Het verschil tussen salafisme en islam is zo beperkt, dat je ze op geen enkele wijze scheiden kunt. Want salafisme omvat het hart van de islam.

Nu er steeds meer een roep ontstaat om salafisme te verbieden, realiseer ik me hoe weinig mensen beseffen wat je hiermee precies bepleit. Een paar weken terug verklaarde ik me al tegenstander van een verbod op het salafisme, niet vanuit liberale principes, en evenmin omdat ik niet blij zou zijn met het verdwijnen er van. De reden is fundamenteler: het vereist een verbod op de islam.

Salafisme is weinig anders dan een teruggrijpen op de beginwaarden van de islam, en een zo getrouw mogelijk navolgen van daden en ideeën van Mohammed zoals die ons zijn overgeleverd via Koran en Hadith. Voor de mensen die denken dat alle godsdiensten draaien om een imaginair vriendje – vaak vanwege het feit dat ze zich denken te hebben ontworsteld aan een knellende christelijke identiteit: dit alleen al maakt dat de islam een wereld verschil maakt met het christendom. Vergeef me mijn botheid, maar van het oorspronkelijke christendom is al minstens 1500 jaar niets meer over.

Dat maakt de ontkenning van IS als islamitisch fenomeen ook zo potsierlijk. Mohammedanen die zich keren tegen IS zeggen daarmee niet dat wat men daar doet onislamitisch is, men ontkent dat het het juiste moment heeft gekozen, en wellicht ook een onjuiste manier door zichzelf te misleiden. Deze overwegingen maakten het de geleerden van de Egyptische Al-Azhar-universiteit ook onmogelijk IS te veroordelen als onislamitisch – iets wat onze media graag van ons weghouden, want dat maakt de zaak maar onnodig moeilijk. De Europese media zijn er op gespitst de niet-bestaande Europese islam te verheffen tot de norm voor alle moslims. En toch is men maar al te verbaasd, dat in het Midden Oosten niemand zich ook maar iets lijkt aan te trekken van de uitweg die onze media zo genereus bieden. Met de arrogante basisgedachte dat we het die wilden in het MO toch zo makkelijk maakten.

Enfin, over het onbenul van goed bedoelende media zullen toekomstige generaties nog bibliotheken volschrijven – als het daar ooit nog van komt.

Maar dat teruggrijpen van het salafisme op de beginwaarden van de islam moet U te denken geven. Realiseer U, dat het salafisme grijpt naar wat in het hart van de islam ligt. Niet wat we graag zouden willen dat zich daar bevindt, maar wat de mohammedaanse wereld denkt wat dat hart bevat. Daarmee begrijpt U als het goed is, dat je salafisme niet verbieden kunt, zonder de islam te willen verbieden. Van mij mag dat, maar de consequenties er van nemen zou ik liever vermijden. Net zoals ongetwijfeld vrijwel iedereen die het nu bepleit als de juiste oplossing.

Heeft U zich wel eens afgevraagd waarom men bij de PVV niet vierkant achter dit idee het salafisme te verbieden ging staan? Mag ik suggereren, dat men daar wel beter weet dan met dit type kletskoek tijd te verspillen? Het is een heilloze weg, en dat is het.