is is een keuze van de salafist zèlf. Al zijn opmerkelijke daden, als gevolg van sociale druk door ‘broeders,’ verre van uitgesloten.
Dit verklaart ook waarom sommige salafisten totaal ongevaarlijk zijn, en altijd zullen blijven. Maar tevens is het een indicatie van het eeuwige gevaar dat in hun gedachten besloten ligt. De rest van de islam kent hetzelfde probleem, maar in minder heftige mate. Het verklaart overigens precies waarom integratie nooit en te nimmer een optie voor deze mensen zal zijn: Mohammed kwam om te veroveren, en de veroverden zijn wil op te leggen. Dat is met de islam niet anders, en haar gelovigen gaan er van uit dat dat hun doel van bestaan is.
Het MSM-geblaat
Ga dat de MSM allemaal maar eens uitleggen. Je hoort ze van afstand al beginnen: Ja maar, hoe kan dat nou, dat is toch niet laugisch...? Dat ook logica een kwestie van perspectief en opvoeding is, daarvoor mist men dan weer de opleiding en intelligentie. De MSM is inderdaad de lakmoesproef van onze beschaving, en hun gebrekkige opleiding en kritisch vermogen zijn het visitekaartje van steeds zwakker onderwijs.
De begeleidende afbeelding gaat over respect.
Naar mijn gevoel kent men in Islamitische culturen weinig of geen verschil tussen ontzag (oftewel macht, dwang, dreiging) en respect. Hun soort van respect kennen wij echter ook wel zoals het voetbalveld; Johan Neeskens bijvoorbeeld ‘dwong respect af’.
Ook in dut stukje lees je het:
https://tpo.nl/2018/09/05/haags-pvv-raadslid-gerbrands-er-zijn-fotos-van-verkrachting-willie-dille/
“Eén van hen zou hebben gezegd ’heb je nu respect voor Allah, heb je nu respect voor Mohammed, heb je nu respect voor Arnoud?’ (van Doorn, lid van de Haagse moslimpartij Partij van de Eenheid, red.)”
Waarom zo ingewikkeld @Ad?
Respect is gewoon een maffiaterm. Omdat we in Nederland een hele tijd niet zo’n grote invloed hebben gekend van de maffia, heeft het een wat andere klank gekregen.
Zie beslist ook de etymologiebank hierover: http://etymologiebank.nl/trefwoord/respect .
Het gaat over ontzag en eerbied en nog duidelijker zijn de verwijzingen naar ‘acht slaan op, omkijken naar’. Omkijken naar: dat is rekening houden met, maar dan wel in die zin dat verschil in macht een vanzelfsprekende rol speelt.
@Frans
Respect als maffiaterm? In sommige opzichten misschien, maar dat is verder onzin. Het probleem is dat men tegenwoordig blijkbaar het verschil niet meer kent tussen beleefdheid en respect.
Respect dient te worden verdiend, en dat gebeurt, of beter gezegd gebeurde, op 2 manieren. Ten eerste door een bepaalde vaardigheid te hebben/tonen. Ik heb bijvoorbeeld respect voor voor mijn judoleraar, die dankzij een levenlang bezig zijn met judo niet alleen een enorme kennis van technieken en de geschiedenis en filosofie erachter heeft, maar ook, ondanks dat hij over de 80 is, deze kennis nog steeds dagelijks in de praktijk kan tonen EN kan overbrengen op anderen.
Een ander voorbeeld is dat ik liever samenwerk met een hufter die ik op persoonlijk vlak niet mag, maar die wel goed is in zijn werk dan met een aardige kerel die er een potje van maakt. Ik respecteer de kennis en kunde van de hufter, niet die van die aardige onbekwame figuur.
Een andere manier om respect te verdienen is woorden en daden overeen te laten komen. Rutte is in dat opzicht een voorbeeld van iemand waar ik absoluut geen respect voor heb, ondanks zijn positie. Aan de andere kant heb ik dan bijvoorbeel wel respect voor de leden van IS. Ze zeggen wat ze doen, en doen vervolgens wat ze zeggen. Ik vind hun acties verwerpelijk, op alle vlakken, maar hun woorden en daden komen overeen.